Αν

Αγαπητέ Πιτσιρίκο , φίλες και φίλοι του μπλογκ,
“Αν”…
(όχι , δεν αναφέρομαι στην ταινία του Παπακαλιάτη).
Η λέξη αυτή μου ήρθε αυθόρμητα στο μυαλό όταν τελείωσα την ανάγνωση του τελευταίου κειμένου του εθνικού μας ψυχιάτρου (εγώ σε ευχαριστώ Βασίλη),
σε συνδυασμό με τα συναισθήματα που είχα από την ανάγνωση/απάντηση του εξαιρετικού κείμενου του Κωνσταντίνου από την Σκωτία (ευγνώμων φίλε Κώστα για την ενσυναίσθηση που επέδειξες).
Ως δια μαγείας τα ατάκτως ειρημένα κομμάτια από σκέψεις, συναισθήματα και βιώματα στο υποσυνείδητο μπήκαν σε τάξη και ως απόσταγμα εμφανίστηκε αυτή η λέξη: “Αν”.

Όλη μου η ζωή γύρω από ένα ΑΝ.
“Αν” είχα κάνει αυτό, “Αν” όχι το άλλο…

“Αυτό που συμβαίνει είναι η ζωή” επαναλαμβάνει ο Βασίλης.

“Είναι ανθρώπινο και κατανοητό να σκεφτόμαστε το τίμημα που πληρώσαμε κάνοντας τις επιλογές μας” επισημαίνει ο Κωσταντίνος από τη Σκωτία.

Τελικά, μάλλον είμαστε οι συμβιβασμοί μας και όχι οι επιλογές μας. Και “Αν” το ισοζύγιο είναι θετικό τότε όλα καλά (όπως λέει και ο Κωσταντίνος φαντάζομαι και η Φιόνα).

Διαπιστώνω ότι οι περισσοτερο ευχαριστημένοι (φίλοι και γνωστοί) είναι αυτοί που δεν έχουν πολλά “Αν” στη ζωή τους.

Διότι πολύ απλά ζούν μόνο (σ)το σήμερα. Ενώ το “Αν” μας συνδέει με κάτι ανύπαρκτο όπως το χθες και το αύριο (ανύπαρκτο με όρους ρεαλισμού και όχι κβαντικής φυσικής).

Φυσικά αυτά έχουν χιλιοειπωθεί εντός και εκτός του μπλογκ.

Καταθέτω μόνο την προσωπική μου εμπειρία θεωρώντας καθήκον μου να ευχαριστήσω ανθρώπους παντελώς άγνωστους που έμμεσα η άμεσα με βοήθησαν σε αυτό το ξεκαθάρισμα.

Υ.Γ. Δεν το έχω με το γράψιμο και έτσι θα αποφύγω να κάνω ανάλυση της καταπληκτικής ταινίας “Όνειρα Τραίνων” (γεια σου Μερόπη!), αλλά πιστεύω ότι συνέβαλε και αυτή στο υποσυνείδητα, ώστε να μπουν “τα κομμάτια του παζλ” στη θέση τους μέσα μου.

Κλείνοντας, εύχομαι σε σένα αγαπητέ πιτσιρίκο καθώς και στις φίλες και φίλους του Μπλογκ για τον νέο κύκλο του πλανήτη μας γύρω από τον Ήλιο, Υγεία και λιγότερα “Αν”.

Με αγάπη από μια σκοτεινή αλλά όμορφη γωνιά της Βαυαρίας

ΘΠ

(Αγαπητέ φίλε, είναι αναπόφευκτα τα “αν” αλλά μάλλον το καλύτερο είναι να αφηνόμαστε στη ζωή. Η ζωή ξέρει καλύτερα. Και είναι ένα δώρο η ζωή. Να είσαι καλά. Την αγάπη μου.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.