Άνοιξη

Γεια σου φίλε πιτσιρίκο,
Αφού δεν το παίρνω απόφαση να κάνω ένα πόντκαστ, παρόλο που το έχω σκεφτεί πολλές φορές και για διάφορα θέματα, είπα να σου γράψω για κάτι που θυμήθηκα σήμερα.

Που λες, η δουλειά μου πριν μερικά χρόνια ήταν σε μια ευρωπαϊκή πρωτεύουσα όπου
ταξίδευα σε τακτά χρονικά διαστήματα, καθώς τον περισσότερο χρόνο δούλευα εξ
αποστάσεως (πριν γίνει μόδα με τον κόβιντ, πρωτοπόρος γαρ).

Για να φτάσω στο γραφείο, διέσχιζα ένα μικρό δάσος και πέρναγα από μία μικρή λίμνη που αυτό είχε. Το δάσος είχε κυρίως ψηλά δέντρα, μοιάζαν με καστανιές. Η προηγούμενη φορά που είχα πάει ήταν τέλος χειμώνα, οπότε τα δέντρα ήταν ακόμα γυμνά, και ξαναπήγαινα αυτή τη φορά που περιγράφω, αρχές άνοιξης, Απρίλη περίπου.

Είχε ζέστη εκείνη την ημέρα, τα δέντρα ήταν καταπράσινα κι ανθισμένα, ζούζουλα όλων των ειδών πέταγαν παντού, αλλά το αποκορύφωμα ήταν η λίμνη. Ενώ συνήθως το νερό ήταν διαυγές, εκείνη τη μέρα ήταν γεμάτο άνθη, γύρη, σκόνη και δεν ξέρω τι άλλο και έμοιαζε με πηχτή σούπα.

Η σκέψη που έκανα στη θέα της λίμνης ήταν ότι πρόκειται για χύσια και ότι όλα τριγύρω, δέντρα, πουλιά, έντομα, εγαμιόσαντο ασυστόλως και διαρκώς. Άνοιξη, φίλε πιτσιρίκο, ή, αλλιώς, μια τεράστια παρτούζα.

Τα φιλιά μου από την πρωτεύουσα, πολλά μπάνια και παγωτά εύχομαι.
Κώστας από Αθήνενα

(Αγαπητέ Κώστα, birds do it, bees do it, που τραγούδησε και η Ella Fitzgerald. Και μπορεί να είναι κάπως ντεκαβλέ η εποχή μας, αλλά η Ελλάδα το καλοκαίρι -ειδικά τα νησιά της- είναι ο μεγαλύτερος γαμιστρώνας του κόσμου. Εύχομαι μπάνια και παγωτά. Την αγάπη μου.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.