Ο υπεριμπεριαλισμός των ΗΠΑ
Αδελφέ Πιτσιρίκο, το είχαμε πει ότι με Τραμπ -και ακόμα περισσότερο στην δεύτερη θητεία του- έπεσαν εντελώς οι μάσκες της αμερικανικής καπιταλιστικής αυτοκρατορίας. Τα παραμύθια για δικαιώματα, ελευθερίες και δημοκρατία τελείωσαν. Τώρα η αυτοκρατορία μαζί με το αυτονομημένο εξαπτέρυγο της τον Σιωνισμό, εκφράζονται με όρους ωμής δύναμης, μετονομάζουν το υπουργείο Άμυνας σε υπουργείο Πολέμου, μιλάνε για εδαφική επέκταση, αντιμετωπίζουν ολόκληρες χώρες σαν τσιφλίκι τους.
“Θα πάρουμε πίσω το πετρέλαιο, την γη και τα άλλα περιουσιακά στοιχεία της Βενεζουέλας που μας ανήκουν” δηλώνει ο Τραμπ ενώ επιβάλλει έναν πρωτοφανή ναυτικό αποκλεισμό και δολοφονεί τους ψαράδες της.
Κι ενώ οι μάσκες έπεσαν και ο Τραμπ είχε φτάσει να λέει ότι θα προσαρτήσει ακόμη και δυτικές χώρες όπως ο Καναδάς, το αντιπολεμικό και αντιιμπεριαλιστικό κίνημα στην Δύση κοιμάται τον ύπνο του δικαίου.
Παραλυμένο από ανιστόρητες θεωρίες περί “ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών”, λες και υπάρχει κάτι ισοδύναμο με τον Αμερικανικό ιμπεριαλισμό με τις εκατοντάδες στρατιωτικές βάσεις του σε δεκάδες χώρες, το σύστημα κυρώσεων που στραγγαλίζουν χώρες του Νότου, τα δίκτυα μυστικών υπηρεσιών του που αποσταθεροποιούν κάθε χώρα που βγάζει ηγέτη που δεν είναι φανατικά ταυτισμένος με τα αμερικανικά συμφέροντα, την κυριαρχία του νομίσματος του σαν παγκόσμιο μέσο συναλλαγών, την πολιτιστική κυριαρχία των σκουπιδιών της εμπορευματοποιημένης τέχνης του, την προνομιακή προστασία που έχουν οι πολυεθνικές του, την ατιμωρησία του για τα εγκλήματα πολέμου, την ταύτιση του με τον γενοκτονικό Σιωνισμό σαν να είναι δικό του σχέδιο, τις πολεμικές δαπάνες κρυφές και φανερές που αγγίζουν τα 2 τρισεκατομμύρια δολάρια και ξεπερνούν το σύνολο των επόμενων 10 χωρών, τις πολεμικές βιομηχανίες του που είναι με διαφορά οι μεγαλύτερες στον κόσμο και έχουν τις μεγαλύτερες εξαγωγές όπλων.
Κι ακόμα και τώρα που οι μάσκες έπεσαν και δεν κρατάνε ούτε τα προσχήματα, οι θεσμοί και οι ηγεσίες των υπολοίπων δυτικών χωρών αντιμετωπίζουν την αυτοκρατορία των ΗΠΑ σαν το μοντέλο που δεν μπορούν να αμφισβητήσουν. Με την Fifa να δίνει σε έναν τέτοιο ανοιχτά πολεμοκάπηλο πρόεδρο μετάλλιο Ειρήνης, το Νόμπελ Ειρήνης να δίνεται σε μια κυρία από την Βενεζουέλα που εκλιπαρεί τις ΗΠΑ να παρέμβουν στρατιωτικά και εκθειάζει τον Νετανιάχου, τους δυτικούς ηγέτες να διαγωνίζονται ποιος θα είναι ο πιο ξεφτιλισμένος κόλακας του Τραμπ, ενώ αυτός τους φτύνει ανοιχτά στα μούτρα.
Κι έτσι φτάσαμε οι ΗΠΑ που χωρίς αυτές δεν θα μπορούσε να γίνει η γενοκτονία της Γάζας, αυτές που φέτος βομβάρδισαν το Ιράν για να σώσουν το γενοκτονικό Ισραήλ από ήττα, αυτές που βομβάρδισαν με λύσσα την Υεμένη γιατί στάθηκε στην μαρτυρική Γάζα, αυτές που απείλησαν με πόλεμο και κατάκτηση του μισό πλανήτη από δυτικές χώρες μέχρι την Νιγηρία, να είναι τώρα έτοιμες να διεξάγουν έναν πρωτοφανή πόλεμο στην Βενεζουέλα τέτοιο που ποτέ δεν είχε αποτολμήσει να κάνει η αυτοκρατορία ως τώρα από την εποχή που βγήκε το δόγμα Μονρόε.
Οι ίδιες που πανηγυρίζουν μαζί με τον Νετανιάχου που ένας ναζιστής σιωνιστής βγήκε πρόεδρος στην Χιλή και προωθούν τις πιο φασιστικές απόψεις για γενοκτονία των λευκών στην Νότια Αφρική.
Αλλά ναι όλα αυτά εξηγούνται από την θεωρία “των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών”, όπως μας λένε οι φωστήρες της ελληνικής και ευρωπαϊκής αριστεράς, και όχι από την πραγματικότητα ενός υπεριμπεριαλισμού που τώρα νιώθει να χάνει την παλιά παντοδυναμία του και έχει γίνει πιο επικίνδυνος από ποτέ!
Αν, όμως, η πραγματικότητα του αμερικανικού υπεριμπεριαλισμού στην δεκαετία του ’60 μπόρεσε να βγάλει τότε μαζικά αντιπολεμικά κινήματα στην Δύση και σε όλο τον κόσμο και ένα τεράστιο κύμα ριζοσπαστικοποίησης στην νεολαία, η σημερινή πραγματικότητά του στην φάση που αυτός έχει πετάξει τις μάσκες του και δεν κρατάει κανένα πρόσχημα, θα έπρεπε να είναι ικανή να επαναλάβει αυτό το κύμα ριζοσπαστικοποίησης σε ακόμα μεγαλύτερη κλίμακα.
Αρκεί να θέλουμε να δούμε κατάματα την πραγματικότητα και να μην την συσκοτίζουμε με γελοίες θεωρίες που σχετικοποιούν την φρίκη του και τον κίνδυνο που αυτός αποτελεί για όλη την ανθρωπότητα.
Έχουμε βέβαια να αντιμετωπίσουμε και μια νέα κατάσταση όπου η Δύση έχει αποβιομηχανοποιηθεί, απολιτικοποιηθεί και ψυχολογικά παραλύσει από 40 χρόνια νεοφιλελευθερισμού. Δεν υπάρχει εναλλακτικό πολιτικό μοντέλο στην οπτική γωνία της (η σοσιαλδημοκρατία έχει εκφυλιστεί). Η κριτική έχει περιοριστεί σε μορφές «αντιπολιτευτικής» προπαγάνδας που ενισχύουν το status quo.
Στην φωτογραφία το ομώνυμο βιβλίο του Michael Hudson, ενός από τους πιο σημαντικούς διανοούμενους του πλανήτη εν ζωή.
Με αγάπη προς εσένα και τους φίλους της ιστοσελίδας σου
Γρηγόρης Αρετάκης
(Αγαπητέ Γρηγόρη, η Ευρώπη δεν ανήκει στις Μεγάλες Δυνάμεις -ΗΠΑ, Κίνα, Ρωσία- και δεν έχει την δυνατότητα να αντιταχθεί στις κινήσεις των ΗΠΑ γιατί βασιζόταν στρατιωτικά στις ΗΠΑ, και τώρα μένει …ξεκρέμαστη. Η Ευρώπη τώρα ασχολείται με τη …συμμετοχή του Ισραήλ στη Γιουροβίζιον, και ούτε σε αυτό δεν τολμάει να πει ένα ενιαίο “όχι”. Εμείς έχουμε την εντύπωση πως η Ευρώπη είναι πολύ σημαντική στον πλανήτη· δεν είναι. Το αντιπολεμικό κίνημα -και το όποιο κίνημα στη Δύση- μπορεί να προέλθει μόνο από τις ΗΠΑ. Ο ιμπεριαλισμός των ΗΠΑ δεν έχει να κάνει με το πρόσωπο του εκάστοτε προέδρου, είναι διαρκής. Οι ΗΠΑ είναι σε παρακμή εδώ και 50 χρόνια, οπότε θα αγριέψουν ακόμα περισσότερο, γιατί δεν αποδέχονται πως η Κίνα θα είναι η πρώτη παγκόσμια δύναμη. Η σύγκρουση των ΗΠΑ με την Κίνα είναι αναπόφευκτη. Είναι η τραγωδία των Μεγάλων Δυνάμεων, που έγραψε ο Τζον Μιρσχάιμερ. Να είσαι καλά. Την αγάπη μου.)
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.