Του έρωτα μέγα καλό

Έξω από το mini-market που ψωνίζω μετά το μπάνιο είναι ένας πιτσιρικάς 16-17 χρονών. Βοηθάει στο μαγαζί και προσέχει τα προϊόντα. Σήμερα είχε μπροστά του ένα τετράδιο και έγραφε. Στο γόνατο.

Συνήθως, λέμε μόνο ένα «γεια», αλλά σήμερα είχε διάθεση για συζήτηση.Του λέω «γεια» και αμέσως με ρωτάει: «Συγγνώμη, εσείς που ξέρετε από αυτά τα πράγματα, μπορείτε να μου πείτε ένα ωραίο στιχάκι;».

Δεν ξέρω πώς έφτασε στο συμπέρασμα ότι εγώ ξέρω από στιχάκια, αλλά έχει πέσει μέσα. Αμέσως μου έρχεται στο μυαλό το «Ακούω ήχον κώδωνος, ας σηκωθώ κι ας τρέξω, πτωχός ζητιάνος θα πεινά ή θα κρυώνει έξω. Μα αν δεν είν’ κανείς πτωχός και είναι δολοφόνος; Είμαι ανυπεράσπιστος εν μέσω του σαλώνος».

Είμαι έτοιμος να του μπουμπουνίσω τον Μποστ, όταν ο νεαρός λέει κάπως αμήχανα «εννοώ αισθηματικό στιχάκι – για την αγάπη».

Όπα! Εδώ έχουμε έναν ερωτευμένο νεανία, ο οποίος αναζητεί στίχους για το αντικείμενο του έρωτά του. Τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά. Ο αγαπημένος μου Μποστ δεν είναι κατάλληλος για την περίσταση.

Σκέφτομαι να του πω να γράψει κάτι δικό του, αλλά αμέσως θυμάμαι τα βλακώδη «ποιήματα» που έγραφα όταν ήμουν έφηβος και αλλάζω γνώμη.

Με κοιτάει με αρκετή αγωνία. Μάλλον είναι ερωτευμένος μέχρι τα μπούνια. Πρέπει να πω έναν στίχο που να είναι στο ύψος των περιστάσεων.

«Πριν απ’ τα μάτια μου ήσουν φως. Πριν απ’ τον Έρωτα, έρωτας. Κι όταν σε πήρε το φιλί, Γυναίκα».

Ενθουσιάζεται.
-Πολύ ωραίο αυτό.
-Δεν είναι δικό μου. Είναι του Οδυσσέα Ελύτη.
-Πάντως, είναι πολύ ωραίο. Μπράβο του.
-Ναι, με αυτά έριχνε τις γκόμενες.

Γράφει τους στίχους στο τετράδιο. Μπαίνω στο μαγαζί να ψωνίσω. Βγαίνοντας, τον βλέπω να κοιτάει το τετράδιό του.
-Καλή επιτυχία!
-Ευχαριστώ!

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.