Στις Ευρωεκλογές, ψήφισε Γάζα

Φίλε, Πιτσιρίκο,
Η αλήθεια είναι ότι, ως κοινωνίες, εξακολουθούμε να μην έχουμε την παραμικρή ιδέα αναφορικά με το πώς έχει σχεδιαστεί η ζωή μας από τα κέντρα εξουσίας. Νομίζουμε, ότι επειδή υπάρχουν εκλογές κάθε τέσσερα χρόνια, αποφασίζουμε εμείς.

Αφέλεια; Ημιμάθεια; Νοητική τεμπελιά; Προπαγάνδα και κατήχηση; Όλα αυτά μαζί;

Δεν ξέρω.

Αυτό που ξέρω, είναι ότι κάπου στα μέσα του 19ου αιώνα, κάπου 170 χρόνια πριν, κάποιοι καλοζωισμένοι τύποι με μακριές γενειάδες άρχισαν να παρατηρούν ότι μια πολύ μικρή μειοψηφία πλουσίων ήλεγχε τα πάντα, συμπεριλαμβανομένου και της πολιτικής εξουσίας των κυβερνήσεων, καθώς και της εργασίας όλων των υπολοίπων, των κυβερνώμενων.

Ως προδότες της τάξης τους, για να αντιμετωπιστεί αυτή η αδικία, άρχισαν να προτείνουν διάφορες εναλλακτικές και λύσεις στα προβλήματα της κοινωνίας, που ήταν παράλληλα και τα προσωπικά προβλήματα των ανθρώπων.

Κοίτα να δεις που το συλλογικό και το προσωπικό ταυτίζονται. Ποιός θα το περίμενε;

Από την στιγμή εκείνη και μετά, κάθε κέντρο εξουσίας αφιερώθηκε στο να σβήσει οποιαδήποτε συνειδητοποίηση ότι το σύστημα είναι ταξικό και ωφελεί μόνο τους πλουσίους, καθώς και οποιαδήποτε υπόνοια ότι μπορεί να αλλάξει, ότι υπάρχουν εναλλακτικές.

Και τα κατάφεραν. Τους πήρε έναν αιώνα και δύο παγκόσμιους πολέμους, αλλά τα κατάφεραν.

Αυτό που το κάνει παράξενο, είναι ότι συνεχίζουν να τα καταφέρνουν ενώ όλος αυτός ο πλούτος γνώσης υπάρχει ελεύθερα διαθέσιμος στα βιβλιοπωλεία, και ακόμα και αν είναι κανείς τεμπέλης και βαριέται το διάβασμα, υπάρχει και διαθέσιμος σε αμέτρητα βίντεο στο youtube, χωρίς χρέωση.

Αλλά η δύναμη ενός καλά ενορχηστρωμένου κυρίαρχου αφηγήματος μπορεί να κουνήσει βουνά.

Για να καταλάβετε πόσο ισχυρή είναι η δύναμη ενός κυρίαρχου αφηγήματος, απλά να υπενθυμίσω ότι χιλιάδες χρόνια πριν, κάποιοι πρόγονοί μας κατάφεραν να πείσουν τους πάντες ότι το να σκοτώσεις έναν άνθρωπο είναι κάτι το εξαιρετικά κακό και ανήθικο, αλλά το να σκοτώσεις χιλιάδες ανθρώπους είναι ΟΚ, γιατί δεν το ονομάζουμε “φόνο”, αλλά “πόλεμο”.

Η πράξη είναι ακριβώς η ίδια, μόνο το αφήγημα αλλάζει, και η κλίμακα. Αν σκοτώσεις έναν άνθρωπο, είσαι δολοφόνος. Αν σκοτώσεις χιλιάδες, είσαι κατακτητής. Αν τους σκοτώσεις όλους, είσαι Θεός.

Αν το κατάφεραν αυτό κάποιοι ξυπόλητοι παπαρολόγοι πριν χιλιάδες χρόνια, φανταστείτε τι μπορεί να κάνει κανείς με έναν μιντιακό όμιλο και την βοήθεια της τεχνολογίας σήμερα.

Δεν χρειάζεται πολλή φαντασία. Το βλέπουμε καθημερινά.

Το πιο εύκολο πράγμα σε ό,τι αφορά την γενοκτονία των Παλαιστινίων, είναι να επιτρέψεις την θηριωδία της ημέρας να αντικαταστήσει την θηριωδία της προηγούμενης, και όλες μαζί, να δημιουργήσουν μια άμορφη μάζα εντυπώσεων κάπου στο πίσω μέρος του μυαλού σου.

Βομβαρδιζόμενοι από ειδήσεις όπως το ότι στρατιωτικά ντρόουν των Ισραηλινών έχουν ηχεία που παίζουν κραυγές γυναικών στα αραβικά που ζητούν βοήθεια, ώστε να εκτελούν όποιον έρχεται να βοηθήσει, ή τις δηλώσεις Ισραηλινών αξιωματούχων οι οποίοι λένε ότι δεν είχαν ιδέα ότι το να βομβαρδίσουν το γεμάτο αξιωματικούς προξενείο του Ιράν στην Συρία θα δημιουργούσε θερμό επεισόδιο με το Ιράν, είναι σε καθημερινή διάταξη. Και μας καίνε το μυαλό.

Εν τω μεταξύ, καταλαβαίνω ότι παίζει πολλή βλακεία εκεί έξω, αλλά το θέμα της Γάζας δεν είναι δύσκολο να το κατανοήσει κανείς. Από την μία έχεις έναν πληθυσμό ανθρώπων που σφαγιάζεται αδιάκριτα από υπερσύγχρονα όπλα, βρισκόμενος σε καθεστώς πολιορκίας στην πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή στον πλανήτη, και σε καθεστώς τεχνητού λιμού, ώστε όσοι επιβιώνουν από τις βόμβες να πεθαίνουν από την πείνα και τις αρρώστιες.

Και από την άλλη, έχεις κάποιους άλλους που πληγώνονται τα συναισθήματά τους κάθε φορά που τους ζητάνε να σταματήσουν να δολοφονούν αμάχους και να διαπράττουν εγκλήματα πολέμου.

Πω πω, τι πολύπλοκο θέμα. Ποιός να έχει δίκιο άραγε; Για να δω τι γράφουν τα site των πλούσιων ολιγαρχών για το θέμα, αυτοί θα ξέρουν καλύτερα.

Είναι πολύ εύκολο να τα παίξει κανείς με τον παραλογισμό της κατάστασης και να σταματήσει να δίνει σημασία. Αυτό είναι που θέλουν, να τα παίξουμε, να μην μπορούμε να ξεχωρίσουμε ανάμεσα στην πραγματικότητα και την προπαγάνδα, και να σταματήσουμε να δίνουμε σημασία.

Γιατί, στην εποχή της εικόνας, η εικόνα είναι τα πάντα. Και το ξέρουν.

Είναι ακριβώς αυτή η έλλειψη σημασίας, εδώ και πάνω από έξι δεκαετίες, που επέτρεψε στο Ισραήλ να καταπιέζει και να δολοφονεί Παλαιστίνιους και να τους κλέβει τη γη χωρίς καμία συνέπεια.

Αυτή η αδιαφορία είναι που επιτρέπει στις κυβερνήσεις μας να παίζουν παιχνίδια πολέμου, απειλώντας να σύρουν την ανθρωπότητα στα πρόθυρα ενός νέου παγκόσμιου σφαγείου.

Αυτή η απολιτίκ αδιαφορία είναι που τους δίνει την σιγουριά ότι όσα εγκλήματα και να διαπράξουν, θα παραμείνουν στο απυρόβλητο, αφού η ζωή στον νεοφιλελεύθερο παράδεισό μας είναι μόνο για να δουλεύεις, να καταναλώνεις, και να πληρώνεις φόρους.

Κάθε φορά που οι κυβερνήσεις μιλάνε για τους πολίτες, τους αναφέρουν ως “καταναλωτές” και ως “καταναλωτικό κοινό”. Γιατί άραγε;

Και αν δεν μας έφτανε η Γάζα, τώρα πάνε να αναφλέξουν εκ νέου και τον πόλεμο στην Ουκρανία, ο οποίος στρατιωτικά έχει τελειώσει. Έχουν μπίζνες στο μυαλό τους. Συμβόλαια εξοπλισμών. Μόλις τελειώσουν αυτά τα πολεμικά και υπογραφεί μια συμφωνία για κατάπαυση πυρός και διαπραγματεύσεις με την Ρωσία, θα πάνε μετά οι αμερικανικές και οι ευρωπαϊκές εταιρείες να αγοράσουν την κατεστραμμένη Ουκρανία σε τιμή ευκαιρίας.

Return on investment λέγεται αυτό. ROI.

Σκεφτείτε να γινόταν το αντίστροφο και οι Ρώσοι να έβαζαν πυραύλους στα σύνορα των ΗΠΑ. Την τελευταία φορά που η Μόσχα αποπειράθηκε να κάνει κάτι τέτοιο, οι Αμερικάνοι πανικοβλήθηκαν, και ο κόσμος παραλίγο να τελειώσει.

Όσο δεν κοιτούσαμε, οι φιλελεύθεροι “δημοκράτες” των κυβερνήσεών μας και των κομμάτων της αντιπολίτευσης, σχεδόν σε όλες τις χώρες της Ε.Ε., στήριζαν ανοιχτά ένα φασιστικό καθεστώς απαρτχάιντ επί έξι δεκαετίες. Κι αν δεν το στήριζαν επιχειρησιακά, αδιαφορούσαν και έκαναν μπίζνες σαν να μην τρέχει τίποτα, που είναι το ίδιο πράγμα.

Τώρα, οι αγαπημένοι μας υποψήφιοι στηρίζουν και μια γενοκτονία, είτε ενεργά, είτε με την ανοχή τους. Ραντεβού στις κάλπες.

Τα ίδια αυτά “δημοκρατικά” κράτη, διατηρούν παράλληλα και έναν δημοσιογράφο σε μια φυλακή υψίστης ασφαλείας, επιτρέποντάς του μόνο μια ώρα στο προαύλιο την ημέρα, ενώ δεν έχει διαπράξει κανένα έγκλημα παρά μόνο το έγκλημα της δημοσιογραφίας, φέρνοντας στο φως τα εγκλήματα πολέμου των ΗΠΑ στο Ιράκ και το Αφγανιστάν.

Η υπόθεση έκδοσης του Ασάνζ για να δικαστεί στις ΗΠΑ είναι σαν να απαιτεί η Μαφία να εκδοθεί ο κύριος μάρτυρας της δίκης εναντίον της στην Σικελία, και οι κυβερνήσεις της Ευρώπης να το δέχονται και να το υποστηρίζουν.

Μόνο που, στην περίπτωσή μας, ο μάρτυρας είναι ένας δημοσιογράφος που αποκάλυψε την αλήθεια για τα εγκλήματα ενός κράτους, και η Μαφία δεν είναι απλώς ένα κράτος, αλλά η ισχυρότερη παγκόσμια υπερδύναμη στον Ιστορία της ανθρωπότητας.

Μην αφήνετε τα καθάρματα να σας μουδιάσουν σχετικά με αυτό που εξελίσσεται αυτή την στιγμή, και κάθε στιγμή, στην Γάζα. Γιατί όλοι ξέρουμε ότι αυτό θέλουν. Να σταματήσουμε να ασχολούμαστε, να σταματήσουμε να ενδιαφερόμαστε, να σταματήσουμε να συμμετέχουμε σε δράσεις, να σταματήσουμε να διαμαρτυρόμαστε.

Το θέλουν τόσο πολύ, που στις “δημοκρατικές” ΗΠΑ κατέβασαν την εθνοφρουρά για να καταστείλει μια ειρηνική διαδήλωση φοιτητών.

Η υπερβολή τους, δείχνει πόσο πολύ ανησυχούν.

Θέλουν να μας σπρώξουν σε μια κατάσταση αφασίας και απάθειας. Θέλουν να σταματήσουμε να κοιτάμε, ώστε να τελειώσουν την δουλειά πιο γρήγορα.

Δεν έχει σημασία. αν καταφέρεις κάτι. Δεν έχει σημασία, αν δεν μπορείς να συμμετέχεις σε όλες τις δράσεις και τις διαμαρτυρίες. Δεν χρειάζεται να πάρεις μέρος σε όλα. Όσο μπορείς. Είσαι γραφιάς; Γράψε. Είσαι δάσκαλος; Δίδαξε. Είσαι τραγουδοποιός; Τραγούδησε. Όσο μπορείς και με όποιον τρόπο μπορείς. Τίποτα δεν πάει χαμένο. Κάθε χειρονομία, ένας μικρός κρίκος σε μια πελώρια αλυσίδα που ενώνει εκατομμύρια ανθρώπους.

Μην τους το δώσετε. Κάντε ό,τι μπορείτε ώστε να αποτύχουν να σας μετατρέψουν σε αδιάφορους καταναλωτές και απαθείς υπαλλήλους, ακόμα και αν είναι να αποτύχουν μόνο με σας και με κανέναν άλλον.

Αυτό που συμβαίνει στην Γάζα δεν είναι φυσιολογικό. Είναι όλο λάθος.

Όταν οι εφιάλτες γίνονται πραγματικότητα, κανείς μας δεν μπορεί να ξυπνήσει από το όνειρο. Σε αυτόν τον ανθρώπινο εφιάλτη, η συμπόνια και η ενσυναίσθηση είναι οι μοναδικές μας πραγματικές πυξίδες.

Μην τους αφήσετε να κλέψουν την ανθρωπιά σας. Προστατέψτε την από τα καθάρματα που προσπαθούν να την εξαφανίσουν. Ακόμα και αν αποτύχουμε στους σκοπούς μας, ακόμα και αν χάσουμε και την μάχη και τον πόλεμο στη ζωή μας, τουλάχιστον, θα έχουμε στερήσει σε αυτούς τους μπάσταρδους την ικανοποίηση να μας μετατρέψουν σαν και τα μούτρα τους: κοινωνιοπαθείς, κυνικούς και μισάνθρωπους.

Όσο για τους υπόλοιπους, μην ξεχνάτε να συνεχίζετε να ψηφίζετε φιλελεύθερους, μην τυχόν και ανέβουν στην εξουσία οι φασίστες. Κορόιδα.

Οι ιδεολογίες πέθαναν. Όσοι τις επικαλούνται, από αυτούς που κατέχουν θέσεις εξουσίας, καρέκλες και δημόσια αξιώματα, το κάνουν για να διατηρήσουν τα προνόμια τους. Είναι η δουλίτσα τους αυτή.

Στον νεοφιλελευθερισμό δεν υπάρχουν ιδέες, αξίες και ιδανικά. Υπάρχει μόνο το χρήμα. Το χρήμα ως αποτέλεσμα ανθρώπινης εκμετάλλευσης, μιζέριας και θανάτου.

Υπάρχουν μόνο πλούσιοι και φτωχοί. Μόνο ελεύθεροι και σκλάβοι. Κι αν δεν είσαι το ένα, τότε είσαι σίγουρα το άλλο.

Αν δεν ελέγχεις αξιώματα και μεγάλο κεφάλαιο σε αυτό το νεοφιλελεύθερο καρκίνωμα που λέμε κοινωνία σήμερα, τότε σόρι δικέ μου, αλλά θα συνεχίσεις να είσαι σκλάβος σε ανοιχτή φυλακή, που δεν μπορεί να δει καν τα κάγκελα που τον κρατάνε.

Δεν υπάρχει εύκολο μονοπάτι για όσους θέλουν να διατηρήσουν την ανθρωπιά τους, μόνο ανήφορος.

Γι’ αυτό σου λέω, κράτα με να σε κρατώ, αδερφέ.

Κράτα με να σε κρατώ.

Πάντα με αγάπη,

Κώστας

ΥΓ1 ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ στήριξαν το καθεστώς απαρτχάιντ του Ισραήλ στο παρελθόν, και τώρα στηρίζουν την γενοκτονία των Παλαιστινίων στη Γάζα. Αυτοί οι μπάσταρδοι δεν έχουν ούτε ψυχή, ούτε μπέσα, ούτε τσίπα. Είναι άψυχα ρεπτίλια. Μηδαμινά ανθρωπίδια, με σκατά αντί για αίμα. Είναι ικανοί για όλα, γιατί το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να υπακούουν στις εντολές των ανωτέρων τους, σαν καλά και πρόθυμα υπαλληλάκια. Προσοχή, λοιπόν, στους μελλοντικούς ψηφοφόρους, γιατί το αίμα των αθώων αμάχων είναι δύσκολος λεκές. Καλή ψήφο. Ζήτω η δημοκρατορία!

ΥΓ2 Άκουσα το ποντκαστ της Ζωής, η οποία, όπως και η Μπιλ πριν από εκείνη, δεν είχε τίποτα να πει. Έχει απίστευτο ενδιαφέρον, νομίζω, ότι οι άνθρωποι που θεωρούν ότι δεν έχουν τίποτα να πουν, λένε τόσο ενδιαφέροντα πράγματα όταν εκφράζονται, ενώ αυτοί που όντως δεν έχουν να πουν απολύτως τίποτα, δεν βάζουν γλώσσα μέσα. Θυμάμαι και τον εαυτό μου, όταν ξεκίνησα να σου στέλνω κείμενά μου, πόσο αμήχανος ήμουν. Συνεπώς, μια μικρή παράκληση. Όσοι από τους φίλους του μπλογκ πιστεύουν ότι δεν έχουν τίποτα να πουν, παρακαλώ, κάντε ένα πόντκαστ, γράψτε ένα κείμενο, κάτι, στείλτε το στον Πιτσιρίκο, και εκφράστε το τίποτα σας ελεύθερα. Υπάρχει τουλάχιστον ένας εκεί έξω που βρίσκει το τίποτα σας πολύ ενδιαφέρον, ειλικρινές και διαφωτιστικό.

(Φίλε Κώστα, οι Παλαιστίνιοι της Γάζας εξοργίζουν τους πολίτες της Δύσης επειδή αντιστέκονται και δεν παραδίδονται. Πώς τολμάνε να μην παραδίδονται; Πώς τολμάνε να μην υποτάσσονται, ενώ πάνε στον θάνατο; Σκέψου να είσαι Έλληνας, να μαθαίνεις για τους Ελεύθερους Πολιορκημένους του Μεσολογγίου και να διαπιστώνεις πως η Ελλάδα είναι σήμερα ένα προτεκτοράτο εθελόδουλων κακομοίρηδων και οι Παλαιστίνιοι είναι οι ελεύθεροι πολιορκημένοι στη Γάζα. Κώστα, πάντα οι άνθρωποι που έχουν κάτι να πουν, αμφιβάλλουν για τις σκέψεις τους. Οι φελλοί είναι που είναι γεμάτοι βεβαιότητες και αλαζονεία. Να είσαι καλά. Την αγάπη μου.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.