Wargames

Η ενοποίηση της Κορεατικής χερσονήσου δεν έπαψε ποτέ να αποτελεί το όνειρο των Αμερικανών μετά από την εκεχειρία που υπογράφηκε το μακρινό 1953 και οδήγησε στην κατάπαυση των εχθροπραξιών στον 38ο παράλληλο.

Η γειτνίαση όμως της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κορέας με την πάλαι ποτέ Σοβιετική Ένωση και, κυρίως, η δυναμική παρέμβαση της κομμουνιστικής Κίνας η οποία άλλαξε και την πορεία του πολέμου, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στο να κρατηθούν οι ΗΠΑ μακριά από μια καινούργια δυναμική παρέμβαση στην περιοχή.

Κράτησαν φυσικά ψηλά τον πήχη του στρατιωτικού ανταγωνισμού στην χερσόνησο, ενίσχυσαν την στρατιωτική ισχύ και ευνόησαν την οικονομική ανάπτυξη της Νοτίου Κορέας και επεδίωξαν να αυξήσουν τις επαφές μεταξύ των δύο κρατών παίρνοντας ως αφορμή την διοργάνωση των ολυμπιακών αγώνων της Σεούλ.

Προς στιγμήν, οι Αμερικανοί φαντάστηκαν ένα ακόμα Τείχος να πέφτει και μια ακόμη ανοιχτή πληγή του Ψυχρού Πολέμου να κλείνει προς όφελος τους.

Όμως, τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως ακριβώς τα περίμεναν και τα φαντάστηκαν.

Αυτό συνέβη γιατί η ηγεσία της Βόρειας Κορέας κατάλαβε πολύ γρήγορα τις μακροπρόθεσμες συνέπειες αυτού του παιγνιδιού, χρησιμοποίησε αριστοτεχνικά τον φόβο της στρατηγικής περικύκλωσης των Κινέζων και τις τριβές που αυτοί είχαν με Νοτιοκορεάτες και Ιάπωνες στα ζητήματα καθορισμού των ορίων της ΑΟΖ του κάθε κράτους, αλλά ταυτόχρονα αυτονομήθηκε από το Πεκίνο αναπτύσσοντας με επιτυχία το δικό της πυρηνικό οπλοστάσιο.

Μετά την πρώτη επιτυχημένη πυρηνική δοκιμή της Βορείου Κορέας το 2006, το καθεστώς αισθάνθηκε περισσότερο ασφαλές από ποτέ, ενώ Αμερικανοί και Κινέζοι βίωσαν την ίδια χρονική στιγμή μια μεγάλη και δυσάρεστη έκπληξη.

Κανείς τους δεν ήθελε μια τέτοια εξέλιξη.

Έτσι, για μεγάλο διάστημα, η πολιτική των ΗΠΑ απέναντι στην Βόρεια Κορέα χαρακτηριζόταν από μια περίεργη αμηχανία.

Όμως, η περίοδος αυτή έληξε με την ανάληψη της προεδρίας από τον Τράμπ.

Όπως έχω ξαναγράψει, οι ΗΠΑ έχουν τα τελευταία χρόνια αντιληφθεί την οικονομική τους αδυναμία η οποία συν το χρόνο θα ανατρέψει και την στρατιωτική ισορροπία δυνάμεων προς όφελος της Κίνας.

Η Αμερική έχει μπροστά της μια περίοδο 5 με 10 ετών μέσα στην οποία θα μπει πολλές φορές στον πειρασμό να ανατρέψει τις δυσμενείς για αυτήν –κι εν πολλοίς αναπόφευκτες– εξελίξεις, χρησιμοποιώντας την στρατιωτική της υπεροπλία.

Οι Αμερικανοί ψάχνουν την χρυσή για αυτούς ευκαιρία και ο Κιμ μάλλον ετοιμάζεται να τους την προσφέρει στο πιάτο.

Οι ΗΠΑ θέλουν τον πόλεμο στην χερσόνησο της Κορέας και θα κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους για να τον προκαλέσουν.

Αν μάλιστα ο πόλεμος αυτός γίνει και με πυρηνικά όπλα τόσο το καλύτερο για αυτούς!

Γιατί γνωρίζουν ότι οι μεγάλοι χαμένοι ενός τέτοιου πολέμου θα είναι κατά πρώτο λόγο οι Κορεάτες -Βόρειοι και Νότιοι- και κατά δεύτερο λόγο οι Ιάπωνες και οι Κινέζοι.

Το τέλος του πολέμου θα βρει μια Κορέα κατεστραμμένη αλλά ενωμένη και κάτω από την πολιτική κυριαρχία των ΗΠΑ.

Επίσης, είναι αρκετά πιθανό το φρενάρισμα –έστω και για μερικά χρόνια –της οικονομικής ανάπτυξης των χωρών του Ειρηνικού, με λογικό επακόλουθο την βελτίωση της σχετικής θέσης των ΗΠΑ στην παγκόσμια πολιτικό-οικονομική σκακιέρα.

Οι Αμερικανοί, παρά τα όσα διαδίδουν ψευδώς και σκοπίμως τα διεθνή μέσα μαζικής προπαγάνδας, γνωρίζουν πολύ καλά πως οι Βορειοκορεάτες δεν έχουν την δυνατότητα να πλήξουν τις ΗΠΑ.

Ακόμα και η ικανότητά τους να καταφέρουν κάποιο πυραυλικό πλήγμα στην Ιαπωνία αμφισβητείται, δεδομένης και της παρουσίας μιας ισχυρής και εξαιρετικά σύγχρονης αντιπυραυλικής ασπίδας στα νησιά της χώρας του Ανατέλλοντος Ηλίου.

Αντίθετα, η χρησιμοποίηση πυρηνικών όπλων από το βορειοκορεατικό καθεστώς εναντίων στόχων στο έδαφος της Νοτίου Κορέας θεωρείται σχεδόν σίγουρη.

Τους είναι όμως μια τέτοια εξέλιξη παντελώς αδιάφορη δεδομένου του μικρού αριθμό των πυρηνικών όπλων που διαθέτει η Πιονγκ Γιανγκ και της σχετικά μικρής ισχύς (5-15 ΚΤ) τους.

Επιπλέον, οι Αμερικανοί φαίνεται πως σχεδιάζουν την άμεση αντεπίθεσή τους και την επίδειξη δύναμης με την «νόμιμη» χρήση τακτικών πυρηνικών όπλων στο πεδίο της μάχης εναντίων των Βορειοκορεατών.

Μπορεί να φαίνεται τρελό, αλλά μπορεί να μην είναι διόλου απίθανο οι ανώμαλοι αναθεωρητές που έχουν πάρει την εξουσία στην Ουάσιγκτον να σκέφτονται με αυτόν τον τρόπο.

Κι αυτή την φορά δεν υπάρχει η Μόσχα για να καλέσει το Πεντάγωνο και να αποφευχθεί ένα πυρηνικό παρανάλωμα.

Το τι θα συμβεί τελικά θα εξαρτηθεί από την σωφροσύνη και την στάση που θα κρατήσει το Πεκίνο.

Αν η Κίνα υποκύψει στους εκβιασμούς του Τραμπ σχετικά με την επιβολή δασμών στα εισαγόμενα στις ΗΠΑ κινέζικα προϊόντα, το κακό σενάριο ενός πυρηνικού πολέμου στην χερσόνησο της Κορέας θα είναι εξαιρετικά πιθανό.

Κίνα και Ρωσία θα πρέπει ξεκάθαρα να προειδοποιήσουν την Ουάσινγκτον πως οποιαδήποτε στρατιωτική επέμβαση των ΗΠΑ εναντίον της Βορείου Κορέας θα σημάνει και την εμπλοκή τους στην σύγκρουση.

Ταυτόχρονα, θα πρέπει να επέμβουν δυναμικά και να χαλιναγωγήσουν τον Κιμ που έχει …ξεφύγει εντελώς.

Αλλιώς, Μπουμ!!!

Φιλιά από την Εσπερία

Ηλίας

(Αγαπητέ Ηλία, η μοίρα των Κορεατών καθορίστηκε απόλυτα από το γεωγραφικό σημείο που βρίσκεται η χώρα τους. Ως προς αυτό, οι Κορεάτες μοιάζουν με τους Έλληνες. Ηλία, αντί για παγκόσμια συνεννόηση και απόφαση για αποανάπτυξη, χτυπούν πάλι τα τύμπανα του πολέμου. Θα ήταν προτιμότερο να αποφασίσουν πως ο καπιταλισμός δεν μπορεί να εξαπλωθεί άλλο και δεν γίνεται να είναι παντού παραγωγικός. Παγκόσμια τύφλα. Η βλακώδης έννοια της ανάπτυξης -όπως την αντιλαμβάνονται οι δυτικοί- θα στοιχίσει κι άλλες ανθρώπινες ζωές. Τι να πω, δεν παίζει και κάποιο ρόλο τι θα πω. Να είσαι καλά, Ηλία.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.