Στιγμιότυπα από το 2012 – Ταμάμ

Το περασμένο καλοκαίρι και το φθινόπωρο, ταξίδεψα πολύ στα νησιά του Αιγαίου επειδή δεν υπήρχαν δουλειές στην Αθήνα. Ειδικά, στις οικοδομές, που δουλεύω εγώ χτίστης, τα πράγματα είναι πεθαμένα. Πέντε μεροκάματα έχω κάνει όλη την χρονιά. Επειδή τα καύσιμα είναι ακριβά, ταξίδεψα με το πλοίο της γραμμής και όχι με το υπερπολυτελές γιοτ μου, το “Μαριόν Κοτιγιάρ”.

Στα ταξίδια με το πλοίο, κάθομαι πάντα στο κατάστρωμα και γράφω στο μπλογκ. Είμαι μάχιμος μπλόγκερ, θα γράφω και κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, αν το στουκάρει πουθενά ο καπετάνιος και βουλιάξουμε. Βέβαια, μπαίνω για λίγο στο σαλόνι του πλοίου για να φορτίσω την μπαταρία του laptop, γιατί έχω ένα laptop μπακατέλα, αφού η Apple δεν έχει φιλοτιμηθεί ακόμα να μου προσφέρει ένα iPad, ένα iPhone ή ένα i κάτι, τέλος πάντων, από αυτά που έχουν κάτι μπαταρίες που κρατάνε ένα μήνα. Δεν πειράζει, η Apple χάνει.

Κάθε φορά που έμπαινα στο σαλόνι του πλοίου για να φορτίσω την μπαταρία του laptop, η τηλεόραση έπαιζε τούρκικο σίριαλ. Στο συγκεκριμένο ταξίδι, απ’ όπου είναι και οι φωτογραφίες, στο πλοίο ήταν σχεδόν μόνο τουρίστες. Ήταν Οκτώβριος και οι Έλληνες ήταν ελάχιστοι. Ήμουν στο σαλόνι ενός ελληνικού πλοίου στο Αιγαίο, το σαλόνι ήταν γεμάτο ξένους τουρίστες και οι 288 τηλεοράσεις που κρέμονταν από το ταβάνι έδειχναν τούρκικο σίριαλ. Οι τουρίστες δεν ήξεραν τουρκικά, δεν ήξεραν ελληνικά για να διαβάσουν τους υπότιτλους, και κοιτούσαν τις οθόνες με τους Τούρκους σαν χαζοί – αναγκαστικά, γιατί οι οθόνες ήταν παντού. Ελληνικός σουρεαλισμός.

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.