Θέλω να κάνω το εμβόλιο της AstraZeneca
Η απόσυρση του εμβολίου της AstraZeneca κατά της Covid 19 -που είχε γίνει δεκτό με πανηγυρισμούς, ως τεράστιο επιστημονικό επίτευγμα, τον Ιανουάριο του 2021- μάλλον θα πρέπει να μας προβληματίσει όλους και να μας βάλει σε σκέψεις για τη συμπεριφορά μας στην διάρκεια της πανδημίας.
Τώρα που οι μηνύσεις κατά κυβερνήσεων και φαρμακευτικών εταιρειών πέφτουν βροχή, τώρα που ξέρουμε πως η υγεία χιλιάδων ανθρώπων επηρεάστηκε αρνητικά από τα εμβόλια -χιλιάδες πέθαναν-, τώρα που οι “επιστημονικές” βεβαιότητες που κυριαρχούσαν στην διάρκεια της πανδημίας έχουν πάει περίπατο, καλό είναι να σκεφτούμε πώς φερθήκαμε εμείς, αν και η μνήμη δεν μοιάζει να είναι και το πιο δυνατό σημείο της σημερινής ελληνικής κοινωνίας.
Στην διάρκεια της πανδημίας, με την απαγόρευση της κυκλοφορίας, καταπατήθηκε το Σύνταγμα. Τι; Το έκαναν και άλλες χώρες; Αδιάφορο. Η Σουηδία δεν το έκανε επειδή δεν το επέτρεπε το Σύνταγμά της.
Πόσο εύκολα αποδεχτήκαμε την απαγόρευση της κυκλοφορίας. Σαν να την περιμέναμε. Πολλοί την ήθελαν ακόμα πιο σκληρή. Παραμερίσαμε -ακόμα περισσότερο- την Δημοκρατία, την οποία υποτίθεται πως στηρίζουμε και αποζητούμε.
Θυμάστε τα “Μένουμε Σπίτι” και τα “Stay the f*ck home”; Δεν τα έγραφαν μόνο δεξιοί, τα έγραφαν και αριστεροί, και επαναστάτες και κομμουνιστές.
Τα έγραφαν και αυτοί που λένε επί δεκαετίες “Όποιος φοβάται, κάθεται σπίτι του”. Έκατσαν σπίτι τους και αυτοί οι επαναστάτες.
Στην διάρκεια της πανδημίας, πολλοί μου έστελναν μέιλ που αφορούσαν κάποιους δημοσιογράφους που ήξεραν πως γνωρίζω προσωπικά, και μου έγραφαν “Τι έχει πάθει αυτός και λέει ‘ψεκασμένο’, όποιον είναι επιφυλακτικός απέναντι στα εμβόλια και στα μέτρα της κυβέρνησης;” ή “Αυτός τα παίρνει από κάποια φαρμακευτική εταιρεία;”. Τι να σας πω; Από τους δημοσιογράφους τα περιμένω όλα και τίποτα πια δεν μου προκαλεί έκπληξη.
Άνθρωποι που διατυμπανίζουν -και σωστά- το δικαίωμα των γυναικών στην αυτοδιάθεση του σώματός τους (και φυσικά στην άμβλωση) ήθελαν να εμβολιαστούν όλοι οι άλλοι με το ζόρι. Άρα, δεν έχουμε όλοι δικαίωμα στην αυτοδιάθεση του σώματός μας. Μερικά πράγματα πάνω στο σώμα μας μπορούν να γίνονται με το ζόρι.
Με το ζόρι θα εμβολίαζε και όλους τους Γερμανούς ο υπουργός Υγείας της Γερμανίας, Karl Lauterbach, ο οποίος αρχικά υποστήριζε πως τα εμβόλια δεν έχουν παρενέργειες αλλά αναγκάστηκε στη συνέχεια να παραδεχθεί πως έκανε λάθος και ζήτησε συγγνώμη -επειδή υπήρχαν πια χιλιάδες άνθρωποι με παρενέργειες από τα εμβόλια, και πολλοί νεκροί- και έτσι μάθαμε πως οι φαρμακευτικές εταιρείες δεν έχουν ευθύνη και τις αποζημιώσεις από τις αγωγές των πολιτών θα τις πληρώσουν τα κράτη. Δηλαδή, εμείς.
Και βέβαια, θα θυμάστε ίσως ότι ψηφίστηκε το ακαταδίωκτο για τα μέλη της Επιτροπής Λοιμωξιολόγων και της Εθνικής Επιτροπής Εμβολιασμών, αλλά και για μέλη των -κυρίως- κυβερνητικών της Επιτροπής Προστασίας Δημόσιας Υγείας.
Ασυλία για τους υπουργούς, ασυλία για τους επιστήμονες. Για τους κρατικούς επιστήμονες. Αλλά να τους εμπιστεύεστε απόλυτα. Χωρίς ασυλία, εσείς.
Ναι, οφείλουμε σχεδόν τα πάντα στην επιστήμη αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η επιστήμη μας έχει κερατώσει με τον καπιταλισμό. Θα το σκεφτείτε, ίσως, όταν εσείς ή κάποιο αγαπημένο σας πρόσωπο θα χρειαστεί να κάνει κάποια σοβαρή εγχείρηση και ο επιστήμονας θα σας πει την τιμή της …επιστήμης του.
Επίσης, να μην ξεχνάμε την διαπόμπευση εκείνων των επιστημόνων που τόλμησαν να πουν την άποψή τους, που ήταν διαφορετική από το κυρίαρχο αφήγημα. Διαπομπεύτηκαν και από τους συναδέλφους τους, που δουλεύουν για φαρμακευτικές εταιρείες ή για τις κυβερνήσεις.
Πολλά από τα μέτρα που πάρθηκαν στην διάρκεια της πανδημίας δεν είχαν καμία σχέση με την πανδημία, καμία σχέση με τον κορωνοϊό. Τώρα το ξέρουμε όλοι. Ήταν σαν μια παγκόσμια άσκηση επιβολής και υποταγής. Και, δυστυχώς, τα εμβόλια δεν ήταν αθώα και σίγουρα.
Όσο κι αν καταλαβαίνω τον φόβο των ανθρώπων και την υστερία που έσπειραν τα ΜΜΕ των μαφιόζων ολιγαρχών, δεν μπορώ να μην σκεφτώ πως η στάση των Ελλήνων, στην διάρκεια της πανδημίας -και δεν εξαιρώ τον εαυτό μου- ήταν ιδιαιτέρως προβληματική. Για μια ακόμα φορά, στράφηκε ο ένας κατά του άλλου. Με τεράστιες βεβαιότητες, που κατέρρευσαν για μια ακόμα φορά. Αλλά οι άνθρωποι επιμένουν.
Μετά την χρεοκοπία του 2010 και την ανατροπή του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος το 2015, η απόλυτη υποταγή στα μέτρα κατά της πανδημίας και στις εντολές των φαρμακευτικών εταιρειών.
Προσωπικά, τα ξέρω πια όλα για την ελληνική κοινωνία. Και ξέρω και τι να περιμένω.
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.