Γέμισε το προτεκτοράτο πατριώτες πολεμιστές

Συνεχίζονται οι τραγελαφικές καταστάσεις στο προτεκτοράτο, αφού ο υπουργός Παιδείας Κώστας Γαβρόγλου -που δήλωσε, με αφορμή την επιλογή των σημαιοφόρων στα Δημοτικά, πως “στρατό δεν πάνε μόνο οι άριστοι μαθητές, πάνε όλοι» δέχεται επιθέσεις επειδή δεν έκανε την στρατιωτική θητεία του επί χούντας και την εξαγόρασε για 3.200 δραχμές.

Πριν σχολιάσω το θέμα, να διευκρινίσω πως θεωρώ τον Γαβρόγλου κατάπτυστο, όπως και όλους όσοι συμμετέχουν στην κυβέρνηση αριστεροδεξιών απατεώνων.

Πάμε τώρα στο θέμα.

Κατ’ αρχάς, επί χούντας δεν έπρεπε να κάνει κανείς την στρατιωτική του θητεία.

Όταν έχει καταλυθεί από στρατιωτικούς η Δημοκρατία -έστω αυτή που υπήρχε-, το χρέος του κάθε δημοκράτη είναι να αρνηθεί να κάνει την στρατιωτική του θητεία.

Αν η αντίρρηση είναι πως, αν δεν πήγαιναν οι Έλληνες στρατό θα μας έβρισκε κάποιο κακό, η απάντηση είναι πως το κακό μας βρήκε με το να χαθεί σχεδόν η μισή Κύπρος, ενώ οι Έλληνες στρατιώτες, εκτός από κάποιες εξαιρέσεις, έμειναν στους στρατώνες τους.

Αν οι Έλληνες είχαν αντιδράσει και είχαν ρίξει τη χούντα, μπορεί να είχε αποφευχθεί η τραγωδία της Κύπρου, αφού επί χούντας αφενός αποδυναμώθηκε η άμυνα της Κύπρου και αφετέρου γέμισε η Κύπρος από χουνταίους και πράκτορες.

Αλλά οι Έλληνες δεν αντέδρασαν στη χούντα, όπως δεν αντιδρούν και σήμερα στο ξεπούλημα της χώρας τους που γίνεται μπροστά στα μάτια τους.

Θεωρώ βλακώδεις και υποκριτικές τις επιθέσεις κατά του Γαβρόγλου για το θέμα της στρατιωτικής θητείας του.

Βέβαια, ο Γαβρόγλου δεν απέφυγε τη στρατιωτική θητεία για ιδεολογικούς λόγους αλλά επειδή μπορούσε.

Δηλαδή, ο Γαβρόγλου κοίταξε την πάρτη του, όπως κάνουν σχεδόν όλοι Έλληνες.

Ας μην κοροϊδευόμαστε, όποιος Έλληνας μπορούσε, απέφυγε να κάνει την στρατιωτική του θητεία ή χρησιμοποίησε κάποιο μέσο για να την περάσει ζωή και κότα.

Ξέρουμε πως Σαμαράς και Βενιζέλος εξαγόρασαν μέρος της θητείας τους.

Αλήθεια, έχετε ακούσει ποτέ δημοσιογράφους να λένε τις εμπειρίες τους από τη στρατιωτική τους θητεία;

Για σκεφτείτε το λίγο.

Όταν κάποτε δούλεψα σε ένα ΜΜΕ, αναφέρθηκα κάποια στιγμή σε ένα περιστατικό από την θητεία μου.

Ο δημοσιογράφος με τον οποίο κάναμε εκπομπή έμεινε μουγκός και μετά μου είπε “ρε συ, μη μιλάς για στρατό εδώ μέσα γιατί παίζει ο μόνος που έχει κάνει την θητεία του να είσαι εσύ. Οι υπόλοιποι παρουσιαστήκαμε και μετά πήγαμε ξανά στο τέλος της θητείας και πήραμε το απολυτήριο”.

Βέβαια, αν ακούσεις δημοσιογράφους να μιλάνε για πατρίδα και σημαία, νομίζεις πως είναι τουλάχιστον Κολοκοτρώνηδες.

Δεν ξέρω ποιον προσπαθούμε να κοροϊδέψουμε με μεγάλα λόγια για την στρατιωτική θητεία, τη σημαία, την πατρίδα και άλλα τέτοια.

Δεν λέω, έχουν πλάκα οι πολεμιστές του Facebook -που γράφουν πολεμοχαρή κείμενα από τις ξαπλώστρες της παραλίας- αλλά η πραγματικότητα είναι κάπως θλιβερή.

Η Ελλάδα είναι και επίσημα προτεκτοράτο και θα είναι για έναν τουλάχιστον αιώνα ακόμα.

Αν πραγματικά αγαπούσαμε την πατρίδα μας, δεν θα αφήναμε να μας την πάρουν μέσα από τα χέρια μας.

Θα την υπερασπιζόμασταν.

Και για να γίνει αυτό, δεν χρειάζεται στρατός.

Διαβάζω και ακούω πολύ πατριωτικά λόγια από γελοίους πολιτικούς και υπαλλήλους των ολιγαρχών.

Και στο μυαλό μου έρχεται η φράση του Samuel Johnson: «Ο πατριωτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο των παλιανθρώπων».

Προσοχή σε όσους πουλάνε πατριωτισμό στο προτεκτοράτο.

Δεν γίνεται από τη μια να αποδέχεσαι η χώρα σου να έχει ξεπουληθεί και από την άλλη να κάνεις υστερίες για τους σημαιοφόρους στο Δημοτικό.

(Με την ευκαιρία, ένα κείμενο μιας καλή αναγνώστριας:

Επειδή το σήριαλ “σημαιοφόρος στο δημοτικό σχολείο” έχει πολλά επεισόδια, θα ήθελα απλώς να ενημερώσω, με την ιδιότητά μου ως εκπαιδευτικού, πως εδώ και πολλά χρόνια -τουλάχιστον δύο δεκαετίες- οι σημαιοφόροι των δημοτικών σχολείων ορίζονται με κλήρωση! Αφού οι “αριστούχοι” αποτελούν το ενενήντα τοις εκατό του συνολικού αριθμού των μαθητών, είναι φυσικό να επιλεγούν μ’ αυτόν τον τρόπο. Απλώς, το υπόλοιπο δέκα τοις εκατό στιγματίζεται σαν θλιβερή μειοψηφία μέσα στη μαθητοθάλασσα της “αριστείας”. Ανεξάρτητα, λοιπόν, από την ιδεολογική και τη φιλοσοφική θέση του καθενός απέναντι στα πράγματα, η ίδια η πραγματικότητα αποκαλύπτει την αφόρητη γελοιότητα της υποκρισίας όσων αναδεικνύουν το θέμα. Κι εγώ, πιτσιρίκο, νιώθω ένα κομμάτι αυτής της γλίτσας να με αγγίζει, αφού αναγκάστηκα να το σχολιάσω.

Ευχαριστώ που γράφεις
Μερόπη)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.