Η σημασία των συναισθημάτων σε μια γενοκτονία

Φίλε Πιτσιρίκο,
Όλα είναι φράγκα για τους φιλελεύθερους. Γι’ αυτό και δεν μου κάνει καμία εντύπωση ότι οι φιλελέδες είναι πάντα εναντίον κάθε πολέμου, εκτός από αυτόν που συμβαίνει τώρα, και υπέρμαχοι όλων των κινημάτων, εκτός από αυτό που διεκδικεί κάτι σήμερα.

Αυτή είναι η αντιπροσωπευτική δημοκρατία των φιλελεύθερων, για όσους δεν το έχουν καταλάβει ακόμα. Είναι τόσο δημοκρατική, που η μόνη της διαφορά από μια δικτατορία είναι ότι έχει ένα κόμμα παραπάνω.

Όσο για τους αριστερούς, τους ιδεολόγους, η επανάσταση και η κοινωνική αλλαγή είναι πάντα ο στόχος, απλά όχι τώρα. Δεν χάνουν ευκαιρία κάθε χρόνο να αποτίουν φόρο τιμής στους επαναστατικούς αγώνες του παρελθόντος, με στεφάνια, λόγους, φεστιβάλ, και άλλα τέτοια γραφικά, και φυσικά κάποια στιγμή στο μέλλον θα μαζευτεί πάλι η κριτική μάζα, θα ωριμάσουν οι συνθήκες και θα μετατραπούμε και εμείς, σαν άλλοι Τσε Γκεβάρα, να ρίξουμε το σύστημα.

Απλά, όχι τώρα.

Τώρα, μπορούμε να το συζητάμε, να αναλύουμε, και να καθόμαστε φρόνιμα μην τυχόν και θυμώσουν οι πλούσιοι αφέντες μας και γίνουν τα πράγματα χειρότερα.

Δεν έχει απολύτως καμία σημασία ποιον θα ψηφίσει ο κόσμος, για τον απλούστατο λόγο ότι οι πλούσιοι ολιγάρχες που ελέγχουν το πολιτικό κατεστημένο και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης επιτρέπουν μόνο τους υποψηφίους εκείνους που γνωρίζουν ότι μπορούν να ελέγξουν.

Έχεις να επιλέξεις ανάμεσα σε φασίστες δολοφόνους και φιλελεύθερους δολοφόνους. Όλη αυτή η πρεμούρα για τον κατάλληλο υποψήφιο και το ποιος προηγείται στις δημοσκοπήσεις, είναι για να κρατήσουν τον κόσμο στο μαντρί της πολιτικής τους, της πολιτικής των ταυτοτήτων, της πολιτικής των συναισθημάτων.

Αν μάθαμε κάτι τους τελευταίους επτά μήνες, είναι ότι το μοναδικό πράγμα που έχει σημασία, είναι τα συναισθήματα. Τι σημασία έχει αν η κυβέρνηση σου στηρίζει την πολεμική μηχανή που σφαγιάζει χιλιάδες ανθρώπους και τους διατηρεί σε καθεστώς λιμού; Σημασία έχει ότι προσβάλλονται τα συναισθήματά σου κάθε φορά που ακούς το σύνθημα “από το ποτάμι μέχρι τη θάλασσα” και βλέπεις κάποιον να φοράει καφίγια.

Άχου το.

Ζούμε σε μια παράνοια. Σε μια ψυχωτική δυστοπία, όπου ορισμένοι άνθρωποι μπορούν να ζουν την ζωή τους ολόκληρη με την πεποίθηση ότι τα συναισθήματά τους είναι περισσότερο σημαντικά από την ζωή χιλιάδων ανθρώπων, οι οποίοι δολοφονούνται αδιάκριτα για να προωθηθούν οι στόχοι του αγαπημένου τους έθνους-κράτους, και ότι όποιος διαφωνεί μαζί τους σημαίνει ότι θέλει να τους καταστρέψει.

Άλλο ένα σύμπτωμα που δείχνει πόσο αρρωστημένη είναι η κοινωνία που ζούμε. Μια κοινωνία παρανοϊκών νάρκισσων, οι οποίοι θεωρούν ότι οι διαμαρτυρίες ενάντια σε μια εν εξελίξει γενοκτονία είναι ευθεία επίθεση στην προσωπική τους ταυτότητα. Ότι αφορούν αυτούς προσωπικά.

Βέβαια, δεν είναι όλα τα συναισθήματα ισότιμα.

Τα συναισθήματα ενός γονέα που δυσκολεύεται πληρώσει το νοίκι και τους λογαριασμούς εξαιτίας της ληστρικής ακρίβειας, δεν είναι σημαντικά.

Τα συναισθήματα ενός άστεγου, ή ενός μεροκαματιάρη που σκοτώνεται στη δουλειά για τον βασικό, δεν είναι σημαντικά.

Τα συναισθήματα ενός Παλαιστίνιου που του βομβάρδισαν το σπίτι, δολοφονώντας όλα τα μέλη της οικογένειας του και τους γείτονες του μαζί, δεν είναι σημαντικά.

Αλλά αν είσαι υποστηρικτής του γενοκτονικού κράτους του Ισραήλ και τα συναισθήματά σου πληγωθούν επειδή χιλιάδες άνθρωποι βγαίνουν ειρηνικά στον δρόμο για να διαμαρτυρηθούν για την γενοκτονία των Παλαιστινίων την οποία στηρίζει η αγαπημένη σου κυβέρνηση, ω θεοί, τα συναισθήματά σου είναι το άπαν.

Αν διαβάζει κανένας που βρίσκει τα συναισθήματά του να προσβάλλονται από αυτά που γράφω, ή από τις διαμαρτυρίες υπέρ του Παλαιστινιακού λαού, απλά να πω ότι τα συναισθήματά σου αξίζουν όσο μια κουράδα που επιπλέει στον ωκεανό.

Το ξέρω, είναι σοκαριστικό, αλλά το να σταματήσει η εθνοκάθαρση των Παλαιστινίων είναι πιο σημαντικό. Τα συναισθήματά σου, όχι τόσο.

Αν υποστηρίζεις την σφαγή στη Γάζα, έχεις πολύ μεγαλύτερα προβλήματα από ένα μάτσο πληγωμένα συναισθήματα. Το μυαλό σου και η ψυχή σου έχουν γίνει πουρές από σκατά. Η κατήχηση που έχεις φάει σε έχει γ@μήσει σε τέτοιο βαθμό, που τα σφάλματα του χαρακτήρα και της προσωπικότητάς σου στέκονται εμπόδιο σε κάθε μηδαμινή ελπίδα που μπορεί να έχεις στο να γίνεις ένα αξιοπρεπές ανθρώπινο ον.

Παρακολουθώντας τις μαζικές διαμαρτυρίες των φοιτητών στις ΗΠΑ, με καταλήψεις σε πάνω από 100 πανεπιστήμια, στο Ημωμένο Βασίλειο και πολλά άλλα μέρη του κόσμου –πλην της Ελλάδας–, ένα από τα πράγματα που ξεχωρίζει σε σχέση με άλλα κινήματα, είναι ότι οι νέοι δεν διαμαρτύρονται απέναντι σε έναν πόλεμο στον οποίον κινδυνεύουν να κληθούν να υπηρετήσουν.

Μάλιστα, πολλοί φοιτητές διακινδυνεύουν το μέλλον τους, το πτυχίο τους, και τα εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια σε δάνεια που αναγκάζονται να πληρώσουν για να σπουδάσουν. Διαμαρτύρονται ενάντια στα ίδια τους τα συμφέροντα. Και ο μόνος λόγος που το κάνουν, είναι η συμπόνια τους απέναντι στην κόλαση που ζουν οι Παλαιστίνιοι καθημερινά.

Το να σταματήσει η γενοκτονία των Παλαιστινίων είναι πιο σημαντικό από τα συναισθήματα μερικών κακομαθημένων προνομιούχων φοιτητών που αισθάνονται άβολα στον χώρο του πανεπιστημίου λόγω μερικών ειρηνικών διαμαρτυριών, επειδή διαφωνούν μαζί τους.

Κανενός τα συναισθήματα δεν είναι περισσότερο σημαντικά από τα συναισθήματα των Παλαιστινίων. Κανενός τα συναισθήματα δεν είναι πιο σημαντικά από τις ζωές των Παλαιστινίων.

Πραγματικά, έχουμε την εντύπωση ότι μπορεί να συμβαίνει μια γενοκτονία μπροστά στα μάτια μας και να μην αισθανόμαστε άβολα, έστω και λίγο;

Κανείς μας δεν θα έπρεπε να αισθάνεται άνετα με όλο αυτό. Κανένας που θέλει να θεωρείται ανθρώπινο ον.

Προσωπικά, ο λόγος που αντιτίθεμαι όπως μπορώ απέναντι στο σφαγείο της Γάζας, και που δεν θα σταματήσω να γράφω γι’ αυτό, δεν είναι επειδή μου αρέσει η Χαμάς, ή επειδή μισώ το Ισραήλ και τις ΗΠΑ. Ούτε επειδή είμαι αριστερός, αναρχοκομμούνι, ή αντι-ιμπεριαλιστής. Ο λόγος είναι πολύ πιο απλός από αυτό. Είναι επειδή δεν είμαι ψυχοπαθής σκατάνθρωπος.

Γιατί μπορεί όσοι στηρίζουν το γενοκτονικό καθεστώς απαρτχάιντ του Ισραήλ να είναι κοινωνιοπαθής σκατάνθρωποι, αλλά το αντίθετο, το να αντιτίθεται κανείς στο γενοκτονικό καθεστώς απαρτχάιντ του Ισραήλ, δεν τον κάνει καλό άνθρωπο. Κανείς δεν σκοράρει πόντους με το να είναι αντίθετος σε μια εν εξελίξει γενοκτονία.

Είναι, απλώς, το ελάχιστο δυνατό που μπορεί να κάνει κανείς για να θεωρείται ανθρώπινο ον.

Η αυταρχικότητα και το μένος των κυβερνήσεων απέναντι στις καταλήψεις των φοιτητών ανά τον κόσμο, με το άλλοθι ότι παρανομούν επειδή έχουν υπάρξει κάποια μεμονωμένα περιστατικά υλικών ζημιών, δείχνει περίτρανα την κατάντια των κοινωνιών μας.

Αυτή τη στιγμή, οι κυβερνήσεις μας βγαίνουν και μας λένε ότι ο τρόπος με τον οποίον προστατεύουν την ελευθερία και την δημοκρατία είναι με το να καταστέλλουν κάθε έκφραση ελευθερίας και δημοκρατίας, με σκοπό την στήριξη ενός γενοκτονικού καθεστώτος το οποίο επίσης καταστέλλει την ελευθερία και την δημοκρατία με σκοπό την εθνοκάθαρση μιας μερίδας του πληθυσμού του, επειδή έχουν την λάθος εθνικότητα.

Και ακόμα να τους πάρουμε με τις πέτρες.

Όσο για τις υλικές ζημιές στον χώρο των πανεπιστημίων, κυρίως ως αποτέλεσμα των φασιστικών επιθέσεων των γουρουνιών ενάντια στους ειρηνικούς διαδηλωτές, ένα έχω να πω: η ζωή ενός Παλαιστίνιου έχει μεγαλύτερη αξία από όλες τις γαμημέvες πόρτες και τα γαμημέvα παράθυρα όλων των γαμημέvων πανεπιστημίων αυτού του γαμημέvου κόσμου.

Λευτεριά στην Παλαιστίνη. Κατάπαυση πυρός, τώρα.

Από το μακρινό Αμστελόδαμο, που επιτέλους δείχνει σημάδια ότι έχει ακόμα λίγη ψυχή, πάντα με αγάπη,

Κώστας

Υ.Γ. Όταν ήταν να ψηφιστεί το νομοσχέδιο για το άσυλο των πανεπιστημίων στην Ελλάδα, οι φοιτητές ήταν κάθε μέρα έξω, κατά χιλιάδες. Τώρα που είναι για κάτι πέρα από τον κώλo τους, που είναι όλοι αυτοί οι αριστεροί επαναστάτες; Επτά μήνες περάσανε. Τι περιμένουν, πρόσκληση, ή γραμμή από το κόμμα;

(Φίλε Κώστα, στη διαδήλωση κατά της γενοκτονίας στην Παλαιστίνη στο Σύνταγμα πριν από δυο ημέρες, δεν ήμασταν ούτε χίλιοι άνθρωποι. Και οι οδηγοί και οι περαστικοί μας κοιτούσαν σαν εμπόδια στο δρόμο τους. Όπως και οι μπάτσοι δηλαδή. Κώστα, ζούμε την παγκόσμια παράνοια, που περνιέται για Λογική. Χρειάζεται ο Βασίλης, ο εθνικός μας ψυχίατρος, για να μας εξηγήσει τι έχει συμβεί στα μυαλά και στις ψυχές των ανθρώπων. Να είσαι καλά. Την αγάπη μου.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.