Κίμπερλι Γκίλφοϊλ: Από την άνοιξη στα μπουζούκια
Η άφιξη της νέας πρέσβειρας των ΗΠΑ, της Κίμπερλι Γκιλφόιλ, στην Αθήνα -που συνοδεύτηκε από άμεση επίσκεψή της στα μπουζούκια- μου έφερε στο μυαλό τα χρόνια που δούλευα στα μπουζούκια.
Είχα δουλέψει σε πολύ καλά μαγαζιά, στα Αραπάκια, στην Ιφιγένεια, στην Τριάνα, στο Κανόνι, ενώ μια χρονιά είχα δουλέψει και σε ένα μπουζουξίδικο στο Λονδίνο, που θα μου μείνει αξέχαστο γιατί τότε είχα και μια γκόμενα στο Hammersmith.
Στα μπουζούκια, βοηθούσα σε όλα τα πόστα, από γκαρνταρόμπα μέχρι σερβίρισμα. Κουβαλούσα τα γύψινα πιάτα, τα λουλούδια, την κάβα, σκούπιζα, έβαζα κάνα μεθυσμένο πελάτη στο ταξί, πουλούσα ναρκωτικά σε κάνα πελάτη που είχε ξεμείνει, όλα τα έκανα, ήμουν και νταραβερτζής, γιατί είχα και εφτά στόματα να θρέψω. Ήταν δύσκολα χρόνια. Αλλά με αγαπούσαν όλοι γιατί ήμουν πολύ ξηγημένο παιδί.
Δεν θέλω να μιλάω για τα παλιά, αλλά, για να καταλάβετε τι έχω ζήσει, δούλευα στη Νεράιδα της Αθήνας το βράδυ που ο Νίκος Κοεμτζής αποφάσισε να γίνει τραγούδι του Διονύση Σαββόπουλου.
Αυτά τα χρόνια που δούλεψα στα μπουζούκια γνώρισα πολλά κοριτσάκια που ήθελαν να κάνουν καριέρα στο τραγούδι.
Έρχονταν οι καψερές, παρακαλούσαν το αφεντικό να τις αφήσει να πουν κάνα τραγούδι, τις έβαζε εκεί να κάνουν τις γλάστρες, μετά έκαναν κονσομασιόν, προσπαθούσαν να κάνουν τον καψούρη να αδειάσει το μπουκάλι με το ουίσκι για να παραγγείλει άλλο, και ήλπιζαν πως μια μέρα θα τα καταφέρουν να γίνουν φίρμες.
Ένα από αυτά τα κορίτσια τα κατάφερε και σήμερα είναι πολύ μεγάλη φίρμα. Την βλέπω στην τηλεόραση και τη χαίρομαι.
Θυμάμαι την πρώτη φορά που την είδα. Τότε εγώ δούλευα στο Serafino, το πρώην Κατίνα, και βλέπω στην πόρτα να εμφανίζεται ένα κοριτσάκι που ήταν σαν λουλουδάκι. Είχε όλα τα χρώματα της άνοιξης. Ακόμα πήγαινε σχολείο.
Βέβαια, η νύχτα και τα μπουζούκια γράφουν και πάνω στο πρόσωπό σου, και στη φωνή σου και, κυρίως, στην ψυχή σου.
Μπήκε αυτό το λουλούδι στα μπουζούκια 17 χρονών και σήμερα είναι σαν τσατσά σε μπουρδέλo.
Αυτό το κοριτσάκι μου θυμίζει και η Κίμπερλι Γκιλφόιλ.
Βλέπεις την Κίμπερλι στα νιάτα της και ήταν η άνοιξη προσωποποιημένη. Το κορίτσι που κάθε άνδρας θέλει. Το κορίτσι που το βλέπεις και λες “έλα και άλλαξέ μου τη ζωή”.
Βλέπεις την Κίμπερλι σήμερα και είναι σαν να έχει περάσει πενήντα χρόνια δουλεύοντας στα μπουζούκια.
Το περίεργο είναι πως η Κίμπερλι έγινε σαν τσατσά, χωρίς να έχει δουλέψει ποτέ στα μπουζούκια.
Και σκέφτομαι πως, τελικά, μπορεί και η εξουσία να σε κάνεις να μοιάζεις με τσατσά. (Βαθύ)
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.