Η αποχή δεν λύνει κανένα απολύτως πρόβλημα
Αγαπημένε μου, Πιτσιρίκο,
Είναι ωραία φάση η εκλογική περίοδος για το μπλογκ, και διάβασα με μεγάλη προσοχή τους προλαλήσαντες σχετικό με το τόσο επίκαιρο θέμα του να πάω ή να μην πάω να ψηφίσω, και το τι αυτό σημαίνει.
Το τελευταίο μου κείμενο και πόντκαστ, φτιάχνουν ένα ωραίο κοκτέιλ που περιγράφει το γιατί επιλέγω, εγώ προσωπικά, να απέχω από το θεατράκι που ονομάζουμε εκλογές.
Αυτό δεν είναι δημοκρατία, αυτό είναι κοροϊδία.
Κατ’ αρχάς, η συμμετοχή ή όχι στις εκλογές, είναι μια προσωπική επιλογή.
Επίσης, είναι μια πολιτική πράξη.
Ως προσωπική επιλογή, δεν χωράει συζήτηση. Δεν θα κατηγορήσω ποτέ κανέναν επειδή άσκησε το εκλογικό του δικαίωμα, όπως και δεν θα κατηγορήσω κανέναν αν αποφασίσει να απέχει από αυτό.
Αλλά, ως πολιτική πράξη, χωράει πολλή συζήτηση. Γιατί άλλο το δικαίωμα στην ψήφο, και άλλο το τι ακριβώς αποφασίζει κάποιος να ψηφίσει.
Η αποχή από τις εκλογές, όμως, από την άλλη, δεν εξυπηρετεί κανέναν σκοπό.
Επίσης, δεν λύνει κανέναν απολύτως πρόβλημα.
Οι απέχοντες μπορεί να αποτελούν, ποσοστιαία, την μεγαλύτερη πολιτική δύναμη, αλλά δεν αποτελούν μια πολιτικά συγκροτημένη ομάδα. Οι λόγοι για τους οποίους απέχουν ποικίλουν, και ως εκ τούτου δεν μπορεί να προκύψει κάποια ενιαία πολιτική δράση. Γι’ αυτό και η αποχή σε μια εκλογική αναμέτρηση δεν μπορεί να εκφραστεί πολιτικά με έναν συνεκτικό τρόπο τις περιόδους μεταξύ δύο εκλογικών αναμετρήσεων, ο οποίος να υποδηλώνει έναν σκοπό, προς μια πολιτική κατεύθυνση.
Η αποχή, όμως, σε αυτά τα ποσοστά, αποτελεί μια υπενθύμιση προς όσους συμμετέχουν, είτε ως υποψήφιοι, είτε ως ψηφοφόροι, ότι το πολιτικό σύστημα δεν είναι νομιμοποιημένο από ένα σημαντικό κομμάτι του εκλογικού σώματος. Στις πρόσφατες εκλογές, αυτό έφτασε το 42%.
Αυτό, βέβαια, πάλι δεν λύνει κανένα πρόβλημα.
Δεν λύνει, γιατί η λύση στα πολιτικά προβλήματα της χώρας δεν μπορεί να δοθεί μέσα από εκλογικές αναμετρήσεις. Θα προκύψει ως απόρροια των διεκδικήσεων των πολιτών, και δη των εργαζομένων, παγώνοντας την οικονομία με τις δράσεις τους και απαιτώντας ριζικές αλλαγές στο διεφθαρμένο πολιτικό και εκλογικό σύστημα που είναι φτιαγμένο να διαιωνίζει την πολιτική σαπίλα και την υποβάθμιση της κοινωνίας σε όλες τις σφαίρες της κοινωνικής ζωής και της καθημερινότητας.
Οι αλλαγές που χρειάζεται η ελληνική κοινωνία θα γίνουν είτε ριζικά, είτε δεν θα γίνουν καθόλου. Αυτό απαιτεί μια σύμπνοια που δεν έχει παρατηρηθεί ιστορικά στην ελληνική κοινωνία. Οπότε, γιατί ασχολούμαστε ακόμα με εκλογές και όχι με την σύμπνοια;
Είναι ψυχιατρική νόσηση; Είναι διαταραχή; Ας μας απαντήσουν οι γιατροί, για να καταλάβουμε.
Οι Έλληνες ψηφοφόροι θα κληθούν άλλη μια φορά να επιλέξουν ένα από τα δύο μεγάλα κόμματα, ΝΔ ή ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο μέσα από συνεργασίες, ανταλλαγές και συμφωνίες κεκλεισμένων των θυρών με άλλα μικρότερα κόμματα, θα διαχειριστεί τις επιπτώσεις των μνημονιακών πολιτικών που οι ίδιοι ψήφισαν, ώστε να μπορούμε να πληρώνουμε τις δόσεις μας στην ώρα μας, το 2032 που ξεκινάει πάλι η διαδικασία αποπληρωμής του χρέους που έχει φτάσει τώρα, με τους χειρισμούς τους, κοντά τα 400 δισ. ευρώ.
Το να ψηφίζει κάποιος μνημονιακό κόμμα εν έτει 2022 –δηλαδή πολιτική παράταξη που έχει ψηφίσει ένα ή περισσότερα από τα μνημόνια– ξεπερνάει οποιοδήποτε όριο πολιτικής ηλιθιότητας και περνάει στα όρια της εγκληματικής βλακείας, της εθελούσιας συμμετοχής, δηλαδή, στην βία, την φτώχεια, την αναξιοπρέπεια, την σωματική και ψυχική βλάβη, ακόμα και τον θάνατο, όλων αυτών που έχουν υποστεί τις συνέπειες των μνημονιακών πολιτικών από την πτώχευση της ελληνικής οικονομίας το 2010, που ήρθε ως αποτέλεσμα της πτώχευσης των ιδιωτικών τραπεζών της χώρας, το οποίο προέκυψε εξαιτίας της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κατάρρευσης του νεοφιλελεύθερου καπιταλιστικού συστήματος το 2008.
Το καταλαβαίνουμε αυτό; Συμμέτοχοι πλέον.
Ωραία, για να είμαστε στην ίδια σελίδα.
Άντε, τότε δεν ξέραμε. Το 2015, δεν ξέραμε. Έχουμε φτάσει 2023, σύμφωνα με το ημερολόγιο.
Όσοι δεν έχουν καταλάβει ως τώρα, είτε είναι αθεράπευτα βλάκες, άνθρωποι χαμηλής νοημοσύνης. Δεν το λέω για κακό, είναι γεγονός της ζωής. Ή έχουν ίδιο όφελος από αυτήν την κατάσταση, βγάζουν φράγκα, έχουν φήμη ή κάθονται σε καρέκλες εξουσίας, ή ακόμα και άτομα που δουλεύουν για όλες αυτές τις καρέκλες εξουσίας και φήμης και χρήματος. Ή πρόκειται για φανατικούς, για ανθρώπους που δεν μπορούν να δουν πέρα από την ιδεοληψία τους. Ή πρόκειται για ψυχικά ασθενείς.
Για τους υπόλοιπους από εμάς, θα πρότεινα να σταματήσουμε να εθελοτυφλούμε. Οι αλλαγές που επιζητούμε δεν πρόκειται να προέλθουν από εκλογικές αναμετρήσεις κάθε τέσσερα χρόνια.
Δεν θα γίνει ήρεμα, πώς να το πω ευγενικά, σε τόνους καθημερινής ρουτίνας.
Τα κόμματα που βρίσκονται εκτός του μνημονιακό τόξου, αν θέλουν να το πάνε εκλογικά και όχι να παραιτηθούν των βουλευτικών τους αποζημιώσεων και να κατεβάσουν τον κόσμο στους δρόμους, πρέπει να σταματήσουν τις εγωπαθείς αναμετρήσεις των αρχηγών τους, των πολιτικών τσιφλικάδων, και να κάτσουν σε ένα τραπέζι με σκοπό να συμφωνήσουν σε ένα μίνιμουμ πολιτικής ενότητας. Να κατεβάσουν, δηλαδή, κοινούς υποψηφίους, υπό μια ενωμένη πολιτική παράταξη των αντιφρονούντων με την πολιτική των μνημονίων, των αγανακτισμένων, και όχι να εμμένουν σε μικροπαρατάξεις και να βγάζουν κενές ανακοινώσεις.
“Δεν είναι έτσι;”, που θα έλεγε και ο Κορνήλιος.
Όσο αυτό δεν γίνεται, τότε οι εκλογές είναι απλά εκεί για να διαλέγουμε ποιοι 300 θα τρέφονται με παχουλούς μισθούς και βουλευτικά επιδόματα για τα επόμενα τέσσερα χρόνια.
Γιατί, σε μια Βουλή που δεν νομοθετεί αυτοβούλως, αλλά υπόκειται σε όρους από τις δανειακές δεσμεύσεις προς τρίτους, ο μόνος ρόλος ενός βουλευτή, ο οποίος δεν είναι καν ανεξάρτητος αλλά υπακούει σε προσταγές, σε γραμμή από τον αρχηγό του, όπως οι μαφίες. Ε, σε μια τέτοια Βουλή, το μόνο που κάνουν όλοι αυτοί είναι να ξοδεύουν τον χρόνο μας και να τρώνε τα λεφτά από τους φόρους μας.
Άρα, τι μας μένει;
Αποχή.
Μέχρι να γίνει η αποχή 99.9% και να μείνει μόνος του ο Κούλης να ψηφίζει τον εαυτό του.
Αποχή, γιατί μέχρι τον ξεσηκωμό που απαιτείται για να πάρουμε τον έλεγχο της χώρας από τα χέρια εγκληματιών μαφιόζων ολιγαρχών, θα πάρει πολύ ακόμα.
Από το μακρινό Αμστελόδαμο, που ποιος πάει μέχρι την Χάγη να ψηφίσει στο προξενείο, δε βαριέσαι Κυριακάτικα, με αγάπη,
Κώστας
(Φίλε Κώστα, ούτε η αποχή ούτε η συμμετοχή στις εκλογές είναι λύση, γιατί οι εκλογές δεν είναι λύση. Οι εκλογές, απλά, νομιμοποιούν την απάτη. Τουλάχιστον, απέχοντας από τις εκλογές σε ένα προτεκτοράτο, δεν προσποιείσαι ότι περιμένεις λύσεις από τις εκλογές και τα κόμματα, ενώ, απέχοντας από τις εκλογές, δεν νομιμοποιείς την απάτη. Η ευθύνη στη ζωή είναι ατομική. Κάθε άνθρωπος είναι υπεύθυνος για την δική του στάση, όχι για τη στάση των άλλων. Εμβληματικό παράδειγμα ο August Landmesser. Βέβαια, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θέλουν να λύσουν κάποιο πρόβλημα στις εκλογές, εκτός από κάποιους που θέλουν -με τις εκλογές- να λύσουν τα δικά τους ατομικά προβλήματα και να οικονομήσουν. Επίσης, πάρα πολλοί άνθρωποι θέλουν να τσακώνονται για τη Νέα Δημοκρατία και τον ΣΥΡΙΖΑ -ή το ΠΑΣΟΚ παλιότερα- γιατί αυτό τους δίνει την εντύπωση πως είναι ξεχωριστοί, αν και αυτά τα κόμματα, όπως αποδείχτηκε, είναι τα ίδια σκατά. Άλλωστε, ούτε οι οπαδοί αυτών των κομμάτων θεωρούν πως το κόμμα που ψηφίζουν είναι καλό. Αυτό που λένε είναι πως το δικό τους κόμμα είναι λιγότερο σκατά από το άλλο. Σκατά, πάντως. Κώστα, για να υπάρξει σύμπνοια, θα πρέπει -πρώτα από όλα- οι άνθρωποι να έχουν κοινά συμφέροντα και να μπορούν να συνεννοηθούν μεταξύ τους. Μπορεί να ζούμε στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης αλλά η φυσική ηλιθιότητα που κυριαρχεί -και στην Ελλάδα- κάνει αδύνατη τη σύμπνοια. Το πρόβλημα θα το λύσει η επανάσταση, όχι οι εκλογές. Ποιοι θα κάνουν την επανάσταση; Σίγουρα όχι οι άνθρωποι. Την επανάσταση θα την κάνουν τα ρομπότ, που θα είναι το νέο προλεταριάτο. Εγώ είμαι αισιόδοξος. Για τα ρομπότ. Να είσαι καλά, Κώστα. Την αγάπη μου.)
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.