Ακόμα στον Μεσαίωνα ζούμε

(νομίζω πως το σύνθημα στην εικόνα λέει “Να μην συνηθίσουμε τον θάνατο”)
Κομπανιέρο Πιτσιρίκο,
Διαβάζω για μια δικαστική υπόθεση που αφορά την αθώωση διευθυντή σχολείου για περιστατικά βίας ενάντια σε τρανς μαθήτρια, ο οποίος διευθυντής αθωώθηκε για τεχνικούς λόγους, καθώς όταν έγινε η μήνυση δεν ίσχυε ο αντιρατσιστικός.

Δεν είδα το ίδιο σκεπτικό όταν άλλαξε ο νόμος και αποφυλακίστηκε ο Φλώρος και κάτι άλλα παιδιά, αλλά μην μπλέξω πολλά θέματα μαζί τώρα.

Πριν πω οτιδήποτε, να αναφέρω κάποια πράγματα που διαβάζω.

Η μαθήτρια αναφέρει ότι δεχόταν σωρεία επιθέσεων και μόνο μια καθηγήτρια και δυο συμμαθητές την υπερασπίστηκαν, ενώ οι υπόλοιποι συμμετείχαν.

Δηλαδή, η ελληνική κοινωνία, ένα τεράστιο κομμάτι της, αν όχι η πλειοψηφία, έχει αρρωστήσει και ας μην τρέφουμε αυταπάτες ότι τα περιστατικά στη Μυτιλήνη -για παράδειγμα- αφορούσαν ένα …μεμονωμένο τάγμα εφόδου (ήταν που ξεμπερδέψαμε με τον φασισμό επειδή έμεινε έξω η Χρυσή Αυγή από τη Βουλή).

Οι επιθέσεις τώρα ξεκινούσαν από βρέξιμο με λάστιχο, μέχρι να την περιλούσουν με βενζίνη και να επιχειρήσουν να την κάψουν.

Σε όλα αυτά, ο διευθυντής, σύμφωνα με τα λεγόμενα της, αρκούσε απλά να ζητάει ένα πιο αντρικό ντύσιμο και πως δεν μπορούσε να κάνει τίποτα «γιατί αυτά τα παιδιά είναι άγρια» και «τι θα πουν οι γονείς αν σε δουν ντυμένη έτσι».

Δεν θέλω πάλι να αναφέρω την προειδοποίηση του μεγάλου Μάνου Χατζηδάκι προς τον ελληνικό λαό πως «δεν κινδυνεύουμε από αυτούς που δεν μας μοιάζουν, αλλά απ’ αυτούς που μας περιφρουρούν».

Ούτε το κείμενο του Πιτσιρίκου για το «Πώς στρώθηκε ο δρόμος στον φασισμό».

Ούτε καν που μια ταινία που κόβει εισιτήρια στην Ελλάδα αυτές τις μέρες είναι γεμάτη “αστειάκια” για αυτούς που δεν μας μοιάζουν.

Αυτό που ξέρω είναι ότι το δικαίωμα να επιλέγεις τι θα κάνεις στο σώμα σου είναι αναφαίρετο και πως, αν τελικά αφαιρεθεί -αν το είχαμε και ποτέ- στα χρόνια που ζούμε, τότε είμαστε τελειωμένοι ως είδος.

Δεν νομίζω ότι δεν έχουμε ο καθένας μας το δικαίωμα να κάνουμε ό,τι θέλουμε στο σώμα μας.

Υπενθυμίζω ότι στις 21 Σεπτεμβρίου του 2018, δυο κτήνη -που κυκλοφορούν ελεύθερα- σκότωσαν τον Ζακ (ή Zackie) Κωστόπουλο έξω από τα καταστήματά τους, το πιθανότερο επειδή το θύμα δεν συμπεριφερόταν σαν «κανονικός» άντρας.

Και έτρεξε σύσσωμο το φασισταριό και κάθε λογής λουμπεναριό να υπερασπιστεί τους θύτες επειδή το θύμα ήταν έτσι ή αλλιώς και κάπως.

Και όλοι σχεδόν κατά διαβολική σύμπτωση λευκοί, άντρες και περήφανοι Έλληνες.

Γενικά, σε όλο τον κόσμο υπάρχουν τέτοιοι, οι οποίοι κατά 99.9% είναι άντρες και στη συντριπτική τους πλειοψηφία λευκοί, δυτικοί· γιατί άραγε;

Και όλοι αυτοί θέλουν να έχουν λόγο στο τι κάνει ο καθένας στο σώμα του και να λογοδοτεί γι’ αυτό· σ’ αυτούς εννοείται.

Είναι οι ίδιοι τύποι που ωρύονται ότι οι “λαθρο” θα μας βιάσουν τις γυναίκες και που αποκαλούν όλες τις γυναίκες -εκτός από τη μάνα και την αδερφή τους- πουτάvες.

Είναι οι ίδιοι που φοράνε τη στολή του μπάτσου και ξεβρακώνουν ανθρώπους -βάζοντας πολλές φορές τα γκλοπ τους σε διάφορα σημεία- και που χασκογελάνε με Ιρανοβρετανή -Αγγλίδα υπήκοο-, το μωρό της και τον άντρα της, όταν αυτή προσπαθεί μάταια να ξεμπλέξει από τα “σκάσε μη μιλάς” και τις καθωσπρέπει συμπεριφορές άρρωστων μυαλών («Έλεγξαν τις τσάντες μας. Έβγαλαν έξω τα εσώρουχα μου ένα προς ένα, τα κρατούσαν, μιλούσαν ελληνικά και γελούσαν»).

Αυτό που με τρελαίνει ότι όλοι αυτοί οι τύποι που κράζουν τρανς, λεσβίες, ομοφυλόφιλους, «αδερφές», «πoύστηδες», μαύρους, μουσουλμάνους και όποιον άλλον άνθρωπο δεν τους γεμίζει το μάτι, είναι οι ίδιοι που θέλουν να αποφασίζουν παράλληλα τι θα κάνουν οι γυναίκες με το σώμα τους, πώς θα ντύνονται και να παίρνουν την άδειά τους αν και πότε θα γεννήσουν, οι ίδιοι που ζητούνε ο βιασμός να είναι νόμιμος και η έκτρωση παράνομη και σίγουρα κάποιοι απ’ αυτούς θα έχουν και πιο αρρωστημένες ορέξεις.

Μακριά από ανθρώπους που θέλουν να ορίζουν τι θα κάνετε στο σώμα σας.

Ξαναλέω πως όλοι οι άνθρωποι, ανεξαιρέτως, πρέπει να έχουν το δικαίωμα να κάνουν ό,τι θέλουν στο σώμα τους και απολύτως κανένα δικαίωμα να κάνουν οτιδήποτε στο σώμα άλλου.

Δεν ξέρω αν έχουμε καταλάβει πως τα βασανιστήρια -και η ανθρώπινη εκμετάλλευση ακόμα- προέρχονται από την αντίληψη πως «μπορώ να κάνω ό,τι θέλω στον άλλον».

Είναι η αντίληψη της επικυριαρχίας (εκείνη του ισχυρού αρσενικού, του alpha male, του μεγάλου αρχηγού).

Ή μπορείτε να τους πείτε πως, αν εσύ έχεις δικαίωμα να μου πεις πως θα ντύνομαι ή πόσα παιδιά θα κάνω, τότε έχω και εγώ δικαίωμα να σου ζητήσω να κόψεις το τσουτσούνι σου.

Και απλά κουνήστε το χέρι σας να πιάσετε το ψαλίδι.

Με εκτίμηση,

Άρης

Υ.Γ. Το ωραίο σε όλα αυτά είναι που ανοίγεις να δεις ένα τσουβάλι αριστερά site και δεν υπάρχουν πουθενά αναφορές στην απόφαση του δικαστηρίου, κατά τ’ άλλα είμαστε εδώ για τον συνάνθρωπο. Και ενημερώθηκα από την Athens Voice και από το LiFO. Εντάξει, ωραία όλα αυτά δεν λέω. Θα ρίξουμε τον καπιταλισμό και θα φέρουμε τον σοσιαλισμό που θα φέρει ίση μεταχείριση όλων των ανθρώπων, απλά μέχρι τότε μην κάνετε έτσι, καπιταλισμό έχουμε στην τελική. Και αυτά τα γράφει ένας λευκός, Αμερικανός, ετεροφυλόφιλος άντρας που χαίρεται επειδή αθωώθηκε ο Τραμπ -καλά σιγουράκι ήταν αυτό- και που πήρε το προεδρικό μετάλλιο Ελευθερίας ένας λευκός μ@λάκας που στην εκπομπή του ξεσπαθώνει ενάντια σε διεμφυλικούς, μαύρους, ισλαμιστές κτλ. Ακόμα στον Μεσαίωνα ζούμε.

(Φίλε Άρη, η ελληνική κοινωνία είναι τελειωμένη. Το αποφάσισε η ίδια. Το επιθυμεί. Οπότε, μην ψάχνεις για θέματα που το επιβεβαιώνουν. Μια βόλτα στην Αθήνα αρκεί. Επίσης, επίτρεψέ μου να είμαι πάρα πολύ καχύποπτος με τους επαγγελματίες ακτιβιστές και δικαιωματιστές. Ειδικά, αν είναι και δημοσιογράφοι που είναι καθάρματα. Άρη, εγώ δεν θα παίξω στην πολλή χοντρή μπίζνα των “αλληλέγγυων”. Γέμισε από τόπους από τέτοιους. Είπαμε, “Η αλληλεγγύη έγινε επάγγελμα”. Βλέπω μια τύπισσα που έχει γίνει η Μαριάννα Βαρδινογιάννη του Facebook. Η αλληλεγγύη των like. Κάντε like, για να σώσουμε τον κόσμο και να χτίσω κι εγώ προφίλ. “Αχ, τους αγαπάω όλους, παιδάκια, σκυλάκια, γκέι, μπάι, στρέιτ, ξένους, γέρους, νέους, αδέσποτα, λουλούδια, πουτάvες, βίγκαν κλπ, ενώ εντελώς συμπτωματικά μόλις κυκλοφόρησε και το νέο μου βιβλίο, και να το αγοράσετε. Μη σας ενοχλεί ότι εγώ δουλεύω για τη Μαφία”. Άρη, συγγνώμη αν σου φαίνομαι κυνικός αλλά εγώ τους έχω γνωρίσει πολλούς από αυτούς τους “ευαίσθητους”. Και είναι τόσο καθάρματα όσο και οι φασίστες. Γι’ αυτό νικάνε οι φασίστες. Άλλωστε, είδαμε τους ευαίσθητους αριστερούς που τόσο πολύ νοιάζονταν για τους πρόσφυγες. Μέχρι που έγιναν κυβέρνηση και δεν νοιάζονταν καθόλου πια. Επίσης. ζητάμε εφαρμογή του νόμου. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, είναι λάθος αυτό που γίνεται να αντιμετωπίζονται υποθέσεις όπως του Ζακ -και πολλές άλλες- σαν υποθέσεις εξωτικές, σαν υποθέσεις μειονοτήτων. Ο νόμος δεν λέει πως ο δολοφόνος αντιμετωπίζεται διαφορετικά αν σκοτώσει έναν γκέι ή μια τρανσέξουαλ. Οπότε, Άρη μου, επίτρεψέ μου, να είμαι πολύ καχύποπτος με αυτούς που επιμένουν να τα βλέπουν έτσι. Και επιμένουν να κάνουν παιχνίδι με νεκρούς για τα “δικαιώματα”, αντί να απαιτούν να αποδοθεί Δικαιοσύνη. Και μια και ανέφερες την Athens Voice και τη LiFO, επειδή έγραψα και στα δυο αυτά έντυπα -όταν ακόμα ήμουν ανύποπτος και ανήξερος- αν συναντηθούμε, θύμισέ μου να σου πω μερικές ωραίες ιστορίες. Ειδικά, μια ιστορία είναι καταπληκτική. Θα κλαις από τα γέλια. Πρέπει να την γράψω μια μέρα. Να είσαι καλά, Άρη. Την αγάπη μου.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.