Η Ουδαμού και η μαφιοκρατία της
“Τι γράφει σήμερα ο Πιτσιρίκος; Είδα τη φωτογραφία μιας κακόγουστης κατασκευής που μοιάζει με υβρίδιο βαρελιού με παγκάκι, οπότε κάτι συμβολικό θα γράφει” με ρώτησε η Φιόνα. Διάβασε τη συνέχεια
“Τι γράφει σήμερα ο Πιτσιρίκος; Είδα τη φωτογραφία μιας κακόγουστης κατασκευής που μοιάζει με υβρίδιο βαρελιού με παγκάκι, οπότε κάτι συμβολικό θα γράφει” με ρώτησε η Φιόνα. Διάβασε τη συνέχεια
Αγαπητέ μου blogger πιτσιρίκο Αφορμή για να σάς κουράσω τόσο σύντομα με 2-3 σκέψεις μου, είναι ορισμένα πρόσφατα σχόλια προσφιλών συν-αναγνωστών, σχετικά με τα όσα παρατηρούμε να συμβαίνουν γύρω μας. Διάβασε τη συνέχεια
Αγαπητέ μου blogger Δεν νομίζω πως θα είχε αξία να σου μεταφέρω τα σκωτσέζικα νεώτερα του τύπου “τόσοι αρρώστησαν, τόσοι γιατρεύτηκαν, τόσοι πέθαναν δικαιολογημένα επειδή είναι κινητά μουσεία νοσημάτων, και τόσοι αδικαιολόγητα γιατί δεν ξέρουμε με σιγουριά τί τους πέθανε”. Αν κάποιος χρειάζεται τέτοιες πληροφορίες, μπορώ να του βρω ντόπιο σκωτσέζο εκπρόσωπο που να δακρύζει […] Διάβασε τη συνέχεια
Αγαπητέ μας blogger Τι λέγαμε μια εβδομάδα πριν; Κατά παραγγελία ανησυχία εξαπλώθηκε στο βόρειο Ηνωμένο Βασίλειο, και ακολούθησαν οι γνωστές εικόνες. Γενική έφοδος στα super market, άδεια ράφια και μάχες του κωλόχαρτου. Προϊόν-celebrity σε παγκόσμια κλίμακα. Διάβασε τη συνέχεια
Αγαπητέ μου blogger σε χαιρετούμε Για να ξεκινήσω με ένα συμβολικό ευχαριστήριο για τα κείμενά σου, καθώς και των υπολοίπων αναγνωστών, σου δηλώνω (χωρίς παρεξήγηση) πως σας έχουμε “κορώνα στο κεφάλι μας”. Nα είστε όλοι καλά και να μείνετε “κορωνο-ελεύθεροι” Διάβασε τη συνέχεια
Αγαπητέ μου blogger Όπως συμβαίνει κάθε φορά που ένα τραγικό γεγονός διακόπτει βίαια την καθημερινή ραστώνη των απανταχού μαζάνθρωπων, κάπως έτσι θα συμβεί και τώρα. Θα γεμίσουν τα διάφορα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με γνωστά “κλισέ” του είδους “είμαστε όλοι Παριζιάνοι” και “our thoughts and prayers are for those who struggle against the fire in Paris”. Διάβασε τη συνέχεια
Αγαπητέ μου blogger Διαβάζοντας την εγκύκλιο-προτροπή προς τους εργαζόμενους γνωστού πολυκαταστήματος λιανικής, ομολογώ πως χαμογέλασα. Κι ήταν ένα χαμόγελο πικρίας, που αναπόφευκτα σχηματίζεται, όταν η γνώση και οι εμπειρίες δεκάδων ετών στους χώρους εργασίας, σχηματοποιούν την πραγματικότητα που κρύβεται πίσω απ’ τις γραμμές του συγκεκριμένου κειμένου. Διάβασε τη συνέχεια
Αγαπητέ μου blogger Τελικά, όλοι κάτι γιορτάζουν τούτες τις μέρες, ανάλογα με το προφίλ και τα κέφια του καθενός. Διάβασε τη συνέχεια
Αγαπητέ μου blogger Καθισμένος πίσω από τη τζαμαρία, χαζεύω τη θάλασσα, το ψιλόβροχο και τον αέρα των 5 βαθμών που κουνάει τούς θάμνους. Είμαι ‘’ελεύθερος ιατρού’’ όπως λέγαμε στο στρατό, μετά από ένα πέσιμο με τη μηχανή. Βέβαια, ο γέρος κινδυνεύει είτε από πέσιμο είτε από χέσιμο, αλλά το πρώτο ήταν ελαφρύ και το δεύτερο […] Διάβασε τη συνέχεια
Αγαπητέ μου blogger Μάζεψα κάτι σκόρπια υπόλοιπα άδειας και τα ξοδεύω στη ξύλινη βεράντα. Όταν δεν βρέχει, παίρνουμε βιβλία, καφέδες, kindle, τσάγια και ανακατεύουμε το διάβασμα με συζητήσεις για το ευχάριστο παρόν και το αβέβαιο μέλλον. Με κατάλληλο ντύσιμο, γιατί χθές είχε 9 βαθμούς οπότε, αντί για πατούσες, θα φωτογράφιζα μποτάκια. Διάβασε τη συνέχεια
Αγαπητέ μου blogger Κάμποσα χρόνια πριν, όταν οι οπαδοί της νεοφιλελεύθερης ανοησίας ήταν λίγοι και μαζεμένοι στο καβούκι τους, υπήρχε ένα σχόλιο που κάναμε για τη συστηματική υπερεργασία. Λέγαμε πως, αν σε μια θέση εργασίας υπάρχει διαρκής υπεραπασχόληση, τότε, είτε η δουλειά είναι κακώς ή καθόλου οργανωμένη, είτε χρειάζεται περισσότερα (ή καλύτερα) άτομα. Διάβασε τη συνέχεια
Γεια σου πιτσιρίκο. Δεν πολυβλέπω τηλεόραση. Υπάρχουν τόσα άλλα ενδιαφέροντα πράγματα και ο χρόνος που μου μένει μέχρι το αναπόδραστο τέλος τόσο -άγνωστα- λίγος, ώστε να είναι η συσκευή περίπου σαν ντεκόρ στον τοίχο. Διάβασε τη συνέχεια
Αγαπητέ μου blogger Όταν ήμουν νέος ήταν η εποχή που πρωτοεμφανίστηκαν τα ‘’παπιά’’. Έμοιαζαν, κάπως, με τα σημερινά αλλά έκαναν περισσότερο θόρυβο. Εμένα, όμως, με συγκινούσαν οι μηχανές, εκείνες οι μεγάλες, οι ‘’ταξιδιάρικες’’, όπως τις λέγανε. Διάβασε τη συνέχεια
Αγαπητέ μου blogger Δεν είχα σκοπό να σε κουράσω με άλλο ένα κείμενο -σ΄ έχω, ήδη, ζαλίσει- αλλά με προκάλεσε η απορία σου. “… είχα -με διαφορά- το πρώτο σε αναγνωσιμότητα ατομικό σάιτ/μπλογκ στην Ελλάδα, γράφοντας πως οι Έλληνες είναι ηλίθιοι και καθυστερημένοι. Και πέθανα με την απορία ποιοι ήταν όλοι αυτοί που με διάβαζαν.“. […] Διάβασε τη συνέχεια
Αγαπητέ μου blogger Αν έπρεπε να ορίσουμε κάποιο σπορ σαν εθνικό, αυτό θα ήταν η πτώση από τα σύννεφα. Αυτό ακριβώς συμβαίνει στη γνωστή γωνία της Βαλκανικής, κάθε φορά που τελειώνει βίαια κάποια από τις αμέτρητες επικοινωνιακές φούσκες της ζωής των κατοίκων της. Διάβασε τη συνέχεια