Η πολιτιστική επανάσταση της Ελλάδας
Η πανδημία βρήκε την μικρή χώρα απροετοίμαστη τόσο σε κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο, όσο και στον τομέα των υποδομών της Υγείας.
Η κυβέρνηση της χώρας δεν έχασε την ψυχραιμία της και -σε συνεννόηση με τα άλλα κόμματα και τις κοινωνικές ομάδες- αποφάσισε να επιβάλλει καραντίνα αλλά, παράλληλα, να βάλει σε λειτουργία ένα σχέδιο για την πνευματική ανάταση των πολιτών.
Από την στιγμή που οι πολίτες θα ήταν κλεισμένοι στα σπίτια τους, ήταν μια χρυσή ευκαιρία να επιμορφωθούν, ώστε να πάψουν να είναι βούρλα.
Αρχικά, το σχέδιο ονομάστηκε “Δικτατορία του πνεύματος” αλλά, επειδή η λέξη “δικτατορία” τρομάζει τους ανθρώπους, το σχέδιο ονομάστηκε “Ζαβαρακατρανέμια”.
Αμέσως δημιουργήθηκε μια λίστα με τα είκοσι βιβλία που πρέπει να έχει διαβάσει ένας άνθρωπος στη ζωή του -τα δυο πρώτα στη λίστα ήταν το De Profundis και ο Δον Κιχώτης- και μοιράστηκαν στους πολίτες τόσο στην παραδοσιακή μορφή του βιβλίου, όσο και στην ηλεκτρονική εκδοχή του.
Οι πολίτες έπρεπε να διαβάσουν τα βιβλία και μετά από λίγες μέρες να γράψουν ένα σχόλιο 800 λέξεων για το κάθε βιβλίο.
Παράλληλα, δημιουργήθηκαν ηλεκτρονικές πλατφόρμες, ώστε οι πολίτες να μπορούν να συζητούν μεταξύ τους για τα βιβλία που διάβασαν.
Σε λίγες μέρες, όλοι οι πολίτες της χώρας συζητούσαν με πάθος για τους πλατωνικούς διαλόγους και τον μαγικό ρεαλισμό του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες.
Παράλληλα, όλα τα τηλεοπτικά κανάλια επιδοτήθηκαν για να παίζουν τις σπουδαιότερες ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου.
Ο Μπέργκμαν, ο Φελίνι, ο Παζολίνι, ο Μπουνιουέλ, ο Γουέλς, ο Γκοντάρ, ο Τριφό, ο Σκορσέζε, ο Κόπολα, ο Χίτσκοκ, ο Άλεν, ο Αγγελόπουλος και άλλοι σημαντικοί σκηνοθέτες διαδέχονταν ο ένας τον άλλον στα αφιερώματα των τηλεοπτικών καναλιών.
Στο πλαίσιο του προγράμματος της τηλεκπαίδευσης του πληθυσμού, οι ραδιοφωνικοί σταθμοί επιδοτήθηκαν για να παίζουν τα αριστουργήματα της παγκόσμιας και της ελληνικής μουσικής.
Η κλασική μουσική και οι μεγάλοι Έλληνες δημιουργοί είχαν την τιμητική τους, ενώ δεν έλειπαν τα σπουδαία λαϊκά τραγούδια.
Τις βραδινές ώρες, οι κάτοικοι των πόλεων, για να ψυχαγωγηθούν, έβγαιναν στα μπαλκόνια τους με τα όργανά τους και έκαναν συναυλίες, όπου έπαιζαν και τραγουδούσαν τραγούδια του Χατζιδάκι, του Θεοδωράκη, του Βαμβακάρη, του Τσιτσάνη, του Ζαμπέτα και άλλων σημαντικών συνθετών.
Επειδή στη χώρα υπήρχαν πολλοί αναλφάβητοι, τα πρωινά, στην δημόσια τηλεόραση, ειδικοί δάσκαλοι μάθαιναν στους ανθρώπους γραφή και ανάγνωση.
Στους έξι μήνες που διήρκεσε η καραντίνα -μέχρι να βρεθεί το εμβόλιο- η χώρα έζησε μια πολιτιστική επανάσταση αλλά οπωσδήποτε είχε λιγότερα θύματα από την Πολιτιστική Επανάσταση της Κίνας, αφού μόνο δυο άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, όταν πήδησαν από τα μπαλκόνια τους επειδή δεν άντεξαν να βλέπουν τις ταινίες του Ταρκόφσκι.
Στο τέλος της καραντίνας, έγινε ένα μεγάλο πάρτι με σκυλάδικα σε όλη τη χώρα, αφού μπορείς να βγάλεις τον Έλληνα από το σκυλάδικο αλλά είναι αδύνατον να βγάλεις το σκυλάδικο μέσα από τον Έλληνα.
Τουλάχιστον, όμως, έμαθαν όλοι ορθωγραφεία.
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.