“Ναι, αλλά για αυτό δεν λέτε”
Υπάρχει ένα επιχείρημα που έρχεται συχνά στη συζήτηση τα τελευταία χρόνια, όταν προσπαθείς να μιλήσεις για κάποιο θέμα που είναι στην επικαιρότητα: “Ναι, αλλά για αυτό δεν λέτε”.
Για παράδειγμα, μιλάς για τα Τέμπη και την ανάγκη να αποδοθεί Δικαιοσύνη, και σου λέει ο άλλος “Ναι, αλλά για τη Μαρφίν δεν λέτε”.
Μιλάς για τη γενοκτονία των Παλαιστίνιων στη Γάζα και σου λέει “Ναι, αλλά για την Κύπρο δεν λέτε”.
Μιλάς για τον Βαγγέλη Μαρινάκη -που από στιχουργός έγινε θεατρικός επιχειρηματίας- και σου λέει “Ναι, αλλά για τον Μελισσανίδη δεν λέτε” (σ.σ. Αυτό το επιχείρημα έχει ατονίσει τώρα τελευταία γιατί Μαρινάκης και Μελισσανίδης είναι και πάλι κολλητοί, οπότε οι οπαδοί τους έχουν μπερδευτεί και δεν ξέρουν ποιον από τους δυο να πρωτογλείψουν).
Μιλάς για την εγκληματικότητα στην Κρήτη και σου λέει “Ναι, αλλά για την Πελοπόννησο δεν λέτε”.
Λες και σε κάθε θέμα που είναι στην επικαιρότητα, όπως τα Τέμπη για παράδειγμα, πρέπει να ξεκινάς από το Μινωικό πολιτισμό και τον Τρωικό Πόλεμο, και να μιλήσεις για όλη την Ιστορία της ανθρωπότητας, να περάσεις από τη Μάχη του Μαραθώνα και τη Ναυμαχία της Σαλαμίνας, να φτάσεις στο Βατερλό, στην Επανάσταση του 1821 και στη Ναυμαχία του Ναυαρίνου, να πεις για τη Γενοκτονία των Ποντίων και τη Μικρασιατική Καταστροφή, να μιλήσεις για την Οκτωβριανή Επανάσταση, τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και το Ολοκαύτωμα, να πεις για τα Δεκεμβριανά, τον Εμφύλιο, τη Χούντα, την εισβολή στην Κύπρο και τη Μεταπολίτευση, και στο τέλος έχεις το δικαίωμα να καταλήξεις στα Τέμπη.
Βέβαια, αν το ξεκινήσεις από τον …Αδάμ και την Εύα, θα σου πει ο άλλος “Είσαι κολλημένος με τα παλιά”. Εδώ συμβαίνει κάτι περίεργο: Η χρεοκοπία του 2010 είναι παλιά, η Μαρφίν του 2009 είναι επίκαιρη.
Εγώ πια, όταν κάποιος μου λέει “Ναι, αλλά για τη Μαρφίν δεν λες”, “Ναι, αλλά για την Κύπρο δεν λες”, “Ναι, αλλά για το Μάτι δεν λες”, του λέω “Κοίτα, φίλε, έχεις δίκιο, αλλά πριν από λίγο που πέρασε μια θεογκόμενα και είπαμε και οι δυο ‘πω πω μια μoυνάρα’, είπαμε για το δικό της μoυνί μόνο, δεν είπαμε και για το μoυνί της μάνας σου”.
Να το λέτε κι εσείς. Είναι το οριστικό επιχείρημα που αποστομώνει τους “Ναι, αλλά για αυτό δεν λέτε”.
(Αυτό το κείμενο, σε πιο stand up εκδοχή, θα μπορούσε να ακούγεται στη νέα παράσταση του Χριστόφορου Ζαραλίκου, αν ο Χριστόφορος έπαιζε 4-5 ώρες σε καθε παράσταση.
Η παράσταση “200+4 Χρόνια Δανεικά , 1821-2025”, έχει ξεκινήσει την θριαμβευτική της πορεία, και ο Χριστόφορος βγάζει φωτιές.
Σε αυτήν την παράσταση, μεταξύ άλλων, θα μάθετε τι δουλειά κάνει ο Άδωνις Γεωργιάδης σε ένα μπoυρδέλο -και δεν θα το ξεχάσετε ποτέ-, θα ζήσετε μια αξέχαστη βραδιά με το ΠΑΣΟΚ στα μπουζούκια, ενώ θα καταλάβετε γιατί η Δέσποινα Βανδή είναι η κορυφαία γυναικεία προσωπικότητα στην Ελλάδα τα τελευταία 30 χρόνια. Με την ευκαιρία, κυρία Βανδή, σας περιμένουμε στο θέατρο “Τζένη Καρέζη”, για να σας αποθεώσουμε και από κοντά.
Αθήνα, Θέατρο “Τζένη Καρέζη”, Τετάρτες και Κυριακές
Θεσσαλονίκη, Θέατρο “Αριστοτέλειον”, 5-6-7 Δεκεμβρίου
Χανιά, Θέατρο “Μίκης Θεοδωράκης”, 6 Φεβρουαρίου 2026
Ηράκλειο, Κινηματοθέατρο “Αστόρια”, 7-8 Φεβρουαρίου 2026)
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.