Φρέντο εσπρέσο
Και αν κάτι έχω καταλάβει πιτσιρίκο είναι ότι όσο γνωρίζω ανθρώπους τόσο λιγότερα καταλαβαίνω για τους ανθρώπους διότι κάνω ένα λάθος, προσπαθώ να κατανοήσω ακόμη και τα απλούστερα πράγματα με βάση τον τρόπο που αντιλαμβάνομαι εγώ τα πράγματα, να μου πεις σιγά το πράγμα, όλοι αυτό κάνουν και θα συμφωνήσω μαζί σου πιτσιρίκο, όλοι αυτό κάνουν και μάλιστα αυτή η τάση δίνει μία αίσθηση υπεροχής στον καθένα,
δηλαδή, αν πάρω για παράδειγμα εμένα, πιστεύω ότι ο δικός μου τρόπος είναι ο ορθόδοξος τρόπος και οι υπόλοιποι εφόσον συγκλίνουν προς τον δικό μου τρόπο θέασης των πραγμάτων μπορούν να έχουν την τιμή να είναι και φίλοι μου μια που βρίσκονται στον δρόμο της δικής μου ορθοδοξίας και μάλλον πρέπει να διαβάσω κι εγώ Μπιούνγκ-Τσουλ Χαν όπως και να διαβάσω και άλλους, και αυτό κάνω, πιτσιρίκο, διαβάζω και προσπαθώ, στον βαθμό που μου επιτρέπει το μυαλό μου και η καθημερινότητά μου, να «βάζω το κείμενο απέναντι», έτσι ώστε να μπορώ να συνομιλήσω μαζί του, όπως κάνω και εδώ στο blog με τα κείμενα που ανεβαίνουν, και με όποιον συμφωνώ λέω μέσα μου «τι γαμάτα που τα λέει» κι έτσι επιβεβαιώνω τη δική μου αυθεντία, γιατί πρέπει να ταΐσω τον ναρκισσισμό μου, να νιώσω μεγαλύτερη σιγουριά για αυτό που έχω προαποφασίσει ότι είναι το σωστό και μάλιστα θα δώσω συμβουλές σε όσους βρω απέναντί μου, «να το κάνεις έτσι – από την εμπειρία μου θα σου πω το εξής – κατά την άποψη μου αυτό το είναι το σωστό – δεν θα σου πω τι θα κάνεις, αλλά…» γιατί είμαι φοβερός, έχω τατουάζ όπως όλοι και είμαι εναλλακτικός όπως όλοι, κάνοντας ό,τι κάνουν και οι άλλοι, και τελικά αν ήμουν έτσι, σκατά στα μούτρα μου, πιτσιρίκο, μια που κάποιος νιώθει διαφορετικός στις μέρες μας επειδή πίνει γάλα αμυγδάλου αντί για αγελαδινό, εγώ όμως είμαι ακόμη πιο γαμάτος αφού πίνω και τα δύο αλλά τον καφέ μου τον πίνω σκέτο, φρέντο εσπρέσο και σνομπάρω αυτούς που βάζουν ζάχαρη, κι έτσι νιώθω ότι είμαι γαμάτος ακόμη και στον καφέ, όλοι είναι γαμάτοι στον καφέ, αλλά περισσότερο όσοι πίνουν φρέντο εσπρέσο σκέτο όπως ο Κασσελάκης, αλλά δεν θα μιλήσω για τον Κασσελάκη, θα μιλήσω για εμένα διότι για τι άλλο πράγμα να μιλήσω, αφού όσους συναντώ τους μιλάω ακατάπαυστα για εμένα, τους λέω για το ένα, τους λέω για το άλλο και πώς έχουν τα πράγματα και ποιος φταίει και γιατί φταίει και για τους κουτσομπόληδες τους άλλους, ενώ εγώ δεν είμαι κουτσομπόλης φυσικά, μόνο οι άλλοι είναι και δεν ακούω κανέναν, τους αφήνω λίγο να μιλάνε μόνο και μόνο για να τους διακόψω και να μεταφέρω τη δική μου εμπειρία και άποψη αφού τίποτα άλλο δεν έχει σημασία, μόνο η δική μου εμπειρία και άποψη «εγώ να σου πω που τα έχω ζήσει», σκατά στα μούτρα μου δηλαδή πιτσιρίκο, σκατά στα μούτρα μου, αλλά δεν πειράζει αφού βγάζω πολλά λεφτά ή ακόμη και αν δεν βγάζω, κάνω ότι βγάζω, φθονώ αυτούς που βγάζουν και σκέφτομαι μόνο τα λεφτά και πώς να κάνω παρέα με τους σωστούς ανθρώπους, όπως πρέπει να κάνει ο καθένας για να δικτυώνεται, να είναι μέσα στο παιχνίδι, να ξέρει ανθρώπους που ξέρουν ανθρώπους, να πάρει μία δουλειά, να δώσει μία δουλειά, και τι σκατά είναι όλοι οι άνθρωποι πιτσιρίκο αφού όλοι κοιτούν να την «βγάλουν» και να βολευτούν, εντάξει, όχι και όλοι, υπάρχουν και κάποιοι που δεν μοιάζουν σαν εμένα και προσπαθούν να σώσουν την ψυχή τους, έχουν μία άλλη ποιότητα και προσπαθούν να μην ξεπουληθούν σε έναν κόσμο όπου ξεπουλιούνται τα πάντα και είναι πάντα ευχάριστο να συναντάς τέτοιους ανθρώπους, να ένας τέτοιος άνθρωπος είσαι εσύ πιτσιρίκο και σ’ ευχαριστώ για αυτό, ευχαριστώ που δεν είσαι σαν κι εμένα και να κλείσω κάπου εδώ με την παρατήρηση ότι από τότε που άρχισα να γράφω, γράφω συνεχώς όλο και περισσότερο στην προσπάθειά μου να επεξεργάζομαι τα πράγματα, τις συμπεριφορές των ανθρώπων αλλά και τις δικές μου αντιδράσεις και αν κάτι έχω καταλάβει είναι ότι όσο πιο πολύ γράφω, τόσο καταλαβαίνω ότι όλο και περισσότερο δυσκολεύομαι να αναπτύξω κώδικες καθημερινής, προφορικής επικοινωνίας με τους ανθρώπους γύρω μου, αφού, αν δεν το γράψω με οποιαδήποτε μορφή κειμένου, νιώθω ότι το μεγαλύτερο μέρος της προσδοκώμενης επικοινωνίας έχει χαθεί, νιώθω ότι ακόμη και σε μία καθημερινή «Καλημέρα» υφέρπουν νοήματα που δεν ανιχνεύονται εύκολα και θυμάμαι ξανά τον Τσόμσκι ο οποίος ισχυρίζεται ότι η γλώσσα είναι ένας βιολογικός μηχανισμός επεξεργασίας της σκέψης, πλήρως ανεξάρτητος από την εκφορά της σε φθόγγους κι επομένως οι λέξεις και οι προτάσεις, αυτό που λέμε «γλώσσα» δεν είναι το μόνο εργαλείο ανθρώπινης επικοινωνίας, είναι μόνο άλλος ένας τρόπος, ο οποίος μάλλον στην πράξη αποδεικνύεται διαρκώς και πάντα ότι είναι τουλάχιστον ανεπαρκής, αφού μιλάμε σχεδόν διαφορετικές γλώσσες και αν θέλει κανείς να μάθει περισσότερα ας βάλει Τσόμσκι στο youtube, εγώ έχω περάσει ώρες βλέποντας Τσόμσκι και τα έχω καταλάβει όλα, μπορώ να τα εξηγήσω κιόλας, αφού είμαι γαμάτος, ένα πράγμα ακούω, δέκα καταλαβαίνω, έχω άποψη για τα πάντα και τα πάντα υποκλίνονται μπροστά μου.
Σε χαιρετώ.
Γεώργιος Βαρβάτος Λινγκουίστικος
(Φίλε Γεώργιε, είσαι γαμάτος και αυτό το λέω όχι μόνο επειδή με φτιάχνει ο τρόπος που σκέφτεσαι και γράφεις αλλά επειδή χαίρομαι που γράφεις στο μπλογκ, οπότε αισθάνομαι κι εγώ γαμάτος και περήφανος -με την καλή έννοια- που γράφουν στο μπλογκ άνθρωποι σαν εσένα, και ναι να τον διαβάσεις τον Μπιούνγκ-Τσουλ Χαν, όχι απαραίτητα επειδή γράφει κάτι που δεν έχεις σκεφτεί αλλά επειδή γράφει πολύ συμπυκνωμένα και χωρίς σάλτσες όλα αυτά τα προφανή που συζητάμε στο μπλογκ με πόντκαστ και κείμενα, αλλά αυτός τα γράφει κάπως καλύτερα, και, Γιώργο, δεν διαβάζουμε σπουδαίους διανοητές και φιλοσόφους για να ταΐσουμε τον ναρκισσισμό μας αλλά για να νιώσουμε λιγότερη μοναξιά και να πούμε “μαλάκα, δεν είμαι τρελός, τα γράφει και κοτζάμ καθηγητής του πανεπιστημίου του Βερολίνου ή του Σικάγου”, και, Γιώργο, δεν πάω να σε καπελώσω ή να σε πατρονάρω αλλά εμένα με έχει φάει η μοναξιά γιατί δεν αντέχω άλλο τόση ηλιθιότητα και τόσα φρικιά, ούτε τους φίλους μου που ξεπουλήθηκαν και θέλουν να τους αγαπάω ξεπουλημένους, και δεν το γράφω αυτό από ελιτισμό αλλά, πραγματικά, η ηλιθιότητα και ο παρτακισμός έχουν φτάσει στο διάστημα, και αυτό σε οδηγεί στη μοναξιά, γιατί εγώ μεγάλωσα πια και δεν έχω ούτε τον χρόνο, ούτε την πολυτέλεια να κάνω πάλι τα ίδια λάθη, όποιο κι αν είναι το κόστος, γιατί φτάνει μια στιγμή που πρέπει να γίνεις εσύ, όσο αφόρητο κι αν είναι αυτό, γιατί την δική σου ψυχή θα παραδώσεις και δεν θα ήθελα να πεθάνω σκατάς, όχι πως έχει σημασία τι θα πουν οι άλλοι, ποιος τους γαμάει τους άλλους, αλλά, αν γίνω σκατάς, θα ξέρω πως είμαι σκατάς και αυτό είναι κρίμα για τη ζωή ενός ανθρώπου, γιατί ο καθένας μας ξέρει μέσα του ποιος πραγματικά είναι, και συγγνώμη που μιλάω για εμένα αλλά τώρα που σε βρήκα, θα σου τα πω, γιατί σε κάποιον πρέπει να τα πω κι εγώ, και ευτυχώς που υπάρχει το μπλογκ και κάποιοι καλοί άνθρωποι και λέμε σοβαρά και αστεία και μαλακίες, αλλά τουλάχιστον τα λέμε και τα βγάζουμε από μέσα μας και δεν παίρνουμε ΧΑΝΑΧ και δεν τρέχουμε στους ψυχολόγους, γιατί έχουμε και εξαιρετικούς ψυχολόγους στο μπλογκ, που δεν μας παίρνουν και λεφτά, αλλά θα σταματήσω εδώ γιατί ήρθε μια κοπέλα και μάλλον είναι πιο όμορφη από εσένα που είσαι πραγματικά γαμάτος. Φιλιά και αγκαλιά.)
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.