Ο Κνουλπ είπε: “Κάθε άνθρωπος έχει τη δική του ιδιαίτερη, απαραγνώριστη ψυχή.”

Και συνέχισε, πιτσιρίκο.
“Μπορεί δύο άνθρωποι να πλησιάζουν ο ένας τον άλλο, μπορεί να μιλάνε μεταξύ τους και να έρχονται σε στενή επαφή. Αλλά οι ψυχές τους είναι σαν λουλούδια, καθεμιά ριζωμένη στη θέση της, και καμιά από τις δύο δεν μπορεί να μετακινηθεί προς την άλλη, ειδεμή θα έπρεπε να αφήσει τις ρίζες της, κι αυτό δεν γίνεται. Τα λουλούδια εκπέμπουν το άρωμα τους και σκορπίζουν τον σπόρο τους επειδή θέλουν να συναντηθούν. Αλλά ο ίδιος ο σπόρος δεν μπορεί να κάνει τίποτα για να βρεθεί στη σωστή του θέση, το λουλούδι δεν μπορεί να κάνει τίποτε, αυτή τη δουλειά την αναλαμβάνει ο άνεμος, κι αυτός φυσάει δώθε κείθε κατά τα κέφια του” — από το βιβλίο Κνουλπ, του Χέρμαν Έσσε, το οποίο μόλις μεταφράστηκε στα Ελληνικά από τις εκδόσεις Διόπτρα.