Mπρος στο κέρδος, τι είναι ο πόνος

Δύο νεκροί και έξι αγνοούμενοι είναι ο τραγικός απολογισμός, Πιτσιρίκο, μετά από ατύχημα σε ανθρακωρυχείο στην επαρχία Henan της κεντρικής Κίνας, όπως μεταδίδει το Reuters.

To επίμαχο ανθρακωρυχείο είναι της εταιρίας Hebi Coal and Electricity, στην οποία η περιφερειακή κυβέρνηση της Henan έδωσε τον περασμένο μήνα άδεια για να ξανανοίξει ένα άλλο ανθρακωρυχείο της, το οποίο είχε κλείσει επειδή δεν πληρούσε τις προδιαγραφές ασφαλείας.

Παρόμοιο ατύχημα με έξι αγνοούμενους έγινε, εξάλλου, σε ανθρακωρυχείο της επαρχίας Heilongjiang την ίδια μέρα.

Η Κίνα κάνει πολλές επιθεωρήσεις σε ανθρακωρυχεία για να διαπιστωθεί αν τηρούνται οι κανόνες ασφαλείας, ωστόσο, η εκτόξευση των τιμών του άνθρακα σε ιστορικό υψηλό, έχει οδηγήσει και σε αύξηση της παραγωγής, προκειμένου η προσφορά να μπορεί να καλύψει τη ζήτηση.

Τον Μάιο το υπουργικό συμβούλιο της Κίνας ανακοίνωσε ότι θα προσπαθήσει να σταθεροποιήσει τις τιμές, αλλά παράλληλα ενθάρρυνε την αύξηση της παραγωγής, προκειμένου να μπορεί να ανταποκριθεί στην παγκόσμια ζήτηση.

Επί της ουσίας, μπροστά στο κέρδος, τι είναι ο πόνος.

Το γεγονός, εξάλλου, ότι σχεδόν σε κανένα τομέα δεν τηρούνται οι προδιαγραφές ασφαλείας στην Κίνα, εξηγεί και γιατί είναι πολύ πιθανό να τους ξέφυγε ο κορωνοϊός από το εργαστήριο.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ένα παχύ καφέ στρώμα σαν βλέννα εξαπλώνεται στη Θάλασσα του Μαρμαρά, γράφει ο Guardian, αναφερόμενος στο φαινόμενο που παρατηρήθηκε για πρώτη φορά στα τουρκικά παράλια και το βόρειο Αιγαίο το 2007 και είναι ένας συνδυασμός ρύπανσης και θέρμανσης των υδάτων, που επιταχύνει την ανάπτυξη της άλγης.

“Αυτή η παχύρρευστη μάζα επηρεάζει τη δουλειά μας, διότι, για παράδειγμα, όταν τα όστρακα ανοίγουν, μετά δεν μπορούν να κλείσουν ξανά, εξαιτίας της βλέννας που μπαίνει ενδιάμεσα και όλα τα θαλάσσια σαλιγκάρια εδώ είναι νεκρά” εξηγεί ένας 42χρονος Τούρκος ψαράς.

Ο καθηγητής Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης Muharrem Balci αναφέρει επίσης ότι όταν η άλγη αναπτύσσεται ανεξέλεγκτα την άνοιξη, όπως συνέβη και φέτος, εμποδίζει το φως του ήλιου να φτάσει στα ψάρια και τα άλλα θαλάσσια είδη και μειώνει επίσης και τα επίπεδα οξυγόνου στο νερό.

Η θαλάσσια βλέννα είναι συνέπεια της αύξησης των θρεπτικών ουσιών για την άλγη, που έτσι πολλαπλασιάζεται ταχύτερα, ενώ ευνοείται και από τη ρύπανση των υδάτων, προσθέτει ο Balci.

Ο Τούρκος καθηγητής εκτιμά, μάλιστα, ότι η βλέννα που βρίσκεται τώρα στην επιφάνεια της θάλασσας σταδιακά θα βυθιστεί, βάζοντας σε κίνδυνο καβούρια, μύδια και άλλα θαλάσσια είδη.

Και ο περιβαλλοντολόγος, Cevahir Efe Akceli, αποκάλυψε ότι βλέννα έχει ήδη εντοπιστεί και σε 25 με 30 μέτρα βάθος.

Η Θάλασσα του Μαρμαρά, που συνδέεται με τον Βόσπορο με τη Μαύρη Θάλασσα και με τον Ελλήσποντο με το Αιγαίο, περικλείεται από πυκνοκατοικημένες περιοχές, στις οποίες λειτουργούν και πολλές βιομηχανίες.

Ο Balci πιστεύει ότι η βλέννα έχει απορροφήσει ακόμα και απόβλητα από τον Δούναβη, που έχουν φτάσει μέσω της Μαύρης Θάλασσας.

Και αυτό είναι ένα επιπλέον βάρος για τη Θάλασσα του Μαρμαρά, εξηγεί ο Τούρκος επιστήμονας, ενώ συνεργεία προσπαθούν να μαζέψουν με δίχτυα τη βλέννα, χωρίς αποτέλεσμα.

Ο Balci προτείνει καλύτερη επίβλεψη των θαλάσσιων περιοχών, καθώς και συστήματα βιολογικής και χημικής διαχείρισης των αποβλήτων στις βιομηχανικές ζώνες.

Ο Τούρκος βουλευτής της αντιπολίτευσης Ali Oztunc ζήτησε από την κυβέρνηση Erdogan να βάλει πρόστιμα σε όσες βιομηχανίες δεν έχουν τις κατάλληλες εγκαταστάσεις απόθεσης των αποβλήτων τους, αλλά και να υπογράψει τη συνθήκη του 2015 του Παρισιού για το Κλίμα.

“Από περίκλειστη θάλασσα, κινδυνεύει να εξελιχθεί σε μία κλειστή έρημος η Θάλασσα του Μαρμαρά, εξαιτίας των λανθασμένων περιβαλλοντικών πολιτικών” κατέληξε ο Τούρκος βουλευτής κι ενώ η κυβέρνηση Erdogan αρνήθηκε να γίνει έρευνα για τη θαλάσσια βλέννα.

Πιθανότατα το Αιγαίο δεν θα επηρεαστεί, αφού είναι πολύ πιο ανοιχτή θάλασσα από αυτή του Μαρμαρά, με ανέμους και ρεύματα κι έτσι ακόμα και να περάσει η βλέννα πιθανότατα θα διαλυθεί.

Ας κρατήσουμε, βέβαια, και μία πισινή.

Μητσοτάκη έχουμε.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει, παρεμπιπτόντως, και στη Βρετάνη, όπου δικαστήριο αποφάσισε να ληφθούν μέτρα για την καταπολέμηση της πράσινης άλγης και την αποκατάσταση της ποιότητας των νερών, γράφει η Le Monde, που φιλοξενεί και τη δήλωση για “μεγάλη νίκη” του Alain Bonnec, προέδρου των Υδάτων και των Ποταμών στη βορειοδυτική επαρχία της Γαλλίας.

Ο ίδιος ανέφερε, πάντως, ότι χάνονται δυστυχώς τέσσερις μήνες και αρκετά εκατομμύρια ευρώ, μέχρι να τεθεί σε ισχύ η δικαστική απόφαση που υποχρεώνει τη νομαρχία της Βρετάνης να αναλάβει δράση.

Η πράσινη άλγη αναπτύσσεται με φυσικό τρόπο στη θάλασσα, αλλά πολλαπλασιάζεται δυσανάλογα στις ακτές της Βρετάνης, καθώς τρέφεται με νιτρικά άλατα που χρησιμοποιούνται για τις καλλιέργειες και καταλήγουν μέσω των ποταμών στα θαλάσσια ύδατα.

Η νομαρχία της Βρετάνης παραδέχτηκε ότι παρά τα θετικά βήματα που έχουν γίνει, η ποιότητα του νερού παραμένει υποβαθμισμένη σε κάποιες περιοχές της περιφέρειας.

Το δικαστήριο ζητάει, λοιπόν, από την περιφέρεια να λάβει μέτρα, έτσι ώστε να ελέγχεται η λίπανση της γης με άζωτο, μία ευρέως διαδεδομένη τακτική στη γεωργία, που έχει ως συνέπεια να πολλαπλασιάζεται η άλγη κοντά στις ακτές.

Σε περίπτωση που αποτύχει αυτό το μέτρο, θα πρέπει να υπάρξει ένας μηχανισμός για την άμεση εφαρμογή άλλων ρυθμίσεων, προκειμένου να καταπολεμηθεί το φαινόμενο της πράσινης άλγης.

Η αντίστροφη μέτρηση των τεσσάρων μηνών από την κοινοποίηση της απόφασης έχει αρχίσει και “πλέον περιμένουμε από την περιφέρεια να λάβει πιο περιοριστικά και πιο προστατευτικά μέτρα για τoυς υδάτινους πόρους” δήλωσε ο Bonnec.

Ένα είδος πράσινης άλγης είναι και αυτά τα πρασινοφύκη, που φυτρώνουν πάνω στα βράχια και σε θαλάσσιες περιοχές με ρύπανση, όπως το Π. Φάληρο.

Και όχι μόνο, καθώς τα έχω δει και σε ακρογιαλιές υπεράνω υποψίας να καταλαμβάνουν μεγάλες εκτάσεις πάνω σε βράχια ή πλάκες.

Το χρώμα τους είναι ανοιχτό πράσινο και αναπτύσσονται σαν χαλί, ενώ αν η παραλία δεν έχει βράχια ή πέτρες δεν μπορείς να διαπιστώσεις με μία ματιά αν υπάρχει θαλάσσια ρύπανση, η οποία δεν έχει πάντα σχέση με τα θολά νερά.

Κι αυτό διότι η θολούρα μπορεί να είναι πρόσκαιρη και να οφείλεται, για παράδειγμα, στο κυματάκι που θαμπώνει και τις υποβρύχιες φωτογραφίες στα ρηχά, αλλά και πιο βαθιά.

Δεν έχει σχέση και με τη ζέστη επίσης η θαλάσσια ρύπανση -όπως έσπευσαν να τη συνδέσουν χθες Παγκόσμια Μέρα του Περιβάλλοντος-, αφού αυτά τα πρασινοφύκη στα βράχια, μια χαρά τα έχω δει να αναπτύσσονται και τον χειμώνα.

Οι μέδουσες πελαγία, επίσης, εμφανίστηκαν φέτος στον Σαρωνικό κατά τη διάρκεια του χειμώνα, καταρρίπτοντας τον μύθο ότι μόνο όταν κάνει ζέστη κατακλύζουν τη θάλασσα (η αλήθεια είναι ότι όταν κάνει ζέστη πάει ο περισσότερος κόσμος στη θάλασσα και για αυτό τις βλέπει τότε, αλλά οι μέδουσες είναι εκεί όλες τις εποχές του χρόνου).

Επί της ουσίας, με 25 βαθμούς με το ζόρι, κάθε άλλο παρά ζέστη έχουμε στην Ελλάδα και τον φετινό Ιούνη.

Αντίθετα, έχουν αυξηθεί οι καλοκαιρινές καταιγίδες, που κάποτε ήταν ανοιξιάτικες και οφείλονται στη διαφορά θερμοκρασίας στα διάφορα στρώματα της ατμόσφαιρας.

Το γεγονός ότι μπαίνει Ιούλης πια για να ζεσταθούν τα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας, φτάνοντας τη θερμοκρασία των κατώτερων και να σταματήσουν έτσι οι μπόρες – κάτι που παλιά γινόταν Ιούνη -, δείχνει επίσης ότι οι αέριες μάζες δεν είναι πολύ θερμές, αλλά και ότι καλοκαίρια πλέον και αργούν να έρθουν και συρρικνώνονται.

Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι ο όρος “υπερθέρμανση” αντικαταστάθηκε από την “κλιματική αλλαγή”, ακριβώς επειδή με εξαίρεση τις περιοχές κοντά στον Βόρειο Πόλο (π.χ. Σιβηρία, μεγάλο μέρος της Ρωσίας γενικά), δεν θα κάνει περισσότερη ζέστη, αλλά θα πολλαπλασιαστούν φαινόμενα, όπως το χαλάζι, οι καταιγίδες και οι πλημμύρες.

Και βροχερός θα είναι ο καιρός από τα μέσα της προσεχούς εβδομάδας, με το καλοκαίρι να αγνοείται για άλλη μία φορά, αν και οδεύουμε προς το δεύτερο δεκαήμερο του Ιούνη πια.

Τα καλοκαίρια μας μικρά και ατέλειωτοι οι χειμώνες, προφητική και επίκαιρη η Σωτηρία Μπέλλου.

Βαγγέλης Σπανός

(Αγαπητέ φίλε, δεν θα έπρεπε να υπάρχει το επάγγελμα του ανθρακωρύχου τον 21ο αιώνα, όπως και πολλά ακόμα τέτοια επαγγέλματα. Τα καλοκαίρια μας είναι μικρά επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι δεν τα απολαμβάνουν. Θυμάμαι χρονιές που δεν έκανα ούτε ένα μπάνιο επειδή δούλευα συνέχεια. Οπότε, τώρα παίρνω το αίμα μου πίσω. Προφητικός ήταν ο Μιχάλης Μπουρμπούλης που έγραψε τους στίχους αυτού του υπέροχου τραγουδιού, σε μουσική Ηλία Ανδριόπουλου και αξεπέραστη ερμηνεία από τη Σωτηρία Μπέλλου. Να είστε καλά. Την αγάπη μου.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.

H αναδημοσίευση των κειμένων του pitsirikos.net επιτρέπεται μόνο κατόπιν άδειας. Επικοινωνήστε στο pitsiriko@gmail.com.