Ελαφάκια
Σήμερα το πρωί σηκώθηκα πολύ νωρίς επειδή είχα προπόνηση στο γκολφ. Μαθαίνω γκολφ από τώρα, ώστε, όταν φτάσω στην τρίτη ηλικία,να είμαι άσος στο γκολφ και να κατατροπώνω τα άλλα γερόντια. Καθώς, οδηγούσα στη ζούγκλα του Λος Άντζελες, είδα δυο ελάφια στο πεζοδρόμιο. Είναι η πρώτη φορά που βλέπω ελάφια αυτό το καλοκαίρι. Νόμιζα πως τα είχαν φάει τα λιοντάρια.
Αγαπάω τα ελάφια και με αγαπούν κι αυτά. Στην επόμενη ενσάρκωση, θα ήθελα να είμαι ελάφι. Βέβαια, ελπίζω μέχρι τότε να έχουν εξαφανιστεί εντελώς οι άνθρωποι -που είναι η καταστροφή του πλανήτη- γιατί, διαφορετικά, θα κινδυνεύω διαρκώς από όλες αυτές τις κτηνάρες που θα με κυνηγάνε να με σκοτώσουν. Ένας λόγος που αγαπώ τα ελάφια είναι ότι είναι πολύ πιστά και τα ζευγάρια, αν χάσουν το ταίρι τους, μπορεί να πεθάνουν από θλίψη. Φυσικά, εγώ θα είμαι η εξαίρεση στα ελάφια, αφού θα κλάψω την ελαφίνα μου, θα την πενθήσω σαράντα μέρες και μετά θα βρω μια άλλη ελαφίνα. Πιο νέα. Και με προίκα.
Δεν έχω δει πιο αθώα μάτια από τα μάτια του ελαφιού. Μπροστά στα μάτια των ελαφιών, τα μάτια των παιδιών μοιάζουν με μάτια σχιζοφρενή serial killer. Καθώς πλησίασα τα ελάφια, το αριστερό ελαφάκι με κοίταξε στα μάτια, μου πήρε την καρδιά και μου είπε “μη φύγεις, πιτσιρίκο. Να μείνεις εδώ, να κάνουμε παρέα και να φάμε όλες τις πικροδάφνες”. Του είπα να μην τρώει τις πικροδάφνες γιατί έχουν δηλητήριο και του εξήγησα πως πρέπει να επιστρέψω στην Ελλάδα, επειδή με περιμένουν τα δελφίνια να κολυμπήσουμε μαζί. Άλλαξα γνώμη: στην επόμενη ενσάρκωση, θέλω να είμαι ελαφοδέλφινο.
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.