Παραμύθι
(Πιτσιρίκο γεια σου. Μετά από αρκετά χρόνια που σε διαβάζω, θέλησα να σου γράψω ένα παραμύθι, μία μυθοπλασία. Ξεκινάω το “παραμύθι”.)
Τώρα, στη μέση ηλικία, σκέφτηκα να γίνω “επιχειρηματίας” πουλώντας τυρόπιτες, όχι όμως εδώ στην Αθήνα αλλά στη φύση που μου αρέσει. Αγόρασα ένα χρέπι αυτοκινούμενο, και με τις λίγες γνώσεις που κατέχω το μετέτρεψα σε καντίνα. Το έστησα στον Μπράλο (τέλειο μέρος), σε ένα μεγάλο πλάτωμα δίπλα στον δρόμο. Το πρωί καντινιέρης και το βράδυ να ακούω τριζόνια και γρύλλους, κοιτώντας τα αστέρια! Ραψωδία!
Δεν είχα, όμως, χρήματα για τις πρώτες ύλες κι έτσι σκαρφίστηκα έναν τρόπο να βρω. Πώς;
Όπως φτιάχτηκαν οι εθνικές οδοί! Δηλαδή, στήθηκα στον δρόμο (όπως τα διόδια) και ζητούσα από τους περαστικούς 2 ευρώ για τις τυρόπιτες που “ΘΑ” τους πουλάω στο μέλλον. Τους εξήγησα ότι “δουλεύω” όπως “δούλεψαν” οι παραχωρησιούχοι (εθνικοί εργολάβοι) στους εθνικούς δρόμους που πληρώνουν οι Έλληνες πολίτες για να πάνε διακοπές ή στα χωριά τους.
Τι έκαναν; Κάτι πολύ απλό και πονηρό!
Όποιος έμπαινε σε ένα γιαπί που “ΘΑ” γινόταν εθνικός δρόμος π.χ. Κορίνθου-Πατρών πλήρωνε, (ασχέτως αν κάποιοι δεν γύρισαν ποτέ πίσω, ήταν μία θυσία(!) όπως στα Τέμπη όπως είπε κι ένα σκ@τό της tv για να γνωρίζουν τι πάει στραβά και να το διορθώσουν) κι έτσι συνεισέφεραν όλοι στο να φτιαχτεί ο δρόμος -σαν να ήταν μέτοχοι δηλαδή- και όταν ολοκληρώθηκε, ξαναπλήρωναν ακριβότερα.
Ε, αυτό λοιπόν έκανα κι εγώ με τη διαφορά ότι η τυρόπιτα θα στοίχιζε πάλι 2 ευρώ και όχι πιο ακριβά.
“Όταν πληρώνετε δηλαδή 4 ευρώ για να πάτε στην Κόρινθο σε δρόμο που εσείς έχετε πληρώσει, είναι καλά; Οι τυρόπιτές μου σας χάλασαν;”.
Πείστηκαν ότι έχω δίκιο, άρα είχα. Ο Έλληνας μπορεί να είναι “γνήσιος απόγονος” του
Αρχιμήδη και του Πυθαγόρα αλλά, αν του πεις δυό τρεις παπάτζες και του δώσεις λίγο κουτόχορτο, το καταπίνει αμάσητο γιατί είναι μεγάλο χάπατο, όπως λες κι εσύ. Για αυτό, άλλωστε, χρόνια τώρα ψηφίζει πρωθυπουργούς βλαμμένους και απατεώνες ώστε να είναι ο καθρέπτης του.
Έτσι λοιπόν έκανα χρυσές business, ώσπου μια ημέρα σταμάτησε ένα ολοκαίνουργιο περιπολικό (από αυτά που πήραμε στην πανδημία, αντί να πάρουμε ιατρούς και ΜΕΘ) και κατέβηκαν δύο όργανα της τάξης.
Τους ρώτησα αν θέλουν τυρόπιτες αλλά ήταν φαγωμένοι όπως μου είπαν, οπότε σκέφτηκα δεν ήρθαν για καλό. Με ρώτησαν αν έχω άδεια και τους είπα όχι, αλλά είμαι στην άκρη του γκρεμού, δεν ενοχλώ κανέναν και πουλάω μόνο τυρόπιτες.
Ήθελαν, όμως, ντε και καλά να τους ακολουθήσω στο τμήμα. Μη στα πολυλογώ,
κάθισα εκεί 2 ημέρες μέχρι το αυτόφωρο κι όταν πήγα να πάρω την καντίνα είδα στην απέναντι πλαγιά/ βουνοκορφή γερανούς, μπετονιέρες, φορτηγά και πτερύγια με τεράστιους σωλήνες αλλά και κλούβες των ΜΑΤ.
Υπήρχε αρκετός κόσμος γιατί “φύτευαν” ανεμογεννήτριες (Α/Γ) επειδή η περιοχή απ’ ό,τι έμαθα έχει “καλό αιολικό δυναμικό”. Βέβαια το δάσος που κατέστρεψαν, τα ζώα που σκότωσαν, τα πουλιά που έφυγαν για πάντα δεν πείραζε κανέναν, όπως δεν πείραζε και το ότι κάποιο λαμόγιο βρήκε τζάμπα ένα βουνό της ελληνικής φύσης, το κατέστρεψε για να τα κονομήσει και παρ’ όλα αυτά λέγεται πράσινος επενδυτής (τώρα πως είναι πράσινος αφού κατέστρεψε το πράσινο δε ξέρω).
Θα μου πεις κάποιοι άλλοι έχουν καταπατήσει όλο τον αιγιαλό με vip ξαπλώστρες και κρεβάτια με τούλια, τα κατσάβραχα σε πείραξαν;
Ε ναι, με πείραξαν! Συν τοις άλλοις, όποιος ντόπιος ή μέλη ορειβατικών συλλόγων διαμαρτυρόταν, οι ΜΑΤάδες τους άνοιγαν τα κεφάλια τους. Ίσως, αν είχα στήσει εκεί την καντίνα πιο πριν και πωλούσα πράσινο τσάι ή πράσινες μολόχες με Heineken, να μην με μάζευαν οι μπάτσοι αφού θα ήταν όλα πράσινα.
Ομολογώ πως δεν το γνώριζα, όπως δεν γνώριζα ότι οι Α/Γ για να δουλέψουν θέλουν φυσικό αέριο που είναι πανάκριβο και το πληρώνουμε εμεις μέσω της ΔΕΗ για να κονομάνε οι “πράσινοι επενδυτές” που το εξάγουν στην Ευρώπη, εισπράττοντας τρελλά φράγκα. Έτσι, όσο θα στήνονται αιολικά “πάρκα”, βιάζοντας τα βουνά, τόσο θα ακριβαίνει το ρεύμα. Μέχρι τις 26.000(!) Α/Γ που θέλουν να “φυτέψουν” ως το 2027 έχουμε καιρό. Θα είμαστε η μπαταρία της Ευρώπης και θα πρέπει να είμαστε όλοι υπερήφανοι που η Ευρώπη θα κινείται και θα φωτίζεται με το δικό μας ρεύμα. Για άλλη μία φορά στην ιστορία δίνουμε τα φώτα μας στην οικουμένη, όπως τότε με την Ακρόπολη και τον Περικλή. Μπορεί, βέβαια, να
μην έχουμε περιβάλλον σε λίγα χρόνια αλλά θα έχουμε προπέλες στα βουνά. Τα έλεγε και ο Νταλάρας πριν χρόνια: “καράβια βγήκαν στη στεριά”. Κανείς δεν τον πίστεψε τότε.
Αηδίασα και επέστρεψα στην Αθήνα. Πάρκαρα στο κάτω στενό γιατί μπροστά από το σπίτι ο κυρ Νίκος του 1ου ορόφου (που πάντα κρεμάει την ελληνική σημαία σε κάθε επέτειο σα γνήσιος πατριώτης) έχειβάλει μία καρέκλα με δύο γλάστρες κι όταν έρχεται ο γιος του με το μεγάλο τζιπ, πηγαίνει και τις τραβάει για να παρκάρει αυτός. Κατά τα άλλα, τους πείραζε η καντίνα μου στον Μπράλο εκεί στην ακρούλα. Τι να πεις….
Πλησιάζοντας άκουσα φωνές από απέναντι και είδα ΜΑΤάδες να βγάζουν σηκωτή από το σπίτι της την κ. Μάρθα και όποιος τολμούσε να την υποστηρίξει έτρωγε μερικές ψιλές, ενώ τα παιδάκια της έκλαιγαν.
Τότε ο κ. Νίκος μού είπε ότι ένας ΜΑΤατζής από αυτούς εκεί, είναι ο γιός της κ Ευδοξίας από το ρετιρέ, όπου κανείς δεν γνώριζε τι δουλειά κάνει – μέχρι σήμερα. Μάλλον θα ντρέπεται για το επάγγελμά του αλλά η ντροπή προφανώς φεύγει μόλις αρχίσει να δέρνει. Παρ’ όλα αυτά, είπε ότι είναι “καλό παιδί”, όπως κι αυτός, που είναι “αυτοδημιούργητος” με πολλά ακίνητα γιατί ο πατέρας του στην κατοχή αγόραζε οικόπεδα, πουλώντας λάδι και ήταν συνεργάτης των SS.
Τελικά, μάθαμε ότι την κ. Μάρθα την πετάνε έξω για 312 ευρώ από απλήρωτα κοινόχρηστα και το σπίτι το πήραν κάτι ξένα funds (δεν ξέρω τι είναι τούτα).
Αμέσως έτρεξα να πληρώσω τα δικά μου ξεχασμένα κοινόχρηστα (του Απρίλη, 26,54 ευρώ) γιατί δεν ήθελα να έρθουν οι ΜΑΤάδες και στο δικό μου σπίτι ούτε και τα ξένα funds επειδή δεν είχα να κεράσω όλους αυτούς.
Ευτυχώς, το σπίτι της κ. Μάρθας σώθηκε προς το παρόν και θα μπορέσει να κοιμηθεί απόψε με τα δύο παιδάκια της αλλά χωρίς πόρτα γιατί την έσπασαν· αύριο έχει ο Θεός.
Μετά, όμως, αναρωτήθηκα γιατί ήρθαν στην κ. Μάρθα οι ΜΑΤάδες και δεν πήγαν στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ που χρωστάνε στο ελληνικό δημόσιο από 500 εκ. ευρώ η κάθε συμμορία; Μάλλον, οι συμμορίες αυτές θα πληρώνουν κοινόχρηστα. Α ρε κυρία Μάρθα…
Άπ την άλλη, το ΠΑΣΟΚ που χρωστάει τόσα λεφτά, το φυλάει πάντα μία κλούβα μέρα νύχτα, άγνωστο γιατί, αφού πλέον τα Εξάρχεια δεν είναι όπως ήταν πριν τριάντα σαράντα χρόνια που καιγόντουσαν για πλάκα είτε για τις νύχτες του Μιχάλη το ’85 είτε για το πάρτι στο Πολυτεχνείο το ’95 που όλη η περιοχή ήταν εμπόλεμη ζώνη μέχρι που μπήκαν ξημερώματα μέσα οι ΜΑΤάδες και μας μάζεψαν όλους (κι ας είχαν πληρωμένα κοινόχρηστα οι γονείς μας).
Τώρα στα Εξάρχεια θα γίνει και μετρό. Αμέ! Και μέχρι να γίνει φυλάνε τις λαμαρίνες κάτι μπάτσοι σαν ρόμποκοπ. Πού; Μέσα στην πλατεία. Αλλοτρίωση κι εδώ, Πιτσιρίκο, όπως παντού! Τότε, ούτε από την Πατησίων περνούσαν.
Είδα κι απόειδα ότι εδώ δεν έχει προκοπή και είπα να φύγω για Σύμη όπου είχα υπηρετήσει τη θητεία μου. Ωραίο νησάκι, χωρίς δάσος ώστε να γίνει όλο κάρβουνο σε καμιά φωτιά, και δίπλα στην Τουρκία.
Αν σου τύχει κανένας πονόδοντος νυχτιάτικα ή κάποιο ατύχημα, πετιέσαι απέναντι που έχουν ασθενοφόρα με πληρώματα αληθινούς διασώστες και όχι με πυροσβέστες ή ληξίαρχους! Ωστόσο λέω, πάλι Ελλάδα μωρέ; Μπα, ή αλλάζεις ή όχι!
Έτσι, θα φύγω μια και καλή για Βαλκάνια που έχουν ήπιο κλίμα αλλά όχι σε χώρα που συνορεύει με Ελλάδα γιατί, αν μας έρθει καμιά ελληνική φωτιά από αυτές που δε σβήνουν
και καίνε για εβδομάδες όπως στον Καναδά, τον Έβρο ή την Ρόδο θα γίνουμε παρανάλωμα (οι ελληνικές φωτιές είναι σαν τα καπνογόνα θαλάσσης, δε σβήνουν με τίποτα).
Καλύτερα στο Βουκουρέστι λοιπόν που είναι και η Βουλγαρία ανάμεσά μας. Κατάλαβες, για ασφάλεια. Όσο πιό μακριά τόσο καλύτερα! Μετά τη χούντα του Τσαουσέσκου, η Ρουμανία ανθίζει. Εν αντιθέσει με την Ελλάδα που χρόνο με τον χρόνο σαπίζει, έχοντας μόνιμα χούντα τα τελευταία 60-70 χρόνια (συν μια επίσημη επταετή δικτατορία με πραξικόπημα) πηγαίνοντας από το κακό στο χειρότερο.
Οι Ρουμάνοι, βέβαια, έδιωξαν τον Τσαουσέσκου γιατί δεν τον άντεχαν και δεν τον ξαναέβγαλαν, όπως έβγαλαν τα ελληνικά γίδια τον Μητσοτέσκου με ποσοστό 41%! Αν και πιστεύω, θα έπαιξε νοθεία αφού ήταν υπουργός ο Μάκης ο Τσεκουράτος. Όταν λοιπόν ξεκουμπιστεί ο Κούλης ο Σουγιάς, που δεν το βλέπω επειδή ο ελληνικός λαός παίζει να είναι και ο πιο βλαμμένος σε όλον τον γαλαξία -ίσως και στης Ανδρομέδας- τότε μπορεί να έρθω μόνο για διακοπές. Στον Πανορμίτη της Σύμης, φυσικά, που αλλού;
Μέχρι τότε, πού ξέρεις, ίσως βρεθεί και κάποιος χριστιανός ώστε να αλλάξει προς το καλύτερο αυτό τον τόπο όπως έλεγε και ο τεράστιος Λάμπρος Κωνσταντάρας στον Μαυρογιαλούρο.
Πιτσιρίκο, τα φιλιά μου. Να περνάς υπέροχα, όπου κι αν είσαι, ό,τι κι αν κάνεις. Σε ευχαριστώ για τον χρόνο σου.
Γιώργος Π.
(Αγαπητέ φίλε, στην Ελλάδα να μείνετε. Έχει τρελό γέλιο η Ελλάδα πια. Μια χώρα-κωμωδία. Και γίνεται όλο και πιο αστεία η κατάσταση. Να είσαι καλά. Την αγάπη μου.)
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.