My Big Fat Armenian Wedding
Το περασμένο Σάββατο πήγα στο γάμο ενός ζευγαριού από την Αρμενία. Στο Λος Άντζελες ζουν εκατοντάδες χιλιάδες Αρμένιοι αλλά δεν είναι όπως στην Ελλάδα που οι Αρμένιοι θεωρούνται Έλληνες και κάνουν παρέα με όλους. Εδώ, οι Αρμένιοι κάνουν παρέα σχεδόν μόνο μεταξύ τους αλλά μας κάνουν παρέα κι εμάς τους Έλληνες γιατί είμαστε γαμάτοι. Αυτό είναι το τραπέζι του γαμπρού και της νύφης. Υπερπαραγωγή.
Ο γάμος έγινε στο St. Leon Cathedral που βρίσκεται στο Burbank. Η εκκλησία ολοκληρώθηκε το 2010 και είναι ο καθεδρικός ναός των Αρμενίων του Λος Άντζελες. Οι περισσότεροι Αρμένιοι είναι χριστιανοί, όπως εσείς οι Έλληνες. Από την τελετή δεν κατάλαβα πολλά πράγματα, γιατί ο παπάς τα έλεγε στα αρμένικα, αλλά αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν πως κάποια στιγμή ο παπάς είπε κάτι και ο γαμπρός με τη νύφη στράφηκαν ο ένας προς τον άλλον και ένωσαν τα μέτωπά τους. Στην αρχή, νόμισα πως θα πλακωθούν στις κουτουλιές και θα ζωντανέψει λίγο η τελετή αλλά αυτοί είχαν ενώσει τα μέτωπά τους και χαμογελούσαν ο ένας στον άλλον. Πάντως, η νύφη δεν του το πάτησε το πόδι του γαμπρού. Θα τον πατάει που θα τον πατάει μια ζωή, οπότε δεν ήταν ανάγκη να τον πατήσει και στην εκκλησία.
Αυτή είναι η είσοδος του χώρου στον οποίο έγινε η δεξίωση. Οι καλεσμένοι ήταν 370. Και ένας εγώ που πήγα ακάλεστος γιατί πεινούσα, 371. Αυτοί είναι γάμοι, όχι των Ελλήνων που καλούν 50 ανθρώπους και νομίζουν πως κάνουν βασιλική δεξίωση. Οι Αρμένιοι κάνουν πραγματικά big fat wedding. Άξιοι.
Στη δεξίωση του γάμου, υπήρχε ζωντανή ορχήστρα -είχαν κι ένα μπουζούκι- και οι Αρμένιοι ξεσκίστηκαν στον χορό. Τα αρμένικα τραγούδια έμοιαζαν πολύ με τα ποντιακά και οι Αρμένιοι χόρευαν σαν να ήταν ποντιακός χορός, οπότε σηκώθηκα πάνω κι άρχισα κι εγώ να χορεύω ποντιακά, αφού μπορεί να κατάγομαι από τη Ζάκυνθο αλλά η μητέρα μου κατάγεται από τον Πόντο, και, όταν ήμουν μικρός, με υποχρέωνε να χορεύω κάθε μέρα τέσσερις ώρες πυρρίχιο. Καλά, έκλεψα την παράσταση. Όταν μάλιστα άρπαξα από το τραπέζι ένα μαχαίρι και άρχισα να χορεύω κουνώντας το προς τον αόρατο εχθρό, οι Αρμένιοι έπαθαν την πλάκα τους και άρχισαν να ζητωκραυγάζουν, αν και η συμπεθέρα ήταν έτοιμη να τηλεφωνήσει στην αστυνομία.
Ωραία ήταν τα αρμένικα τραγούδια αλλά έπαιζαν μόνο αρμένικα τραγούδια και κάποια στιγμή μου πήραν τ’ αυτιά. Πήγα στην ορχήστρα και τους είπα να παίξουν κάνα τραγούδι του James Brown αλλά δεν τον ήξεραν γιατί δεν είναι Αρμένης. Τους είπα να παίξουν αυτό που λέει “τα βράδια μου τα εργένικα τραγούδια λέω αρμένικα” αλλά ούτε αυτό το ήξεραν, οπότε τους είπα να παίξουν το Αρμενάκι -που δεν έχει καμία σχέση με την Αρμενία-, αλλά ούτε αυτό το ήξεραν. Τέλος πάντων, στο τέλος της βραδιάς συνειδητοποίησα πως οι Αρμένιοι στους γάμους τους παίζουν μόνο αρμένικα τραγούδια και, ως προς αυτό, υστερούν απέναντι στους Έλληνες που παίζουν στους γάμους από την Ιτιά μέχρι Sex Pistols.
Η νύφη και ο γαμπρός ήρθαν με δυόμισι ώρες καθυστέρηση στην δεξίωση -μάλλον οι Αρμένιοι κάνουν την πρώτη νύχτα του γάμου αμέσως μετά την εκκλησία- και πλακώθηκαν στο χορό. Πριν ξεκινήσουν να χορεύουν, έσπασαν με το πόδι τους δυο μικρά πιάτα· το πιάτο της νύφης το έσπασε ο γαμπρός για να μην σπάσει η νύφη το τακούνι της και χορεύει κουτσή όλο το βράδυ. Κι αυτό το έθιμο από εμάς τους Πόντιους το έχουν πάρει οι Αρμένιοι. Πάντως, αν δεν είχαν έρθει οι Πόντιοι και οι άλλοι Μικρασιάτες στην Ελλάδα, ακόμα πάνω στα δέντρα θα ήσασταν εσείς οι Ελλαδίτες. Οι Αρμένιοι έχουν κι άλλα έθιμα που τα έχουν πάρει από εμάς τους Πόντιους. Το πρωί του γάμου, πάει όλο το σόι του γαμπρού -μαζί με τον γαμπρό-στο σπίτι της νύφης και της τραγουδάνε, η νύφη κλειδώνεται σε ένα δωμάτιο και η οικογένεια της νύφης λέει στο σόι του γαμπρού “δεν σας την δίνουμε γιατί μας την ζητάει κι ένας βαθύπλουτος επιχειρηματίας”, οπότε ο κουμπάρος αρχίζει να δίνει χρήματα, μέχρι να τα βρουν στα οικονομικά και να ολοκληρωθεί η αγοραπωλησία. Πριν φύγει η νύφη για την εκκλησία, οι παράνυμφοι της κλέβουν τα παπούτσια, οπότε πρέπει πάλι να πληρώσει ο κουμπάρος για να της δώσουν πίσω τα παπούτσια και να μην πάει ξυπόλητη στην εκκλησία. Μου αρέσουν αυτά τα έθιμα γιατί ξεκαθαρίζουν αμέσως πως ο γάμος είναι, πρωτίστως, μια οικονομική συμφωνία.
Την γαμήλια τούρτα την έφτιαξε η θεία της νύφης. Και την έφαγα εγώ. Εντάξει, επέτρεψα στον γαμπρό και την νύφη να δώσουν από μια κουταλιά ο ένας στον άλλον.
Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψουν την ποσότητα του φαγητού που αντιστοιχούσε σε κάθε καλεσμένο. Μάλλον έχουν περάσει και οι Αρμένιοι μεγάλες πείνες, γιατί μας τάισαν μέχρι σκασμού. Από ορεκτικά είχαν ντολμαδάκια γιαλαντζί, χούμους, σαλάτες, πίτες, τυριά, αλλαντικά και λούλα κεμπάπ, ενώ το κυρίως πιάτο ήταν ένα καταπληκτικό ρύζι, κοτόπουλο, χοιρινό με μανιτάρια, αρνί, σολομός και διάφορα άλλα που ούτε εγώ δεν μπόρεσα να τα φάω όλα.
Αφού ήπια δυο μπουκάλια βότκα για να χωνέψω, αποκάλυψα στους Αρμένιους πως είμαι Έλληνας και με αποθέωσαν γιατί όλοι είχαν πληροφορηθεί για τον τάφο της Αμφίπολης και μου εξομολογήθηκαν πως ήταν τόσο εντυπωσιασμένοι που σκέφτονταν να αναβάλουν τον γάμο για να έρθουν στην Ελλάδα να δουν τον σκελετό. Με εντυπωσίασε ο γάμος των Αρμενίων. Άξιοι οι Αρμένιοι. Να ζήσουν!
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.