Η Μερόπη και τα ποσοτικά επιρρήματα

Γεια σου, πιτσιρίκο!
Μαθήματα Γραμματικής.
Μάθημα δεύτερον!
Κατόπιν απαιτήσεως ενός αγράμματου θαυμαστή μου και του παρα-μορφωμένου καύσωνα, είπα να συνεχίσω τα μαθήματα με τα ποσοτικά επιρρήματα.

Ο πίνακας είναι μέρος από την ”πηγή της νεότητας” του Λουκά Κράναχ του πρεσβύτερου. Δροσερός και αισιόδοξος.

Ποσοτικά [της ζέστας] επιρρήματα

Ολότελα σε βάρεσεν ο καύσων στο κεφάλι
καίγεσαι, τσουρουφλίζεσαι σχεδόν σαν το μαγκάλι.

Κι όσο εσύ ισχυρίζεσαι πως αγαπάς το θέρος
τόσο αι γλώσσαι πύριναι σε παίρνουν κατά μέρος,
σε γλείφουνε πατόκορφα, δεν ορρωδούν καθόλου
προ ουδενός της φύσεως αρχαίου πρωτοκόλλου.

Και κάθιδρος ομολογείς κάμποσο απελπισμένος:
– Δεν είσαι θέρος πια εσύ, είσαι πολύ βλαμμένος
παλιόκαιρος, που μου στερείς το κέφι ολωσδιόλου
φλόγες με περιζώνουνε, έλεος δεν έχεις διόλου.

Staycation στο σπίτι μου και δίχως το βρακί μου
λίγο εδώ, λίγο εκεί, απλώνω το κορμί μου
σε παραλία εικονική, η κουζίνα με εμπαίζει
περίπου δέκα εκατοστά απέχω απ’ το τραπέζι.

– Βλαμμένο είσαι και φαίνεσαι άπληστο ανθρωπάκι
εξίσου ανόητο και τυφλό, θα λιώνεις σαν κεράκι,
άνευ της καύλας θα γυρνάς περσότερο πυρέσσων
στας πόλεις και στας θάλαττας θα αποζητάς το μέσον
ελάχιστα να δροσιστείς, μα όλα γύρω θα βράζουν
έρημοι και ωκεανοί γύρω σου θα κοχλάζουν.

Μόνο τα φράγκα δροσερά θα τρίβουνε τας χείρας
καθόλου δε θα νοιάζονται που έγινες βοθροθήρας
που πνίγεσαι μες στα σκατά – με το μπαρδόν η λέξη-
στους ρύπους της ανάπτυξης βουτάς κι όποιος αντέξει.

Και κείτονται πολύ βαθιά τα φράγκα εις τους ναούς των
στα άδυτα τα ιερά του κέρδους και των πλούτων
κι όσο απολαμβάνουνε τα φράγκα τη δροσιά τους
τόσο εσύ γονυπετής γυρεύεις τη σκιά τους
όσο οι ράβδοι πιο λαμπρές χρυσώνουν τας θυρίδας
τόσο θα είσαι το παίγνιον της πιο καυτής παρτίδας
και οσοδήποτε γεμάτα αν είναι τα ταμεία
και φιλελεύθερα κεντά της Αγοράς η αιθρία
ποτέ αρκετά δεν θα ηχούν στο βάθος του βωμού σου
μακάρι να ‘βαζες φωτιά στο άχυρο του μυαλού σου!

Μερόπη

(Μερόπη, ο καύσων σε ενέπνευσε
δια να δημιουργήσεις,
οπότε να τον ευγνωμονείς,
να μην τον σιχτιρίσεις.

Φράγκα πολλά, αν είχαμε,
θα ήμασταν εις τας νήσους
στα Φίτζι και στο Μάουι
και σ’ άλλους παραδείσους.

Ακούω ήχον κώδωνος
ο ντελιβεράς θα είναι
σου στέλνω την αγάπη μου
και, όπως είσαι, μείνε!)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.