Αποχή ξανά;
Πιτσιρίκο και υπόλοιποι φίλοι, με αφορμή το υπέροχο κείμενο του Νίκου από την Πάτρα έχω δυο απορίες. Ξεκινώ με 2-3 δεδομένα:
1. Ανεξάρτητη χώρα δεν είμαστε, όχι τώρα που τα μνημόνια καθορίζουν και τι βρακί φοράμε, αλλά και από παλιά, όταν υπερχρεωνόμασταν στις ‘Μεγάλες Δυνάμεις’ και κάναμε την μία πτώχευση μετά την άλλη. Ήδη το 1841 ο βρεττανός πρεσβευτής στην Αθήνα Sir Edmund Lions είχε πει: “Μια Ελλάδα ανεξάρτητη είναι παραλογισμός, η Ελλάδα ή είναι ρωσική ή είναι βρετανική και εφ’όσον δεν πρέπει να είναι ρωσική, είναι κατ’ ανάγκη βρετανική” (Τι είπε ο τύπος! Με 2 λέξεις … αποστομωτικός!)· ή έναν αιώνα αργότερα, το 1947, όταν η επιχείρηση ‘Ελλάδα’ ήταν οικονομικά δυσβάστακτη για τον Τσώρτσιλ και την πάσαρε στους Αμερικάνους.
Ο αμερικανός πρόεδρος Harry Truman εξαγγέλλοντας το ‘περίφημο’ δόγμα του θα μπορούσε, αντί να μας ζαλίζει τα ούμπαλα με τις ώρες, να κάνει μια λακωνικότατη δήλωση και να ξεμπερδεύει: “Η Ελλάδα ή είναι ρωσική ή είναι βρετανική και εφόσον δεν πρέπει να είναι ρωσική και δεν μπορεί πια να είναι βρετανική, γίνεται υποχρεωτικά αμερικανική” έτσι απλά…
Η μαμά Αμερική λοιπόν μας αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου και ένα χρόνο αργότερα ακολουθεί το ‘Σχέδιο Μάρσαλ’ με επικεφαλής την ‘αγία τριάδα’, δηλαδή τον εκάστοτε Αμερικανό πρέσβη, τον Έλληνα βασιλιά και τον Έλληνα πολιτικό, ο οποίος διορίζεται με την εύνοια των άλλων δύο για να κυβερνήσει. Για να το πούμε πιο κομψά, “ένας πoύστης, μια πoυτάνα και ένας αμερικάνος” μια λαϊκή έκφραση από το ‘50, που σκιαγραφεί τον πιο πετυχημένο ορισμό της σύγχρονης Ελλάδας. (“Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει… μια πολιτική ανασκο(λό)πηση της ιστορίας (1944-2007)” του Κώστα Παπαϊωάννου)
– Μέτρα ως το 3
– Ένα, δύο, τρία
– Να την φας και να’ ναι κρύα!
Είδατε; Όλα από την ζωή βγαλμένα… Υπέροχη λαϊκή σοφία, πού χάθηκες;
2. Οι εκλογές δεν έχουν θέση στην Δημοκρατία, όχι αυτήν εδώ, την αληθινή εννοώ. Το ξεκαθάρισαν από την αρχή εκείνοι εκεί οι αρχαίοι, πως ο θεσμός των εκλογών δεν είναι δημοκρατικός, γιατί οι ρήτορες και οι λαοπλάνοι θα χειραγωγούσαν τους πολίτες για να εκλεγούν, οπότε θα κυβερνούσαν οι φαύλοι, οι κόλακες και οι δημαγωγοί, όχι οι πιο άξιοι και κατάλληλοι. ΤΕΛΟΣ. (Αν κάποιος διαφωνεί, ας μας υποδείξει μια χώρα σε όλον τον πλανήτη, που διαθέτει αξιόλογους κυβερνήτες.)
Επιπλέον, όπως έχει ειπωθεί επανειλημμένα, δεν θα ήταν νόμιμες, αν υπήρχε κίνδυνος, να ανατρέψουν το κατεστημένο. Για βλάκες τους περνάτε; Και άμα το καλοσκεφτείτε, ότι έχει κερδηθεί, τελικά δεν ήταν και τόσο επικίνδυνο. Ξανά, για βλάκες τους περνάτε; Ζητούσαμε κάποτε καθολική μόρφωση. Αγώνες, φωνές, σαματάς… Ωραία ρε ρεμάλια, πάρτε μόρφωση, μας τα πρήξατε πια! Αλλά θα ελέγχουμε, τι σκουπίδια θα μαθαίνετε… Θέλαμε και καθολική ψήφο. Φασαρίες και κακό, γαλαζοαίματοι, αστοί, μικροαστοί… Πάρτε και το δικαίωμα ψήφου, είναι πολύ εύκολο, να ελέγχουμε τι θα σκέφτεστε. Κάποιος από την φάρα των Rothschild το συνόψισε ωραιότατα: “Επιτρέψτε μου να εκδίδω και να ελέγχω τα χρήματα ενός έθνους και δεν με νοιάζει, ποιος γράφει τους νόμους.”
“Hello there, my name is Jacob Rothschild. My family is worth trillion of dollars. We own nearly every central bank in the world. We financed both sides of every war since Napoleon. We own your news, your oil and your government. You have probably never heard of me”. Πόση αλήθεια κρύβεται εδώ;
3. Δημοκρατία δεν υπάρχει πουθενά. Αφενός γιατί δημοκρατία σημαίνει, ότι όλοι μετέχουν στην διακυβέρνηση και στην λήψη των αποφάσεων αυτοπροσώπως, όχι δια αντιπροσώπων. (Πόσο εύκολο θα ήταν άραγε αυτό σήμερα που έχουμε και ιντερνέτι, αντί να πρέπει να πάμε όλοι πλατεία, όπως κάποτε στην Πνύκα…) Αφετέρου από την στιγμή που δημιουργήσαμε τις πρώτες πολιτείες στην Σουμερία μέχρι σήμερα, η άρχουσα τάξη, η ελίτ, (βασιλείς, ευγενείς, αριστοκράτες, γαιοκτήμονες, κεφαλαιοκράτες, τραπεζίτες, πολυεθνικές, conglomerates, mutual funds, investment companies, multi billion corporations, κτλ.- πωπω ονόματα, τίτλοι και κακό, ζωή σε μας!) που ποτέ δεν ξεπέρασε το 5% οποιουδήποτε πληθυσμού, εκμεταλλεύεται και κυβερνάει το υπόλοιπο 95%.
Αν θέλουμε λοιπόν να είμαστε ακριβολόγοι, οφείλουμε να αποκαλούμε όλα τα πολιτικά συστήματα, διαχρονικά, “ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ”. Είτε κάποια στιγμή ονομάστηκε βασιλεία, ή τυραννία, φεουδαρχία, ή κοινοβουλευτική δημοκρατία, το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο και απαράλλακτο εις τους αιώνες των αιώνων: (αμήν, μην πέσει και καμιά φωτιά να μας κάψει, λίγα γίνονται κάθε μέρα;) οι λίγοι άρχουν και καταπιέζουν τους πολλούς. Ακόμα και η μοναδική, ανεπανάληπτη Αθηναϊκή Δημοκρατία δεν κατάφερε να συμπεριλάβει τους πάντες.
Με αυτά λοιπόν κατά νου, ότι η ΕΕ, το ΝΑΤΟ, οι εγχώριοι και μη ολιγάρχες κλπ. χεσμένους μας έχουν, τι θα ψηφίσουμε, κάνουν κουμάντο ανεξαρτήτως, ότι με τις εκλογές αλλάζει απλά ο Μανωλιός και βάζει τα ρούχα του αλλιώς, τρανταχτό παράδειγμα ο Αλέξης, που λάκισε με περίσσειο σθένος, και ότι δεν υφίσταται καν το ενδεχόμενο αλλαγής του οικονομικού συστήματος ακόμα, μπαίνω στο ψητό. Αφού το παιχνίδι είναι στημένο και φόλα θα φάμε και πάλι, η αποχή από τις εκλογές τι μας προσφέρει;
Και ρωτάω, επειδή απέχω και η ίδια εδώ και 15 χρόνια, αλλά προκοπή δεν είδα. Αν το 42% των Ελλήνων πολιτών, που δεν ψηφίζουμε, ζούσαμε σε έναν κόσμο παράλληλο, τότε μάλιστα! Να είχαμε την όμορφη μας πόλη, με τους πλατείς δρόμους της και τις δεντροστοιχίες, με τα πάρκα της λουλουδιασμένα και τα ποτάμια της να κυλούν στον Σαρωνικό, με τα γεφύρια από πάνω να τα διαβαίνεις και να χαίρεται το μάτι σου την αττική θέα, με τις παραλίες της καθαρές, όπου θα κατεβαίναν οι μαθητές για την πρωινή τους γυμναστική και οι ηλικιωμένοι για την γιόγκα τους, με τα καταγάλανα νερά να κολυμπήσουν οι πολίτες το απογευματάκι και να καθαρίσει ο νους τους, μια πόλη με τα πανεπιστήμιά της και τις βιβλιοθήκες της, τα δημόσια θέατρα και τα νοσοκομεία – θεραπευτήρια, τέλος πάντων θα το καταλάβαινα. Δυστυχώς όμως και οι απέχοντες βιώνουμε την ίδια ασχήμια, πληρώνουμε τον ίδιο ΕΝΦΙΑ, συντηρούμε τον ίδιο Περιστέρη, Μυτιληναίο, Λάτση, λουζόμαστε δηλαδή, ότι επιλέγει να ψηφίσει το 58% του λαού.
Και το χειρότερο, η αποχή αποδεικνύεται, ότι τελικά εξυπηρετεί τα μεγάλα κόμματα, γιατί εμείς οι απέχοντες είναι σαν να μην υπάρχουμε καθόλου. Και εξηγώ: Από τους 9.800.000 πολίτες (χοντρικά), που έχουν δικαίωμα ψήφου, μόνο οι 5.770.000 ψήφισαν, δίνοντας 2.251.618 ψήφους στην ΝΔ, το οποίο μεταφράζεται σε 23% του Ελληνικού λαού, αλλά καθώς ακυρώνονται όσοι κάνουν αποχή, σαν το 100% του εκλογικού σώματος λογίζονται μόνο αυτοί που ψήφισαν, και έτσι το 23% μαζί με την βοήθεια της ενισχυμένης αναλογικής γίνεται ως δια μαγείας 39,85% προσφέροντας αυτοδυναμία στο υπέροχο κόμμα της ΝΔ με 158 έδρες αντί για 120 έδρες που αντιστοιχούν στο ποσοστό του 39,85%.
Γι’ αυτό το χάλι δεν πήγαμε να ψηφίσουμε; Γι’ αυτήν την φαρσοκωμωδία;
Η αποχή λοιπόν τι νόημα έχει; Ηθική ικανοποίηση, ότι δεν ψηφίσαμε κανέναν από δαύτους; Αφού και με την αποχή, αυτούς ακριβώς που απεχθανόμαστε υποβοηθούμε και τους αναδεικνύουμε κυβέρνηση. Ή μήπως αν η αποχή φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη έχει κάποιο αποτέλεσμα συνταγματικά; Ακυρώνονται οι εκλογές; Διαλύεται η βουλή; Πέφτει το σύστημα; Ας μας διαφωτίσει, όποιος γνωρίζει. (Αν κάτι τέτοιο βέβαια ήταν πιθανό, θα χρειαζόταν την συνέργεια της συντριπτικής πλειοψηφίας, οπότε μάλλον θα καταλήγαμε στο ίδιο αδιέξοδο, αφού δεν μπορούμε να συνεργαστούμε, ούτε για να κάνουμε μαζική στάση πληρωμών για παράδειγμα, κάτι που έχει αναφερθεί συχνά εδώ.)
Και τέλος, αφού το εργάκι το έχουμε χιλιοδεί, (ούτε Βουγιουκλάκη ρε φίλε να ‘ταν) γιατί να μην στηρίξουμε ένα μικρό κόμμα σαν το ΚΚΕ; Γλυκύτατος ο Πελετίδης, ωραία τα λέει και ο Μητσάρας, δηλαδή γιατί όχι; Έχουμε κάτι να χάσουμε; Μάλλον, έχουμε κάτι άλλο να χάσουμε; Παρανάλωμα έχουν γίνει όλα και χαζεύουμε τα αποκαΐδια… Πού ξέρεις, μπορεί και να μην κάνει τις κωλοτούμπες του Άλεξ, που τη μια θα έσκιζε τα μνημόνια σαν κωλόχαρτα και την άλλη τα υπέγραφε με το σείς και με το σας.
Καλά δεν υπάρχει ούτε 1 στο τρισεκατομμύριο να επέτρεπε η CIA π.χ. να ανέβει στην εξουσία οτιδήποτε μη καπιταλιστικό, τσάμπα τόσες εκκαθαρίσεις, ξερονήσια και βασανιστήρια να πάνε; Αλλά σαν αντιπολίτευση τι μας πειράζει; Είναι καλύτερα να έχουν 266 έδρες τα συστημικά, αστικά κόμματα, που το ένα κόβει και το άλλο ράβει; Θέλω να ακούσω τις γνώμες σας.
Εξάλλου, από καπιταλισμό έχουμε πήξει, ας το δούμε αλλιώς. Όχι ότι η λύση είναι στον σοσιαλισμό, ούτε αποτελεί σκοπό. Είμαι πεπεισμένη, ότι υπάρχουν καλύτεροι τρόποι να οργανώσουμε την ζωή μας, που δεν τους έχουμε ίσως ακόμα φανταστεί. Είναι όμως ένα βήμα στην εξελικτική μας πορεία, μια άλλη προσέγγιση. Όπως έχω ξαναπεί, το ανθρώπινο γένος βρίσκεται σε νηπιακή ηλικία. Έχουμε πολλούς κόσμους ακόμα να γκρεμίσουμε και να χτίσουμε από την αρχή, για όσο καιρό το είδος μας υπάρχει. Ίδωμεν.
Έλενα
(Αγαπητή Έλενα, πολλοί συνάνθρωποί μας κάνουν παρόμοιες σκέψεις, ειδικά όταν πλησιάζουν εκλογές. Έλενα, το ερώτημα “η αποχή από τις εκλογές τι μας προσφέρει;” έχει και το ανάποδο ερώτημα: “η συμμετοχή στις εκλογές τι μας προσφέρει;”. Κοίτα γύρω σου και τι συνέβη επί δεκαετίες ψήφων στη χώρα μας -εγώ ψήφιζα ΚΚΕ και ψήφισα και δυο φορές ΑΝΤΑΡΣΥΑ μέχρι να πάψω να ψηφίζω- και παίρνεις την απάντηση. Προσωπικά, έχω γράψει πολλές φορές πως οι εκλογές σε ένα προτεκτοράτο είναι ανέκδοτο. Γενικά, οι εκλογές έχουν καταντήσει ανέκδοτο, αλλά, ειδικά οι εκλογές σε ένα προτεκτοράτο, σπάνε όλα τα ρεκόρ γελοιότητας. Ή θα αποφασίσουμε να πάρουμε πίσω τη χώρα μας ή οι εκλογές δεν έχουν κανένα νόημα. Δεν βλέπω διάθεση να διεκδικήσουμε τη χώρα μας, οπότε θα κάνω αποχή από τις εκλογές, όπως κάνω αποχή από τις άθλιες παρέες, αποχή από την ηλιθιότητα, αποχή από τα ΜΜΕ των μαφιόζων ολιγαρχών κλπ. Εννοείται πως οι μόνες επιλογές “αξιοπρέπειας” που έχει ένας πολίτης που θα πάει να ψηφίσει είναι το ΚΚΕ και ο Βαρουφάκης. Αυτά για τις εθνικές εκλογές. Σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης -όπου μπορούν να γίνουν σημαντικά πράγματα-, μακάρι κάθε πόλη και κάθε κοινότητα της χώρας να ανακαλύψει τον δικό της Πελετίδη, και μακάρι οι πολίτες να τον εκλέξουν. Αν και κάτι μου λέει πως οι πολίτες, γενικά, δεν εκτιμούν πολύ τους Πελετίδηδες του κόσμου αυτοί. Οι πολίτες προτιμούν τα λαμόγια γιατί και η πλειοψηφία των πολιτών είναι λαμόγια. Μιλάμε για τους πολιτικούς και τα κόμματα, αλλά δεν μιλάμε ποτέ για τους πολίτες της Ελλάδας. Δεν είμαστε αθώοι. Δεν υπάρχει “αθώος λαός”. Αυτό ζητήσαμε, αυτό ελάβαμε. Να είσαι καλά, Έλενα. Την αγάπη μου.)
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.