Άνοιξη στην Αθήνα

Τα τελευταία χρόνια, από τον Απρίλιο και μετά, περιφέρομαι στην Ελλάδα, παίρνω σβάρνα τα νησιά, με φιλοξενούν οι φίλοι αναγνώστες του μπλογκ, και έχω την χαρά να γράφω σε παραλίες, κήπους, δάση και άλλα εξωτικά μέρη, ενώ, παράλληλα, κάνω και τα μπάνια μου.

Φέτος, λόγω μιας δουλειάς, δεν έχω ξεκινήσει ακόμα την περιοδεία μου.

Μου φαίνεται κάπως περίεργο να είμαι στην Αθήνα αυτή την εποχή αλλά ακόμα πιο περίεργο μου φαίνεται που φέτος δεν φύτεψα ντομάτες, αγγούρια, κολοκύθια και άλλα κηπευτικά.

Δεν πειράζει, αφού ο λόγος που έμεινα στην Αθήνα είναι σημαντικός για μένα, εξαιρετικά δημιουργικός και απόλυτα διδακτικός.

Από την άλλη, τώρα που είμαι στην Αθήνα, σκέφτομαι πόσο πολύ αγαπάω όλο αυτό το πανηγύρι της ελληνικής άνοιξης. Είναι υπερπαραγωγή.

Ήταν πολύ όμορφα αυτά τα τελευταία χρόνια. Μπορεί να μην παίζουν λεφτά αλλά παίζουν πολλοί νέοι και ωραίοι άνθρωποι, πολλή ξυποληταρία και πολλή επαφή με τη φύση.

Όταν ήμουν μικρότερος, δεν τα εκτιμούσα και πολύ όλα αυτά –μάλλον επειδή είχα πολλή φόρα- αλλά τώρα δεν έχω τίποτα καλύτερο από αυτά.

Η πιο συνηθισμένη εικόνα του εαυτού μου τα τελευταία χρόνια είναι να διασχίζω τον ελαιώνα, με το μαγιό και τις σαγιονάρες –για να πάω στην θάλασσα- και να μασουλάω βερίκοκα.

Και τον επόμενο χρόνο, εκεί που πέταξα τα κουκούτσια, να εμφανίζονται βερικοκιές.

(Αφιερωμένο σε μια φίλη αναγνώστρια που μου παραπονέθηκε πως δεν γράφω πια τις προσωπικές μου σκέψεις. Να, αυτά σκέφτομαι.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.