400 χρόνια μετά και δεν τέλειωσε ακόμα η σκλαβιά

Πιτσιρίκο, με αφορμή την περιπέτεια μιας 6χρονης και της μητέρας της από τη Νιγηρία, το Reuters υποστηρίζει ότι 400 χρόνια από τη μέρα που οι πρώτοι Αφρικανοί σκλάβοι μεταφέρθηκαν στη Βόρεια Αμερική η δουλεία ακόμα καλά κρατεί.

Η 6χρονη Νιγηριανή πήγε στην πρωτεύουσα Αμπούζα για να δουλέψει αμισθί ως υπηρέτρια, με την προϋπόθεση η οικογένεια του σπιτιού να την στέλνει σχολείο.

Κι αυτό διότι η μητέρα της δεν κέρδιζε αρκετά για να θρέψει και τα τρία παιδιά της.

Αλλά η 6χρονη όχι μόνο δεν πήγε σχολείο στην Αμπούζα, αλλά την έδερναν και της έδιναν σαπισμένα αποφάγια.

Όταν η μητέρα της πήγε στην πρωτεύουσα για να είναι κοντά της, δασκάλεψαν τη μικρή να μην της πει τίποτα από όλα αυτά, να ισχυριστεί ότι περνάει μια χαρά, ενώ δεν την άφηναν να την δει μόνη της.

Φέτος συμπληρώνονται 400 χρόνια από τη μέρα που οι πρώτοι σκλάβοι από την Αφρική μεταφέρθηκαν στη Βόρεια Αμερική και υπολογίζεται ότι 40 εκ. άνθρωποι είναι παγιδευμένοι σε καταναγκαστική εργασία, σε γάμους με το ζόρι και σε άλλες μορφές σεξoυαλικής εκμετάλλευσης, σύμφωνα με τον ΟΗΕ.

Η μικρή Νιγηριανή, 11 χρονών πλέον, διασώθηκε το 2016 από το Ίδρυμα Εξάλειψης της Παιδικής Εργασίας και της Διακίνησης Γυναικών.

Πέρασε δύο χρόνια στην απομόνωση και την κακοποίηση και πλέον είναι υπό την προστασία του Ιδρύματος.

Στην Αφρική αντιστοιχούν εφτά θύματα δουλείας για κάθε 1.000 ανθρώπους.

“Σκλαβιά” θεωρούνται καταστάσεις εκμετάλλευσης από τις οποίες ένα άτομο δεν μπορεί να ξεφύγει λόγω απειλών, βίας, εξαναγκασμού και κατάχρησης εξουσίας.

Τέτοια άτομα καταλήγουν να γίνονται “σκλάβοι του σeξ” και εξαπατώνται με την υπόσχεση ότι δήθεν θα βρουν σύντομα κάποια άλλη δουλειά.

Οι περιπτώσεις τους είναι η πιο χαρακτηριστική μορφή σύγχρονης σκλαβιάς.

Η φτώχεια αυξάνει την πιθανότητα να πέσουν οι γυναίκες θύματα εκμετάλλευσης.

Όπως συνέβη με μία άλλη κοπέλα στη νότια Νιγηρία που παράτησε το πανεπιστήμιο και πήγε στη Ρωσία, όταν ένας ξάδερφος της είπε ότι κάποιος μπορεί να της βρει δουλειά εκεί με τα έξοδα ταξιδιού πληρωμένα.

Έφυγε από τη Νιγηρία μαζί με τρία άλλα κορίτσια που δεν γνώριζε το 2012 και κατέληξε στην πoρνεία με τη βία, ενώ υπέστη εσωτερικά τραύματα αφού την υποχρέωσαν να πηγαίνει με 20 άνδρες τη μέρα.

Είχε παγιδευτεί εκεί για τρία χρόνια, με την τσατσά να της παίρνει σχεδόν όλα τα χρήματα και γλίτωσε χάρη σε μία τυχαία συνάντηση με ένα στέλεχος του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης στο μετρό.

“Νιώθω σαν να πλήρωσα το υπέρτατο τίμημα, αλλά χάρη στον Θεό είμαι ζωντανή” λέει η 28χρονη σήμερα κοπέλα, που κατάφερε να επανενταχθεί στην κοινωνία.

Και μία 33χρονη κατέληξε σκλάβα το 2015 όταν πλήρωσε με 2.290 δολάρια που είχε δανειστεί έναν πράκτορα για να την πάει μέσω Σαχάρας στη Λιβύη και από εκεί να μεταβεί στην Ευρώπη.

Λίγοι, όμως, φτάνουν τελικά μέχρι τη γηραιά ήπειρο.

Πολλοί φυλακίζονται και κάποιοι καταλήγουν να πωλούνται σε σκλαβοπάζαρα, σε μία αναβίωση του δουλεμπορίου των περασμένων αιώνων μέσω της Σαχάρας.

Όταν έφτασε στη Λιβύη, η 33χρονη άρχισε να δουλεύει ως καθαρίστρια για μία εύπορη οικογένεια Αράβων στην Τρίπολη.

Συχνά δούλευε με τις ώρες και με άδειο στομάχι.

“Δούλεψα για τρεις μήνες και δεν με πλήρωσαν ποτέ” υποστηρίζει η ίδια.

Ένας άλλος πράκτορας της υποσχέθηκε να την στείλει στην Ιταλία, αλλά συνελήφθη από την αστυνομία στις λιβυκές ακτές και παρέμεινε υπό κράτηση για έξι μήνες.

Τελικά, επέστρεψε τον Ιούλιο στη Νιγηρία χάρη σε ένα κρατικό πρόγραμμα που έχει βοηθήσει συνολικά 14 χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες να γυρίσουν στη χώρα της δυτικής Αφρικής.

Να περάσουμε, όμως, στη χώρα που καθιέρωσε τη δουλεία, τις ΗΠΑ, όπου εκατοντάδες άνθρωποι στο Ελ Πάσο, όπου πριν λίγες μέρες ένοπλος σκόρπισε τον θάνατο, συγκεντρώθηκαν κάτω από τους 40 βαθμούς για να εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους προς τον Donald Trump, που επισκέφτηκε τον τόπο του μακελειού, όπως αναφέρει το Skynews.

Μετά τις δύο πρόσφατες τραγωδίες, η ήδη διχασμένη Αμερική βρίσκεται σε μία κατάσταση φρενίτιδας, σε μία εποχή που οι άνθρωποι είναι συναισθηματικά άδειοι.

Ακόμα και η εδραιωμένη από παλιά πεποίθηση ότι μία προεδρική επίσκεψη μετά από μία εθνική τραγωδία θα φέρει την ενότητα, δεν επαληθεύτηκε αυτή τη φορά.

Τη στιγμή που ο Trump συναντούσε τους επιζώντες, ο Joe Biden τον κατηγορούσε σε προεκλογική ομιλία του ότι ανάβει τη σπίθα της “λευκής υπεροχής”.

Δήμαρχοι και μέλη του Κογκρέσο αρνήθηκαν να συνοδεύσουν τον Αμερικάνο πρόεδρο στις επισκέψεις του στις κοινότητες, ως είθισται σε τέτοιες περιπτώσεις.

Και ο Trump καθισμένος στο πολυτελές αεροπλάνο Air Force One τους κακολογούσε όλους στο Twitter.

Eντάξει, ο Biden θα διεκδικήσει την προεδρία και ο Trump την επανεκλογή του, αλλά είναι ένα άχαρο θέαμα και κουραστικό να συγκρούονται δύο πολιτικές προσωπικότητες όταν η χώρα κραυγάζει απεγνωσμένα, ζητώντας έναν αληθινό ηγέτη.

Και ανεξάρτητα από την πολιτική, αρκεί μία ματιά στα πληγωμένα πρόσωπα των κατοίκων του Ελ Πάσο, για να γίνει κατανοητό ότι κάτι δεν πάει καλά σε αυτή τη χώρα.

Δυστυχώς, δεν συνιστά πια έκπληξη μία βόλτα για ψώνια στα μαγαζιά ή μία έξοδος σε ένα μπαρ να καταλήξει σε μακελειό, αλλά το γεγονός ότι δεν υπάρχει κοινό έδαφος για την εξεύρεση λύσεων έχει σημάνει συναγερμό.

Στο θέμα του ελέγχου της οπλοκατοχής, όλοι γνωρίζουν ότι ελάχιστα θα αλλάξουν, ενώ ο Trump δεν θεωρεί ότι υπάρχει λόγος για να αλλάξει και τη ρητορική του.

Δεν θα το κάνει από τη στιγμή που αυτή τον εξυπηρετεί, για να πικάρει τους πολιτικούς του αντιπάλους.

Και τι γίνεται από εδώ και πέρα στις ΗΠΑ;

Μέλη του Κογκρέσο δεν έδειξαν διάθεση να διακόψουν τις διακοπές τους και να επιστρέψουν στην Ουάσινγκτον για να ασχοληθούν με το ζήτημα.

Οι επιζώντες από τους μαζικούς πυροβολισμούς στη Φλόριντα το 2018 έκαναν τον έλεγχο της οπλοκατοχής κύριο θέμα για τις εκλογές του 2018.

Και πλέον -χάρη και στους Δημοκρατικούς- τα όπλα και το μίσος θα κυριαρχήσουν στην ατζέντα και για τις προεδρικές εκλογές του 2020.

Το Ελ Πάσο βρέθηκε κοντά στο σημείο βρασμού αυτή την εβδομάδα, αλλά και ολόκληρη η Αμερική δεν είναι πολύ μακριά από αυτό.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, είχε και τέσσερις ψαροτουφεκάδες την Πέμπτη στη δαντελένια ακρογιαλιά.

Στη μία μόνο πλευρά του κόλπου, εκεί που έκανα και σήμερα βουτιές και με το κεφάλι από τα άσπρα βράχια.

Μήπως και τρομάξω τα ψάρια και κάνω και στους ψαροτουφεκάδες χαλάστρα.

Η πλάκα είναι ότι διάβασα κάπου ότι σε 10-20 χρόνια δεν θα έχει ψάρια το Αιγαίο λόγω της υπερθέρμανσης.

Κι εγώ που νόμιζα ότι κάποια είδη κινδυνεύουν να εξαφανιστούν λόγω της υπεραλίευσης.

Το γυμνοβράγχιο -κάτι σαν γυμνοσάλιαγκας της θάλασσας- που εικονίζεται στην φωτό δεν κινδυνεύει, πάντως.

Γιατί δεν τρώγεται, σε αντίθεση με τον κάβουρα τον βασιλικό, το μελανούρι, τον κακαρέλο, τον σαργό, τις μουρμούρες και τις ζαργάνες που εικονίζονται στις άλλες φωτό.

Βαγγέλης Σπανός

(Αγαπητέ φίλε, η δουλεία έχει εκμοντερνιστεί πια. Συναντάω δούλους καθημερινά. Και νομίζουν πως είναι ελεύθεροι. Ελεύθερος άνθρωπος είναι αυτός που μπορεί να σηκωθεί όρθιος και να πει την γνώμη του, ανεξάρτητα από το ποιος είναι απέναντί του. Πόσους τέτοιους ανθρώπους ξέρετε; Μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, οι ΗΠΑ πήραν την κατηφόρα. Όλες οι αυτοκρατορίες πέφτουν από μέσα. Και πέφτουν πολύ πριν σκάσουν με κρότο. Να είστε καλά. Την αγάπη μου.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.

H αναδημοσίευση των κειμένων του pitsirikos.net επιτρέπεται μόνο κατόπιν άδειας. Επικοινωνήστε στο pitsiriko@gmail.com.