Οι καλλιτέχνες είναι η μεγαλύτερη απειλή για το συλλαλητήριο για την Μακεδονία μας

Καθώς είναι όλα έτοιμα για το μεγαλειώδες συλλαλητήριο στην πλατεία Συντάγματος για την Μακεδονία μας, θέλω να προειδοποιήσω όλους τους Έλληνες πατριώτες για ένα μεγάλο κίνδυνο που απειλεί το συλλαλητήριο για τη Μακεδονία μας: τους καλλιτέχνες.

Το συλλαλητήριο το στηρίζουν και καλλιτέχνες.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη κατάρα για ένα συλλαλητήριο από το να το στηρίζουν καλλιτέχνες.

Σας το λέω από εμπειρία.

Έχω πάει σε πάνω από χίλιες διαδηλώσεις τα τελευταία τριάντα χρόνια.

Αποτέλεσμα;

Η μία ήττα μετά την άλλη.

Γιατί;

Από τους καλλιτέχνες.

Πηγαίναμε αποφασισμένοι να διαδηλώσουμε και να ανατρέψουμε το σύστημα, και καταλήγαμε να ακούμε θολοκουλτουριάρηδες καλλιτέχνες να βγάζουν λόγους.

Πηγαίναμε τσαμπουκαλεμένοι και έτοιμοι να φάμε σίδερα, και καθόμασταν κι ακούγαμε τους καλλιτέχνες να απαγγέλουν τσιτάτα του Μπρεχτ.

Μετά, έριχναν και μια συναυλία και ξεσκιζόμασταν στο τραγούδι, με αποτέλεσμα να ξεχνάμε για ποιο λόγο γίνεται η διαδήλωση.

Δεν ξέρω πόσες φορές έχω τραγουδήσει σε διαδηλώσεις και συλλαλητήρια το “Πότε θα κάνει ξαστεριά να πάρω το ντουφέκι μου”.

Κανείς ποτέ δεν πήρε το ντουφέκι του.

Και δώσ’ του μετά Μίκης Θεοδωράκης και είμαστε δυο, είμαστε τρεις, είμαστε χίλιοι δεκατρείς.

Και δώσ΄ του με τις δικαιοσύνες του ήλιου τις νοητές και με το χελιδόνι που είναι ένα και δεν τρώγεται κιόλας.

Καλά, όπου ακούς αυτά τα τραγούδια του Θεοδωράκη, ξέρεις πως η ήττα και η προδοσία είναι κοντά. Είναι θέμα χρόνου.

Εκτονωνόμασταν λοιπόν με τα τραγούδια και επιστρέφαμε φρόνιμα στα σπίτια μας -έχοντας ξεχάσει γιατί πήγαμε στη διαδήλωση- και με τα χέρια πρησμένα από τα παλαμάκια.

Νομίζετε πως είναι τυχαίο που όλα τα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη είναι “παλαμακωτά”;

Όχι, δεν είναι τυχαίο. Είναι για να πρήζονται τα δάχτυλά σου, να μην κλείνει η παλάμη και να μην μπορείς να πάρεις το ντουφέκι σου και να τους καθαρίσεις όλους.

Έβγαλαν πέρσι τον Μίκη Θεοδωράκη στο συλλαλητήριο και μας κοίμισε όλους.

Κατεβήκαμε όλοι αποφασισμένοι να αγωνιστούμε για την Μακεδονία μας, και καταλήξαμε να ασχολούμαστε με το αν δάκρυσε ο Μίκης.

Ε, γέρος άνθρωπος είναι ο Μίκης, θα δακρύσει. Όσο γερνάει ο άνθρωπος, γίνεται πιο ευσυγκίνητος.

Γιατί δεν δάκρυσε ο Μίκης το 1992 για την Μακεδονία μας; Ε, τότε ήταν υπουργός της κυβέρνησης Μητσοτάκη ο Μίκης, και δεν ήξερε τι γίνεται με την Μακεδονία μας. Είχε πλήρη άγνοια.

Φέτος, δεν μπορούν να βγάλουν πάλι τον Μίκη Θεοδωράκη, αφενός γιατί παίζει να το πάρουν όλοι χαμπάρι πως μας δουλεύουν κανονικά και αφετέρου γιατί μπορεί να τα τινάξει ο Μίκης στο Σύνταγμα και να μετατραπεί το συλλαλητήριο σε κηδεία.

Αλλά υπάρχουν άλλοι καλλιτέχνες.

Από καλλιτέχνες η Ελλάδα, άλλο τίποτα. Τους πατάς.

Και είναι όλοι μεγάλοι καλλιτέχνες.

Βέβαια, είναι να απορείς που με τόσους μεγάλους καλλιτέχνες στη χώρα μας, δεν έχει γραφτεί ένα νέο τραγούδι τα τελευταία είκοσι χρόνια να μπει στα στόματά μας.

Ακόμα διαδηλώνουμε με τις καμπάνες που, σώπα, όπου να ‘ναι θα σημάνουν.

Σωπαίνουμε εμείς, βγάζουμε τον σκασμό, σημαίνουν οι καμπάνες και, αντί να κάνουμε εξέγερση, πάμε για ευχέλαιο και αγιασμό.

Δεν γίνεται δουλειά έτσι.

Συμπατριώτισσες και συμπατριώτες, κρατήστε τους καλλιτέχνες μακριά από το μεγαλειώδες συλλαλητήριό μας για την Μακεδονία μας.

Χωρίς τους καλλιτέχνες, η νίκη είναι κοντά.

Για την Μακεδονία μας.

(Αχ Ελλάδα, σ’ αγαπώ. Ευλογημένος τόπος.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.