Κάθε μέρα απεργία

Μετά από τους τρεις νεκρούς στο υποκατάστημα της Marfin, σκοτώνονται οι δημοσιογράφοι μεταξύ τους, για το αν πρέπει να απεργεί η ΕΣΗΕΑ την ίδια ημέρα με την ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ. Χωρίς να θέλω να επέμβω στη διαμάχη, θα ήθελα να εκφράσω μια ειλικρινή απορία:



Αλήθεια, αν δεν είχαμε τρεις νεκρούς υπάλληλους τράπεζας από εμπρηστική επίθεση αλλά είχαμε τρεις νεκρούς μαθητές από πυρά αστυνομικών, θα διέκοπτε η ΕΣΗΕΑ την απεργία; Επίσης, θα ήθελαν οι ιδιοκτήτες των καναλιών να διακοπεί η απεργία;

Αν είχαμε νεκρούς μαθητές, φοιτητές ή εργάτες από πυρά αστυνομικών, η ΕΣΗΕΑ δεν θα υπήρχε περίπτωση να αναστείλει την απεργία της. Θα συνέχιζαν να απεργούν οι δημοσιογράφοι, για να μην μαθευτεί η είδηση και γίνει πόλεμος στους δρόμους. Την επόμενη μέρα, η ΕΣΗΕΑ θα έβγαζε μια ανακοίνωση και θα υποστήριζε πως αποφάσισε να μην διακόψει την απεργία για το καλό της πατρίδας και του έθνους.

Αλήθεια, τι προσέφερε η διακοπή της απεργίας των δημοσιογράφων; Τίποτα. Αντιθέτως, οι τηλεδημοσιογράφοι προσπάθησαν να ακυρώσουν τις λαϊκές αντιδράσεις στα οικονομικά μέτρα και την πολύ μεγάλη διαδήλωση, προβάλλοντας μόνο την επίθεση στην τράπεζα και επενδύοντας –όπως πάντα- στην τρομολαγνεία.

Αυτό που δεν έχει αντιληφθεί η ΕΣΗΕΑ είναι πως –εδώ και πολλά χρόνια- οι δημοσιογράφοι απεργούν κάθε μέρα. Όταν οι δημοσιογράφοι έχουν παραχωρήσει την ενημέρωση στους τηλεδημοσιογράφους –δηλαδή ανθρώπους που μιλάνε για πράγματα που δεν γνωρίζουν από πρώτο χέρι και για χώρους και καταστάσεις στις οποίες δεν έχουν βρεθεί ποτέ-, τότε αυτό δεν είναι δημοσιογραφία. Αυτό είναι κάτι άλλο – και συνήθως είναι προπαγάνδα.

Η απεργία των δημοσιογράφων ανεστάλη, αλλά δεν μάθαμε κάτι περισσότερο απ’ αυτά που ήδη γνωρίζαμε και είχαμε δει ή διαβάσει στο διαδίκτυο – άσε που έκαναν γαργάρα και τον Βγενόπουλο.

Τελικά, ίσως αυτή να είναι η αγωνία της ΕΣΗΕΑ: μήπως γίνει δηλαδή αντιληπτό απ’ όλους πως τα ΜΜΕ και οι δημοσιογράφοι δεν είναι και τόσο απαραίτητοι όπως στο παρελθόν.

Όντως, οι δημοσιογράφοι και τα παραδοσιακά ΜΜΕ δεν έχουν πια την ίδια σημασία με αυτήν που είχαν δέκα χρόνια πριν. Αλλά αυτό δεν χρειάζεται να γίνει απεργία των δημοσιογράφων για να το αντιληφθούμε – μόνο και μόνο το γεγονός ότι έχουν πρόεδρο της Ένωσής τους τον Πάνο Σόμπολο, φτάνει και περισσεύει.

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.

H αναδημοσίευση των κειμένων του pitsirikos.net επιτρέπεται μόνο κατόπιν άδειας. Επικοινωνήστε στο pitsiriko@gmail.com.