Οδύσσεια και Δωδέκατη Νύχτα.
Γεια σου, Πιτσιρίκο. Σου γράφω από μια περιοχή που έχει την πρωτιά σε αριθμό νεκρών λόγω covid στη χώρα μας, αλλά δε θέλω να μιλήσω γι’ αυτό.
Μέσα στο “ιογόνο” 2020 εκδόθηκαν δύο βιβλία μου που δεν κατάφερα να παρουσιάσω όπου και όπως θα ήθελα.
Πρόκειται για έργα που έχω δουλέψει πολύ και είναι η διασκευή της Οδύσσειας, η οποία ακολουθεί πιστά το ομηρικό έπος και βοηθάει ευχάριστα τους μαθητές στην κατανόησή του, και η “Δωδέκατη Νύχτα”, διασκευή του ομώνυμου σαιξπηρικού έργου σε μορφή κόμικ (είναι το πρώτο μιας σειράς έργων του Σαίξπηρ που θα ακολουθήσει).
Τον Γενάρη θα είναι έτοιμη και η Ιλιάδα, την οποία λατρεύω και αποτελεί “την καταστατική αρχή του πολιτισμού του ανθρώπου”.
Επίσης, έχω έτοιμους και τους Προσωκρατικούς για παιδιά με εξαιρετικά τραγούδια για κάθε σοφό, που θα εκδοθεί μέσα στο ένδοξο ‘21. (Ίσως θα ήταν πιο έξυπνο να γράψω για το “μεγαλείο” του ‘21 και τους ήρωές του, λόγω επετειακότητας, αλλά …με τραβάει η αρχαία σκέψη)
Η εργασία μου (όχι δουλειά!) ως φιλολόγου με οδήγησε στην ανάγκη απλοποίησης των μεγάλων έργων.
Πιστεύω πως τα παιδιά και οι έφηβοι πρέπει να αγαπήσουν τους μεγάλους κλασικούς και την αρχαία σκέψη (τα οποία αντιπαθούν μέσα απ’ το σχολείο).
Τα παιδιά δεν χρειάζονται μόνο έργα “παιδικά”. Ως σφουγγαράκια που είναι, μπορούν από πολύ νωρίς να αφομοιώσουν και πιο “δύσκολα” νοήματα, έστω και ασυνείδητα, τα οποία, όμως θα ανακληθούν στην ενήλικη ζωή τους έχοντας καλλιεργήσει το αισθητικό και ηθικό τους κριτήριο.
Πήρα το θάρρος να σου γράψω, γιατί πιστεύω πως αυτό που κάνω μπορεί να αφορά τους αναγνώστες του blog, αφού νιώθω πως κάπως συγγενεύουμε.
Με πολλή εκτίμηση
Μερόπη Βλάχου
Υ.Γ.1 Είμαι ντροπαλός άνθρωπος και πραγματικά διστάζω να πλησιάσω ανθρώπους που δε γνωρίζω. Το περίεργο είναι πως η επαφή τόσων χρόνων με το blog μου δίνει την ψευδαίσθηση -ίσως- ότι κατά κάποιον τρόπο σε γνωρίζω.
Υ.Γ.2 Περιττό να πω ότι, απευθυνόμενη σε γνωστούς εκδοτικούς οίκους, απορρίφθηκα με την ευγενική αποστροφή ότι η θεματολογία δεν τους ενδιαφέρει.
Υ. Γ.3 Τέλος, θέλω να πω ότι για μένα δεν υπάρχουν “παιδικά” βιβλία. Υπάρχουν καλά βιβλία που μπορούν να διαβάσουν παιδιά και μεγάλοι.
(Αγαπητή φίλη, τώρα που μεγάλωσα και έχω διαβάσει χιλιάδες βιβλία, ξέρω καλά πως τα πιο αγαπημένα μου βιβλία είναι αυτά που διάβασα παιδί. Και ποτέ κανένα βιβλίο -όσο και αν αγάπησα πολύ μετά τον Καζαντζάκη, τον Μάρκες, τον Ουάιλντ και πολλούς ακόμα- δεν θα ξεπεράσει μέσα μου τον “Τομ Σόγιερ” και τις “Περιπέτειες του Χακλμπέρι Φιν”. Ποτέ. Και ήμουν πολύ τυχερός στη ζωή μου, γιατί είχα έναν εξαιρετικό δάσκαλο, τον Πορφύριο Πανδή, ο οποίος με έκανε να αγαπήσω το διάβασμα ακόμα περισσότερο. Σε ηλικία 10 ετών με προέτρεψε να διαβάσω το “Ζητείται ελπίς” και “Τα λόγια της πλώρης”, ενώ μου είπε πως δεν είναι δυνατόν να είμαι από τη Ζάκυνθο και να μην ξέρω απέξω όλον τον “Ύμνο εις την Ελευθερία”, οπότε όχι μόνο έμαθα και τις 158 στροφές, αλλά ήξερα και όλη τη ζωή του Διονυσίου Σολωμού -με όλες τις λεπτομέρειες- από 10 ετών. Καλοτάξιδα τα βιβλία σας. Έχω μεγάλη εκτίμηση στους Δασκάλους, στους Γιατρούς και στις Νοσοκόμες/ους. Να είστε καλά. Την αγάπη μου.)
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.