God save the Queen

Αγαπημένε μου Πιτσιρίκο, πενθώ και θρηνώ και στηθοδέρνομαι για τον άδικο και πρόωρο χαμό της πολυαγαπημένης μας Ελισάβετ. Ειλικρινά, δεν ξέρω πώς να το διαχειριστώ σου λέω, το είχα φανταστεί πως θα είναι δύσκολος ο χειμώνας που έρχεται, αλλά όχι και χωρίς την μεγαλειοτάτη.

Έχει φρίξει ο κόσμος, μαζί τους και εγώ. Δεν είμαι και τίποτα εξαιρετικό άλλωστε, γιατί να έχω διαφορετική αντίδραση; Απλά, έχουμε φρίξει για διαφορετικά πράγματα όπως καταλαβαίνω. Αυτοί για τα δικά τους και εγώ για αυτούς που φρίττουν για τα δικά τους.

Βγάζει νόημα;

Μπορεί και ναι, αλλά μπορεί και όχι. Αν ναι, δεν χρειάζεται να διαβάσει κανείς παρακάτω και μπορεί να σηκωθεί και να πάει να κάνει κάτι πιο δημιουργικό. Αν όχι, εξηγούμαι.

Ο κόσμος καίγεται και λοιπά και λοιπά. Δεν καίγεται όλος τώρα, αλλά ένα σημαντικό μέρος του κόσμου καίγεται και ένα καλό κομμάτι ακολουθεί σύντομα. Καίγονται δύο χώρες με συνολικό πληθυσμό κοντά στα διακόσια εκατομμύρια, εξαγωγείς τεράστιων ποσοτήτων ενέργειας, τροφίμων και δεκάδων άλλων υλικών νευραλγικής σημασίας για την εύρυθμη λειτουργία του πλανήτη και με την μία να έχει σχεδόν έξι χιλιάδες πυρηνικές κεφαλές.

Δεν το λες και σύγκρουση Αρμενίας-Αζερμπαϊτζάν.

Θα μου πεις τώρα, Πιτσιρίκο μου, φρίττεις για το ρωσοουκρανικό; Όχι, δεν μπορώ να πω στον Βλαδίμηρο τι να κάνει. Δεν καταλαβαίνω όμως την τυφλή, οπαδικού τύπου, υποστήριξη που επέδειξε μεγάλο μέρος του ευρωπαϊκού κόσμου στους χειρισμούς της ηγεσίας της Ε.Ε.

Χάριν συζήτησης δεν την καταλαβαίνω, μια χαρά και δυο τρομάρες την καταλαβαίνω. Δουλεύω άλλωστε με το πώς σκέφτεται και συμπεριφέρεται ο κόσμος, μπορώ να αναφέρω καμιά δεκαριά λόγους που εξηγούν το φαινόμενο.

Αντιλαμβάνομαι, επίσης, πως σε κάθε επίπεδο ανικανότητας των κυβερνώντων αντιστοιχεί ενάμισι επίπεδο ανικανότητας των αντιπολιτευόμενων δυνάμεων. Είναι πολύ ενδεικτικό το πόσο αμήχανοι και ανίκανοι στάθηκαν στο να διαχειριστούν το ερώτημα αν είναι υπέρ ή κατά της στήριξης της φιλοευρωπαϊκής και δυτικής Ουκρανίας απέναντι στον “Πούτιν”.

Σε πολύ απλοϊκό επίπεδο, η ερώτηση ήταν του τύπου “είσαι ομοφυλόφιλος ή ετεροφυλόφιλος”, να προσπαθείς να πείσεις τον άλλον πως είσαι αμφιφυλόφιλος και να σου ανταπαντά πώς δεν υπάρχει αυτό το πράγμα, άρα είσαι ομοφυλόφιλος.

Τι εννοώ; Πως υπάρχουν πράγματα που έχουν απόλυτο πρόσημο και άλλα που είναι σημεία σε ένα φάσμα. Εδώ, για να εξαλειφθεί η έννοια του φάσματος, χρησιμοποιήθηκε ο όρος “Πούτιν” σαν ανάλογο του όρου “Χίτλερ”. Ακόμα και σήμερα διαβάζω χαρακτηρισμούς όπως “αιμοσταγής δικτάτορας”, μια προσωποποίηση του υπέρτατου κακού που απειλεί τον πολιτισμένο κόσμο, για να συγκαλυφθούν τα τεράστια οικονομικά συμφέροντα που θέτουν κατά κανόνα σε κίνηση την πολεμική μηχανή.

Εκτός του ότι κάποιος πρέπει να τους υπενθυμίσει ποιοι καριολαίοι άρχισαν δύο παγκόσμιους πολέμους, γιατί σε λίγο θα μας πουν πως τους άρχισε ο Πούτιν, θα πρέπει να αναλογιστούν επίσης πως γενικά οι συρράξεις των τελευταίων 120 χρόνων είτε γίνονται ως επί το πλείστον μεταξύ δυτικών, είτε δι΄ αντιπροσώπου για τα συμφέροντα των δυτικών λαών.

Ο μεγαλύτερος εχθρός των δυτικών και όχι μόνο λαών, είναι οι δυτικές κυβερνήσεις. Αυτό είναι αδιαπραγμάτευτη ιστορία για κάποιους από εμάς, ψιλά γράμματα για τον περισσότερο κόσμο που για χίλιους λόγους δεν ασχολήθηκε, δεν έμαθε και δεν κατανόησε βασικά στοιχεία της ιστορίας του τελευταίου ενάμισι αιώνα.

Τροφοδοτείται, άλλωστε, ο αναθεωρητισμός της ευρωπαϊκής ιστορίας έτσι ώστε να προβληθεί πως τελικά οι ΓερμανοΙταλοΓαλλοΑγγλοΑμερικάνοι ήταν ένας άξονας ενάντια στα αιμοσταγή σταλινοκομμούνια, με τους Γερμανούς και τους Ιταλούς όμως για κάποιον ανεξήγητο μέχρι τώρα λόγο να ξεστρατίζουν και να δημιουργείται μια τεράστια παρεξήγηση και, αγάπη μου δεν είναι αυτό που νομίζεις, να σου εξηγήσω, χαχαχα, ογδόντα εκατομμύρια νεκροί, χαχαχαχα, και δέκα εκατομμύρια Εβραίοι στους φούρνους, χαχαχα, δεν είναι παρά δέκα εκατομμύρια Εβραίοι, χαχαχαχα, δεν θα χαλάσουμε τον έρωτά μας για δέκα εκατομμύρια Εβραίους που δεν αντέχουν λίγη παραπάνω ζέστη ε;

Έτσι ακριβώς, χαχαχα…

Κατηγορούσαν για επεκτατισμό και ιμπεριαλισμό τους Ναζί ποιοι; Οι Γάλλοι, οι Άγγλοι, οι Βέλγοι.

Καλά λοιπόν, οι κυβερνώντες παίζουν αυτό το παιχνίδι, οι άλλοι τι κάνουν; Δέχονται, όπως πάντα, να παίξουν και αυτοί στο ίδιο παιχνίδι. Σε επίπεδο ηλιθιότητας. Πόσο γαμημέvο μυαλό να θέλει για να καταλάβει κανείς πως, όποιος και να έχει δίκαιο ή άδικο, με μια πυρηνική υπερδύναμη που ελέγχει πρώτες ύλες και ενέργεια δεν τα βάζεις και πως προσπαθείς να το λύσεις πολιτικά και διπλωματικά;

Μα να θυσιάσουν την Ουκρανία; Μετά ποιος έχει σειρά;

Κανένας δεν έχει σειρά, αν είναι στο ΝΑΤΟ. Η Ουκρανία και οι χώρες γεωγραφικά και οικονομικά δορυφόροι των υπερδυνάμεων είναι χώρες buffer, ρύθμισης και απόσβεσης στρατιωτικών και πολιτικών κραδασμών και εντάσεων. Φαντάσου να πάει το Μεξικό να συνάψει στρατηγική συμφωνία με την Ρωσία και να βάλει βάσεις και πυραύλους (θυμόμαστε την κρίση της Κούβας). Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα παρά μόνο αν θέλεις να προκαλέσεις σύρραξη, πράγμα που φαίνεται να καλλιέργησαν τα τελευταία χρόνια οι ΗΠΑ στην βορειοανατολική Ευρώπη και δη στην Ουκρανία.

Η Ουκρανία θυσιάστηκε με τις ευλογίες της Ε.Ε. και των ΗΠΑ, με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες, πρόσφυγες και εσωτερικά εκτοπισμένους, κατεστραμμένες υποδομές για τις οποίες θα δανειστούν αισχρά. Όπως δανείζονται και για τα όπλα που τους πουλάνε και οι ίδιοι μεταπωλούν στην μαύρη αγορά, αφού τσεπώσουν και τις μίζες της παραγγελίας.

Μαζί με την Ουκρανία θυσιάστηκε και η οικονομική σταθερότητα και το βιοτικό επίπεδο των ευρωπαϊκών αλλά και άλλων χωρών. Οι πόροι που θα έπρεπε να διατεθούν σε παιδεία και υγεία (εν τω μέσω πανδημίας) εξανεμίσθηκαν σε στρατιωτική βοήθεια και σπέκουλα στην ενεργειακή αγορά.

Το βάρος δύο και πλέον ετών πανδημίας θα βρει ένα κατεστραμμένο σύστημα υγείας που θα παλεύει να διατηρήσει στη ζωή έναν υπερβολικά ευάλωτο πληθυσμό. Ο κοινωνικός ιστός έχει υποστεί τρομακτικές βλάβες εξαιτίας της τεχνηέντως δημιουργημένης πόλωσης, ιδεολογικής, οικονομικής, ακόμα και θρησκευτικής. Οι πιέσεις που δημιουργούνται σε ορισμένα στρώματα της κοινωνίας θα πρέπει να εκτονωθούν κάποια στιγμή, αυτό είναι αναπόφευκτο.

Η εκτόνωση δεν θα γίνει από την μικροαστική τάξη, θα γίνει από τους απελπισμένους των γκέτο της Ευρώπης. Η διαφορά με την Ελλάδα είναι η εξής: Εκεί δεν πρόκειται για Βαλκάνιους, Αφρικανούς και Ασιάτες που έχουν ζήσει τρεις και τέσσερις δεκαετίες στην χώρα. Εκεί μιλάμε για μεγάλους αριθμούς αποικιακών μεταναστών που είχαν εδώ και αιώνες πέσει στην ίδια τους την χώρα θύματα καταπίεσης, εκμετάλλευσης και εξολόθρευσης από τα καθεστώτα των χωρών στις οποίες πλέον ζουν. Σε αυτές τις χώρες είναι πάλι πολίτες δεύτερης κατηγορίας, περιθωριοποιημένοι και καταπιεσμένοι από τον συστημικό ρατσισμό των κρατικών και κοινωνικών δομών.

Κοινώς, αφού σας γ@μήσαμε στο χωριό σας, σας φέραμε στην πόλη μας να σας γ@μήσουμε λίγο ακόμα.

Επειδή δούλεψα με κόσμο από την περιφέρεια του Göteborg, που δεν ήταν και θύματα σουηδικής αποικιοκρατίας ώστε να πεις πως τους μισούσαν 300 χρόνια, μπορώ να πω ότι το καζάνι βράζει επικίνδυνα. Το συγκεκριμένο μέρος έδωσε ένα τεράστιο αριθμό μαχητών στο ISIS αναλογικά με τον πληθυσμό του. Το 40% των Σουηδών πολιτών που πολέμησαν στο ISIS είναι από το Göteborg, ενώ η πόλη είναι το 6% του πληθυσμού της χώρας.

Τα συναισθήματα που κυριαρχούν τα γκέτο πόλεων όπως το Λονδίνο και το Παρίσι, μπορώ μόνο να τα φανταστώ. Μην παρεξηγηθώ, δεν πιστεύω πως οι άνθρωποι θα κάψουν τις πόλεις από αίσθημα κοινωνικού δικαίου και εθνικής υπερηφάνειας. Δεν θα γίνουν επεισόδια για να αποκατασταθεί η δημοκρατία, η ισότητα και η δικαιοσύνη. Ό,τι συμβεί θα συμβεί για να εκτονωθεί το μένος αυτών που δεν έχουν μέλλον ενάντια σε αυτούς που (νομίζουν) πως έχουν. Ο διαχωρισμός θα είναι αυθαίρετος και πολλοί θα βρίσκονται στην λάθος πλευρά.

Αν καούν τα πάντα, θα καούν γιατί θα είναι πιο ζεστά και φωτεινά δίπλα στα κτίρια που καίγονται παρά μέσα στα σπίτια. Θα υπάρχει η αίσθηση ενός σκοπού και μια προσμονή για ένα μέλλον, έστω και αν αυτό είναι ερείπια. Τουλάχιστον θα είναι ερείπια για όλους, και αυτό θα δίνει μια παρηγοριά.

Επειδή οι αντιπολιτευόμενες και “προοδευτικές” δυνάμεις σταμάτησαν εδώ και πάνω από είκοσι χρόνια να προτείνουν μια βιώσιμη και λογική εναλλακτική στην καταστροφική πολιτική, αλλά υπόσχονται πως το παιχνίδι δεν αλλάζει μεν αλλά αυτοί θα το παίξουν καλύτερα από τους άλλους, μπορώ να πω με αρκετή βεβαιότητα πως τον ήπιαμε σκέτο.

Προφανώς, για αυτόν τον λόγο, ο όρος “ριζοσπαστικοποίηση” έχει συνδεθεί πλέον με την τρομοκρατία, αφού ριζοσπαστική πολιτική δεν υπάρχει, παρά μόνο ένοπλη σύρραξη. Υπάρχει βέβαια ο Ριζοσπάστης, που υποστηρίζει πως η λύση βρίσκεται σε μια ρηξικέλευθη οικονομική θεωρία η οποία διατυπώθηκε περίπου διακόσια χρόνια πριν και απέτυχε στο να λύσει έστω και τα προβλήματα της εποχής στην οποία δημιουργήθηκε.

Π@πάρια ριζοσπαστικό.

Φρίττω λοιπόν με τους γύρω μου, αγαπημένε μου Πιτσιρίκο. Φρίττω με αυτούς που υποστηρίζουν πολιτικούς και θρησκευτικούς ηγέτες που καλύπτουν παιδoβιαστές, ναρκέμπορους, που τσεπώνουν όσο χρήμα βρουν και αποκόπτουν τα παιδιά από παιδεία και υγεία, που προάγουν σκοταδισμό και καταπίεση, φυλετικό και διεμφυλικό μίσος και τυφλή υποταγή σε αρχαϊκές πεποιθήσεις, που λειτουργούν με παρακρατικούς μηχανισμούς και έχουν οδηγήσει την χώρα σε μια ολοφάνερη εκτροπή του πολιτεύματος, που θεωρούν δεδομένη και επιθυμητή την άσκηση ακραίας σωματικής και ψυχολογικής βίας του κράτους ενάντια στον πολίτη.

Φρίττω γιατί ξέρω πως για ένα μεγάλο μέρος του κόσμου που υποστηρίζει το σύστημα, η αρρώστιά τους είναι τόσο σοβαρή που τα απολαμβάνουν όλα αυτά. Είναι διατεθειμένοι να πεινάνε προκειμένου να βλέπουν νέο κόσμο να σακατεύεται στο ξύλο, απροστάτευτους ανθρώπους να πνίγονται και να πεθαίνουν από την πείνα και το κρύο, δολοφόνους και παιδoβιαστές να πέφτουν στα μαλακά. Είναι σε τελική τα πρότυπά τους και κάποια στιγμή θα ήθελαν να κάνουν και αυτοί κάτι ανάλογο, έτσι κι αλλιώς θα βρουν μια ερμηνεία που δικαιολογεί τα πάντα στην θρησκεία τους ή στην φυλετική τους ανωτερότητα.

Φρίττω γιατί ξέρω πως ένα άλλο μεγάλο μέρος του κόσμου είναι τόσο παραδόπιστο, που μπορούν να κάνουν τα στραβά μάτια σε όλα αυτά όσο αυτό το κράτος δεν τους ενοχλεί στις τσέπες.

Φρίττω γιατί ξέρω πως άλλοι τόσοι είναι απλά ανεγκέφαλοι, σαν τον τύπο που έμενε δίπλα στην κατάληψη που, όταν τον σακάτευε η αστυνομία μέσα στο σπίτι του μαζί με τα παιδιά και την γυναίκα του, αυτός φώναζε “είστε χειρότεροι και από τους αναρχικούς”.

Όπως έλεγαν και οι Sex Pistols στο επίκαιρο τραγουδάκι με τίτλο God Save the Queen:

Nooooooo Fuuuuture.

Αυτά από την Ερημιά Του Κόσμου, άλλος θεός εδώ, όπως λένε κάποιοι. Γεμάτος από μικρά τετράποδα χνουδωτά αγγελούδια που φροντίζουν τους δύο δίποδους φίλους τους. Σου στέλνω την φωτογραφία με το αγγελούδι υπ’ αριθμόν 14, που μας έκανε την τιμή να μας διαλέξει για οικογένεια. Για να περάσει από την μάντρα του γείτονα μέσα από την φραγκοσυκιά που μας χωρίζει στήθηκε κανονική γέφυρα, γι’ αυτό και το καλύτερό μου μισό την ονόμασε Ρίο.

Σου στέλνουμε συλλογικά την αγάπη μας.

Βασίλης

(Φίλε Βασίλη, όλο και πιο πολύ σκέφτομαι το τελευταίο διάστημα εκείνο το βιβλίο -που είχε γίνει μπεστ σέλερ πριν από καμιά τριανταριά χρόνια- με τις εκθέσεις Ιταλών μαθητών του Δημοτικού, που είχε τίτλο “Εγώ ελπίζω να τη βολέψω”. Σοφά τα παιδιά. Με τη σκέψη του πως θα καταφέρω να βρεθώ κι εγώ σύντομα σε κάποια ερημιά του κόσμου, σας στέλνω την αγάπη μου.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.