Ένα μήνυμα αλήθειας από τον Προκόπη
Σήμερα στο χωριό ήρθε ο Προκόπης, ο Παυλόπουλος, ο πρόεδρος της ελληνικής δημοκρατίας. Ήρθε για να τιμήσει μετά από 100+ χρόνια κάποιους χωρικούς που έφτιαξαν μια πλωτή γέφυρα στον Αξιό ποταμό για να περάσει ο ελληνικός στρατός, να πάει Θεσσαλονίκη να την ελευθερώσει.
Πράγματι, ήταν αξιομνημόνευτη η προσπάθεια και ο ζήλος που έγινε η δουλειά, ακόμα και ο χρόνος που αποπερατώθηκε η γέφυρα -μέσα σε μια μέρα- και έτσι πρόλαβαν τους Βούλγαρους στη στροφή.
Τότε, γιατί τώρα οι Βούλγαροι τράβηξαν 15.000 ελληνικές εταιρείες για πλάκα και στο χαβαλέ, και έχουν χεστεί στο ευρώ χωρίς να κάνουν τίποτα…
Ήρθε λοιπόν ο Πάκης κ έγινε χαμός: κλείσανε πρόχειρα οι διάφορες διαχρονικές τρύπες στους δρόμους, τρύπες που για τον τόπο μας ήταν κάτι σαν παράδοση, σαν σημείο αναφοράς -η τρύπα στο σχολείο, η τρύπα στο γήπεδο, η τρύπα στην πλατεία κ.α.-, φυτεύτηκαν λουλούδια, θάμνοι,δέντρα, στρώθηκαν χαλίκια, έβαψαν πεζοδρόμια, καθάρισαν όλα τα περάσματα του Πάκη, σκούπα, μάπα, μάνικα εμπλοκή για τους καημένους υπαλλήλους του δήμου.
Τέλος πάντων, προσπάθησαν οι υπάλληλοι του δήμου να διώξουν όλη τη βρώμα που είχε συσσωρευτεί στο χωριό με τα χρόνια, να φύγει η ασχήμια από την χρόνια εγκατάλειψη και αδιαφορία, χωρίς όμως να υπολογίζουν τον καιρό που, όπως πάντα τέτοια εποχή, είναι βροχερός και ιδιαίτερα στον τόπο που ζούμε -ανάμεσα σε 4 ποτάμια-, με αποτέλεσμα η έντονη ψιχάλα που έριχνε να τα κάνει όλα μπουρδέλο πάλι, η λασπουριά να φτάσει ως το γόνατο, οι δρόμοι να λιμνάσουν και ο Πάκης να δει τα χάλια μας, έστω λιγάκι περιποιημένα.
Κι έτσι έφτασε ο monsieur le president στο χωριό κι αμέσως κατευθύνθηκε -πού αλλού;- στην εκκλησία…
Εκεί να δεις πανικό· από έξω φωτογράφοι, προεδρική φρουρά, οι χαζοί του χωριού να κοιτούν με απορία, μικροεπίσημοι που έψαχναν κάποιον να γλείψουν, περιφερειάρχες πρώην και νυν, δημάρχοι πρώην και νυν, πολιτικοί αποτυχημένοι και πολύ αποτυχημένοι, στρατός, αστυνομία, ασφαλίτες, κακό μεγάλο σου λέω, αδερφέ μου πιτσιρίκο.
Στην εκκλησιά μέσα όλο το ντόπιο παπαδολόι, με όλα τα χρυσά και ταπεινά τους άμφια κι άλλοι αποτυχημένοι πολιτικοί κι άλλος στρατός κι άλλοι μπάτσοι κι άλλοι ασφαλίτες· είχαμε που είχαμε τις λάσπες και τις λακκούβες, γεμίσαμε και σκατά.
Έπειτα πήγαν all together στο μνημείο που στήθηκε προς τιμήν των χωρικών.
Εκεί παρελάσεις, παλαμάκια, κατάθεση στεφάνων, πάλι παλαμάκια και λόγοι-λογύδρια από τους επισήμους, ξανά μανά παλαμάκια.
Και που λες, πιτσιρίκο, όπως ήταν φυσικό, μίλησε και ο Προκόπης εκεί και τα είπε καλά και σωστά ο πρόεδρος τα λόγια.
Πρώτη φορά άκουσα πολιτικό να τους λέει τόση αλήθεια· τέτοια διαυγή αλήθεια, δεν είχα ξανακούσει από χείλη πολιτικού.
“Το παράδειγμά τους μας διδάσκει, μέσα σ’ αυτήν την οδυνηρή κρίση που μαστίζει τον Τόπο και τον Λαό μας, ότι οφείλουμε να υπηρετούμε το Εθνικό Συμφέρον και να χαράζουμε το μέλλον μας ενωμένοι, ανυποχώρητοι κι έχοντας πλήρη επίγνωση του χρέους μας έναντι του Έθνους και της Πατρίδας.”
Λαμπάκια άναψαν στο μυαλό μου, είδα αστράκια να φωτολαμπιρίζουν σαν τρελά· τόσες πολλές σημαντικές λέξεις περίμεναν άτακτα να κατηγοριοποιηθούν μέσα στο μυαλό μου και να αναλυθούν:
“Oδυνηρή κρίση, ο τόπος και ο λαός μας, οφείλουμε, υπηρετούμε, εθνικό συμφέρον, μέλλον, ενωμένοι, ανυποχώρητοι, επίγνωση του χρέους στο έθνος και στην πατρίδα”
Τι είπε, ρε παιδιά. ο πρόεδρος; Γιατί χειροκροτάτε; Άκουσα καλά μωρέ;
Απλή μετάφραση: Μέσα στην αφραγκία, την ανεργία, την ανέχεια και την ξεφτίλα που σας έχουμε οδηγήσει, πρέπει να κάνετε αυτό που θέλουμε εμείς, να πληρώνετε εσείς και να περνάμε καλά εμείς, θα χαράξουμε πάνω στις ζωές και στις ψυχές σας νέους φόρους και περικοπές κι εσείς δεν θα μαλώνετε ποιος είναι λιγότερος τρόμπας, αλλά ούτε θα σταματάτε να πληρώνετε, καθώς θα πρέπει να γνωρίζετε ότι τα χρέη που σας φορτώσαμε επιβάλλεται να τα ξεπληρώσετε στο έπακρον.
Ρε τον Πάκη, τι τους είπε;
Άναυδος εγώ. Όλη η αλήθεια μπροστά μας θεόγυμνη κι αυτοί χειροκροτούν και γελούν, όπως κάποτε έκανε κοροϊδευτικά η νεολαία τον Παπαδόπουλο.
Μόνο που τώρα δεν κοροϊδεύουν. Τα πιστεύουν. Ακόμα τα πιστεύουν και τα δέχονται. Τα αποδέχονται. Ακόμα. Αυτά που έλεγαν το ’50-’60-’70 τα είπαν και σήμερα και πάλι έγιναν πιστευτά!
Ποιος να σκεφτεί ποιο είναι το χρέος μας στο έθνος σήμερα; Το οικονομικό χρέος που πληρώνουμε και θα πληρώνουμε για πάντα.
Το εθνικό μας συμφέρον; Μας συμφέρει να μείνουμε στην Ευρώπη και να ανήκουμε κυριολεκτικά και ολοκληρωτικά στη δύση.
Ζεματισμένος, σηκώθηκα και έφυγα.
Σε ευχαριστώ Πάκη, ήσουν ο πρώτος πολιτικός που είπε την αλήθεια, αλλά δεν μπορούσε κανείς να την κατανοήσει.
Ήσουν, ήμουν, ήταν όλοι άτυχοι και εννοείται πως εμείς φταίμε, εσύ την είπες την αλήθεια, εμείς δεν την ακούσαμε για μια ακόμη φορά.
Π.
(Αγαπητέ φίλε, χάπατα και ραγιάδες. Αν οι Έλληνες δεν ήμασταν εντελώς ηλίθιοι, δεν θα ήταν η χώρα σήμερα σε αυτή την κατάσταση, ούτε θα ήταν στα πράγματα άνθρωποι σαν τον Πάκη. Και τι ειρωνεία, να τιμούν τάχα μου αυτούς που αγωνίστηκαν για την απελευθέρωση της πατρίδας αυτοί που την ξεπουλάνε. Και οι άλλοι να τους χειροκροτάνε. Να είστε καλά. Και να προσέχετε τους συμπολίτες σας. Είναι επικίνδυνοι.)
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.