Τίποτα δεν είναι δεδομένο

Σου γράφω με αφορμή το κείμενο της φίλης για την απίστευτη τραγωδία στους Αγίους Αναργύρους. Εγώ γνώριζα την Ελένη. Ήταν συνάδελφος Ρευματολόγος. Ιδιαίτερα καταρτισμένη γιατρός. Φιλική και πρόθυμη να βοηθήσει πάντα όσους μπορούσε. Ήσυχη και ήρεμη χωρίς τις συναισθηματικές εξάρσεις που συνήθως χαρακτηρίζουν εμένα.

Είχα συνεργαστεί μαζί της για μικρό χρονικό διάστημα στο Σισμανόγλειο και την είχα εκτιμήσει σαν γιατρό και σαν άνθρωπο.

Ήταν μέσα στα 3-4 ονόματα συναδέλφων που έδωσα στους δικούς μου ασθενείς, όταν έφυγα από την Ελλάδα. Κι αυτό νομίζω ότι λέει αρκετά.

Την περασμένη εβδομάδα έβλεπα διαρκώς τους εμετικούς τίτλους στις ειδήσεις σχετικά με το φονικό.

Δεν έκανα ένα κλικ, γιατί με αηδιάζουν οι ανθρωποφάγοι της δημοσιογραφίας, δεν έμαθα τίποτα.

Μέχρι που πήρα το email από την Ελληνική Ρευματολογική Εταιρεία και σοκαρίστηκα.

Δεν ξέρω ποσό καλός ή ποσό κακός άνθρωπος είναι ο καθένας από εμάς πριν φτάσει στο σημείο να διαπράξει κάποιο έγκλημα.

Δεν νομίζω ότι αφορά κανέναν, ούτε πιστεύω ότι έχει ιδιαιτερη σημασία.

Μετατρεπουμε την ζωή μας -που είναι ένα δώρο- σε καθημερινή κόλαση για λόγους ασήμαντους κι ανόητους.

Σπάμε και γινόμαστε κομμάτια, για πράγματα που κανείς άλλος -εκτός από εμάς- δεν θα μπορούσε να τα αναγνωρίσει ως σημαντικά.

Οργιζόμαστε και μισούμε ανθρώπους που κάποτε αγαπήσαμε με πάθος, κι αυτό είναι τρομακτικά άσχημο, μα, έτσι όπως έχουμε υποβιβάσει την ύπαρξή μας και την προσωπικότητά μας, καμία φορά είναι και ερμηνευτικό.

Δεν ξέρω, δεν μπορώ, ούτε θέλω να μάθω τι συνέβη μεταξύ τους και έγινε αυτό που έγινε.

Δεν μπορεί όμως να χωρέσει το μυαλό μου την στιγμή που κάποιος στέκεται δίπλα στο κρεβατάκι ενός 4χρονου παιδιού, το πυροβολεί στο κεφαλάκι του και μετά αυτοκτονεί.

Η ζωή είναι ένα δώρο. Αν δεν σου αρέσει, δώσε ένα τέλος που να αφορά μονάχα τον εαυτό σου. Δεν γίνεται να αφαιρείς την ζωή κανενός άλλου.

Δεν υπάρχει κανένας θεός για να συγχωρέσει κανέναν άνθρωπο.

Δεν υπάρχει επίσης καμία υποχρέωση κανενός ανθρώπου στην συγγνώμη.

Μονάχα στον σεβασμό της ζωής και της προσωπικότητας του άλλου έχουμε υποχρέωση. Ακόμα κι αν δεν μπορέσουμε να συγχωρήσουμε ποτέ τις πράξεις του, αυτό δεν αλλάζει.

Η ζωή είναι άδικη. Η ζωή είναι απρόβλεπτη και ανατρεπτική.

Μια τραγωδία, με τον χορό, τους ήρωες και, πού και πού, τους από μηχανής θεούς της.

Μα η ζωή είναι επίσης καταδικασμένη να συνεχίζεται για όλους τους άλλους εκτός από τους νεκρούς.

Για αυτούς που σήμερα θρηνούμε και αύριο θα τους ξεχάσουμε.

Τα γράφω αυτά, περιμένοντας την πτήση μου από το Εδιμβούργο για την Βασιλεια.

Νιώθω στο δέρμα μου την ανάσα της γυναίκας μου και της κόρης μου κι ανατριχιάζω.

Σε λίγες ώρες θα είμαι πάλι κοντά τους και το μόνο πράγμα που θα ήθελα να ευχηθώ αυτή την στιγμή είναι να μην με αξιώσει ποτέ ο θεός να τους βλάψω.

Ένας στους οκτώ ανθρώπους -ο Βασίλης το γνωρίζει καλύτερα- θα περάσει στην ζωή του τουλάχιστον ένα οξύ ψυχωτικό επεισόδιο με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται.

Και το περιβάλλον στην Ελλάδα -κι αλλού όμως στον κόσμο- δεν βοηθάει για να μην το εκδηλώσεις ποτέ.

Αγαπάτε λοιπόν και φροντίστε όσο πιο πολύ μπορείτε τους δικούς σας ανθρώπους.

Και μην ξεχνάτε να φροντίζετε ουτε και τον εαυτό σας.

Τίποτα στην ζωή δεν είναι σίγουρο, τίποτα δεν είναι δεδομένο.

Τα φιλιά και την αγάπη μου από την Εσπερία.

Μαζί και τις ευχές μου για ανθρώπινες και ζεστές γιορτές.

Ηλίας

(Αγαπητέ Ηλία, τρομάζουν οι άνθρωποι με την ανθρώπινή τους φύση. Υπάρχουν πολλά περιστατικά στην κοινωνία να τους θυμίζουν πόσο σκοτεινή και τρομακτική μπορεί να γίνει η φύση τους. Βέβαια, υπάρχουν και οι αρχαίες τραγωδίες, που μας έχουν ενημερώσει για όλα τα “ανθρώπινα”. Ηλία, όντως, τίποτα -εκτός από τον θάνατο και τους φόρους- δεν είναι δεδομένο. Επίσης, αν θεωρήσουμε κάποιον ή κάτι δεδομένο, είναι βέβαιο πως θα τους χάσουμε. Ηλία, την αγάπη μου. Εύχομαι γαλήνη.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.