Μας πήραν και το καλοκαίρι

Γεια σου Πιτσιρίκο,
Μας πήρανε και το καλοκαίρι. Πρώτη φορά στη ζωή μου δεν νιώθω χαρούμενος που φτάνει το καλοκαίρι.

Η ιδέα και μόνο ότι η εμπειρία του να βιώνεις ένα πρωινό καλοκαιρινό μπάνιο σε μια ήσυχη παραλία, παρθένα και άθικτη από τον ανθρώπινο παράγοντα, χωρίς τσιμεντένια ξενοδοχεία και ταβέρνες να της προκαλούν ασφυξία, αποτελεί μια ανάμνηση του παρελθόντος, μου προκαλεί μεγάλη θλίψη.

Γέμισε η χώρα μας με θέρετρα, μαγαζιά εστίασης, γκρίζα και απρόσωπα AirBnB κτίσματα, ανεμογεννήτριες. Τσιμεντώσαμε θάλασσες και βουνά για να ευχαριστήσουμε τους τουρίστες, που πολλές φορές βλέποντάς τους σου φαίνονται για λύπηση, έτσι που πηγαινοέρχονται πάνω κάτω από μουσείο σε beach bar σε εστιατόριο, απαθείς και βαριεστημένοι.

Λίγο να παρακολουθήσει κανείς κάποιο από τα τηλεπαιχνίδια γνώσεων της τηλεόρασης θα παρατηρήσει την ομόφωνη κοινή απάντηση στο ερώτημα της παρουσιάστριας “Τι θα κάνεις τα χρήματα που θα κερδίσεις;”: “θα ταξιδέψω”.

Όλοι την ίδια απάντηση. Και γέμισε ο κόσμος από πολυταξιδεμένους που επιστρέφουν από 15-ήμερες επισκέψεις μακρινών προορισμών όπως Βιετνάμ, Ταϊλάνδη και Περού, το ίδιο κενοί, απροβλημάτιστοι, με ένα σωρό όμως φωτογραφίες να πιστοποιούν το ταλαίπωρο ταξίδι τους.

Και μόνο που σκέφτομαι τη συνάφεια των (κάποτε) όμορφων ελληνικών νησιών μας τους επόμενους μήνες, το μεγάλο κόστος των ακτοπλοϊκών, τη φασαρία, τις ουρές στα μαγαζιά και τη βαβούρα, με κάνει να μην θέλω να πάω πουθενά φέτος το καλοκαίρι. Να θέλω να μείνω εδώ στην τσιμεντένια Αθήνα. Να καθίσω κάτω από ένα πεύκο στο πεδίο του Άρεως και να ηρεμώ.

Μας το πήρανε το ελληνικό καλοκαίρι, πιτσιρίκο. Το καλοκαίρι που ήταν η πιο ευτυχισμένη και πολυπόθητη εποχή των παιδικών μας χρόνων. Αυτό που πιστεύαμε ότι θα είναι δικό μας για όσο ζούμε.

Φιλικά

Γιώργος από (προς το παρόν) Αθήνα

(Αγαπητέ Γιώργο, μας πήρανε και το καλοκαίρι. Το καλοκαίρι δεν είναι πια “η χρυσή εποχή των φτωχών”, όπως έγραψε ο Βάρναλης. Είναι πια όλα φράγκα και τσιμέντο. Από την άλλη, χαίρομαι που πρόλαβα στη ζωή μου και είδα τα νησιά μας, πριν την καταστροφή. Πρόλαβα τη Σαντορίνη, όταν ήταν ακόμα ένα μαγικό μέρος, και όχι μια υπερτουριστική παραίσθηση, μια πανάκριβη και τσιμεντωμένη κατάρα. Γιώργο, ελπίζω να καταφέρω να πάω στα νησιά πριν -ή και μετά- την τουριστική λαίλαπα του Ιουλίου και του Αυγούστου, αν και, όπως διαπίστωσα από τη Ζάκυνθο που βρισκόμουν τον Απρίλιο, τώρα πια ο υπερτουρισμός έχει απλωθεί και στους υπόλοιπους μήνες. Βέβαια, υπάρχει ακόμα η νότια Κρήτη, που θα τους πάρει μερικά χρόνια για να την καταστρέψουν κι αυτήν ολοσχερώς. Όταν θα ξεκινήσει και επίσημα ο Μεγάλος Πόλεμος, οι άνθρωποι θα βλέπουν τα άδεια τερατώδη ξενοδοχεία που έφτιαξαν πάνω στις παραλίες, και μάλλον θα σκεφτούν την καταστροφή που προκάλεσαν στον ίδιο τους τον τόπο. Καλό καλοκαίρι. Ένα καλοκαίρι ακόμα. Την αγάπη μου.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.

H αναδημοσίευση των κειμένων του pitsirikos.net επιτρέπεται μόνο κατόπιν άδειας. Επικοινωνήστε στο pitsiriko@gmail.com.