Ο Διονύσης Σαββόπουλος πρέπει να ταφεί στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, για να υπάρξει εθνική συμφιλίωση

Διαπιστώνοντας τον εθνικό διχασμό που έχει προκαλέσει το σε ποιον ανήκει το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη και το ποιος έχει την ευθύνη για το σκούπισμα και το σφουγγάρισμα του μνημείου, προτείνω η σορός του Διονύση Σαββόπουλου να ταφεί στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, ώστε να επέλθει εθνική συμφιλίωση.

Για να σταματήσει το έθνος να σφουγγαρίζει τα υπαρξιακά του, χρειάζεται μία τολμηρή απόφαση που θα ενώσει πραγματικά τους Έλληνες.

Αφού δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε για τους ζωντανούς ή για το ποιος θα κρατάει τη σφουγγαρίστρα μπροστά στο μνημείο, ας συμφιλιωθούμε επιτέλους πάνω από έναν νεκρό που τους χώρεσε όλους: τον Διονύση Σαββόπουλο.

Κατά την ταπεινή μου γνώμη, και ο Διονύσης Σαββόπουλος θα το ήθελε αυτό.

Ο Διονύσης Σαββόπουλος δεν υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία -πήρε τρελόχαρτο επί χούντας- αλλά είχε μετανιώσει για αυτήν του την επιλογή και στο τραγούδι του “Ο γιος μου πάει στο στρατό” άφηνε να εννοηθεί πως ήθελε να κάνει τη στρατιωτική του θητεία έστω και με καθυστέρηση:
“αν πάνω απ’ το Πεντάγωνο μ’ ακούν και με καλέσουν,
σε δίκη κι αν με βάλουνε θα `ρθω και θα ξοφλήσω”.

Δεν τον κάλεσαν, όμως, από το Πεντάγωνο. Άκαρδοι.

Ήταν τόσο μεγάλη η επιθυμία του Διονύση Σαββόπουλου να κάνει τη στρατιωτική του θητεία, που χαιρέτησε στρατιωτικά ακόμα και τη σορό του Μίκη Θεοδωράκη. Το είχε καημό με το στρατό ο Διονύσης.

Αυτό που δεν κατάφερε ο Διονύσης Σαββόπουλος όσο ζούσε, ας του το κάνει δώρο η Ελληνική Πολιτεία μετά τον θάνατό του.

Ας βάλει επιτέλους τη στολή του Έλληνα φαντάρου -ή καλύτερα τη στολή του στρατηγού- ο Διονύσης Σαββόπουλος στην κηδεία του, και ας ταφεί στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη.

Το φέρετρο να είναι πάνω σε κιλλίβαντα πυροβόλου όπλου, να είναι καλυμμένο με την ελληνική σημαία, και πάνω στη σημαία να είναι το ξίφος και το πηλίκιο μαζί με τους χρυσούς δίσκους, ενώ η στρατιωτική μπάντα θα παίζει μελαγχολικά το Ντιρλαντά και το στρατιωτικό άγημα θα αποδίδει τιμές.

Αν το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη γίνει ο τάφος του Διονύση Σαββόπουλου, θα πάψει να είναι ένα κενοτάφιο, και θα είναι πια πραγματικά ιερό.

Άλλωστε, οι μόνοι πραγματικά άγνωστοι στρατιώτες, είναι αυτοί που δεν πήγαν στο στρατό.

Και είναι πολλοί αυτοί στην Ελλάδα, οπότε στο εξής θα μπορούσαν να θάβονται στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη όσοι πολιτικοί, καλλιτέχνες και δημοσιογράφοι δεν έκαναν την στρατιωτική θητεία τους αλλά το μετάνιωσαν μετά.

Οι Έλληνες δεν είμαστε φτιαγμένοι για να πολεμάμε. Είμαστε λαός για τραγούδι, για χορό και για επιδοτήσεις από τον ΟΠΕΚΕΠΕ.

Ας ικανοποιήσει το ελληνικό κράτος την επιθυμία του Διονύση Σαββόπουλου να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία -έστω και μετά τον θάνατό του- και ας του κάνει την τιμή να τον θάψει στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη. Να είναι στρατιώτης για πάντα.

Ας γίνει το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη ένα πραγματικά ιερό σημείο, όπου οι Έλληνες θα αφήνουν κατά μέρος την διχόνοια και θα ενώνονται με αγάπη για την πατρίδα και τη μουσική.

(Νεαρέ και αιρετικέ Νιόνιο, μη γελάς με αυτό που έγραψα, σε βλέπω. Καλή αντάμωση.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.