Έλον, είσαι παλιόπαιδο!
Δεν μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση το πόσοι άνθρωποι έχουν ως πρότυπο τον Έλον Μασκ, αφού ζούμε σε μια εποχή που ο μόνος θεός και η μόνη ιδεολογία είναι το χρήμα.
Όταν η μόνη αξία είναι το χρήμα, ποιος να είναι το πρότυπο; Ο δισεκατομμυριούχος θα είναι το πρότυπο.
Ο 24χρονος σήμερα Κύπριος influencer, Φειδίας Παναγιώτου, πριν από δυο χρόνια, σε ηλικία 22 ετών, κοιμόταν επί τρεις μήνες έξω από τα γραφεία του Twitter -σήμερα X-, μέχρι να καταφέρει να αγκαλιάσει τον Έλον Μασκ.
Όχι τυχαία, ο Παναγιώτου εξελέγη ευρωβουλευτής το 2024, ως ανεξάρτητος, και αφού παραδέχτηκε πως δεν είχε ψηφίσει ποτέ μέχρι τότε και δεν γνώριζε πολλά πράγματα για την πολιτική και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αν και μου αρέσουν οι αγκαλιές, δεν θα αγκάλιαζα ποτέ τον Έλον Μασκ -όλοι αυτοί οι ρεπτιλιανοί δισεκατομμυριούχοι μου προκαλούν απέχθεια- αλλά μπορώ να καταλάβω την έλξη που ασκούν μεγιστάνες σαν τον Μασκ, τον Ζάκεμπεργκ και τον Μπέζος σε πολλούς ανθρώπους, και ειδικότερα σε νέους ανθρώπους.
Είπαμε, η μόνη αξία είναι το χρήμα. Το χρήμα είναι ο μόνος θεός.
Όταν ο Έλον Μασκ σηκώνει το χέρι του -κάνοντας μια κίνηση που έχει προβάρει πολύ και ξέρει πως θα προκαλέσει αντιδράσεις- αφενός το κάνει επειδή μπορεί να το κάνει και το βρίσκει διασκεδαστικό, και αφετέρου επειδή ξέρει πως θα βγάλει ακόμα περισσότερα χρήματα. Δεν γίνεσαι ο πλουσιότερος άνθρωπος του πλανήτη, όπως είναι ο Μασκ, αν δεν σε ενδιαφέρουν αποκλειστικά τα χρήματα.
Προσωπικά, δεν με ενοχλούν οι χειρονομίες και τα σηκωμένα χέρια, με ενοχλούν οι γενοκτονίες.
Δεν είμαι Γερμανός για να έχω ενοχές για το ναζιστικό παρελθόν των προγόνων μου· είμαι Έλληνας και οι δικοί μου πρόγονοι πολέμησαν τους ναζιστές. Εντάξει, όχι όλοι.
Γελάω πολύ, όταν βλέπω ανθρώπους να σοκάρονται με το σηκωμένο χέρι του Μασκ μιλώντας για φασισμό και δημοκρατία, γιατί ξέρω καλά πως κι αυτοί οι άνθρωποι μόνο για τα φράγκα νοιάζονται. Η υποκρισία περισσεύει.
Επίσης, γελάω με αυτούς που λένε “μπορεί ο Έλον Μασκ να είναι αυτιστικός, αλλά αυτό δεν είναι δικαιολογία για να χαιρετά ναζιστικά”.
Κι αν ο Μασκ, εκτός από αυτιστικός, ήταν και ομοφυλόφιλος;
Αν ήταν και τρανς;
Αν ήταν και σε καροτσάκι;
Αν ήταν και τυφλός;
Αν ήταν και πρόσφυγας;
Αν ήταν όλα αυτά ο Μασκ, θα του επιτρέπατε να χαιρετά ναζιστικά; Θα του βρίσκατε κάποια δικαιολογία;
“Μα δεν γίνεται να είσαι ομοφυλόφιλος και να είσαι φασίστας και ρατσιστής”
Αλήθεια; Η Αλίς Βάιντελ, η επικεφαλής του ακροδεξιού AfD και φιλαράκι του Έλον Μασκ, είναι ομοφυλόφιλη και έχει σχέση με μια γυναίκα από τη Σρι Λάνκα.
Κάποιοι νομίζουν ακόμα πως οι φασίστες έχουν την εμφάνιση και τη συμπεριφορά του Χίτλερ και του Μουσολίνι. Νομίζουν πως είναι …στιλιστικό και σεξoυαλικό το θέμα του φασισμού.
Έχουν αλλάξει τα πράγματα. Ο φασίστας μπορεί να είναι και μέσα σου.
Εσένα που σου αρέσουν πολύ οι απαγορεύσεις και τα cancel, εσένα που θέλεις να επιβάλεις στους άλλους ανθρώπους τι θα σκέφτονται, εσένα που νομίζεις πως μόνο εσύ ξέρεις τι είναι σωστό και τι λάθος, εσένα που είσαι βέβαιος πως όλοι πρέπει να συμφωνούν με την δική σου γνώμη, εσένα που όποιος διαφωνεί μαζί σου είναι φασίστας, εσένα που ψάχνεις να βρεις τα όρια της σάτιρας και απαγορεύεις λέξεις, εσένα ας σου περάσει κάποια στιγμή από το μυαλό πως μπορεί να έχεις γίνει ο φασίστας που λες πως σιχαίνεσαι αλλά τον έχεις και ανάγκη για να υπάρχεις.
Πάντως, από τον πολύ αντιφασισμό και από τους πολλούς αντιφασίστες -το “αντιφασίστας” έγινε επάγγελμα- φτάσαμε πια στο σημείο η μόνη μας επιλογή να είναι αν είναι καλύτεροι οι ακροδεξιοί των ΗΠΑ ή οι ακροδεξιοί της Ευρώπης. Αλλά, παρ’ όλα αυτά, οι “αντιφασίστες” επιμένουν. Και δεν γίνονται δημοκράτες, παραμένουν “αντιφασίστες”. Αήττητοι. Αλλά, όπως λέει ο Εγγονόπουλος, οι ηλίθιοι είναι αήττητοι.
Καμία φιλοσοφία ή ιδεολογία δεν μπορεί να διαρκέσει αν είναι μια φιλοσοφία που στρέφεται κατά των άλλων, αν είναι μια φιλοσοφία ποτισμένη με μίσος και διάθεση για τιμωρία. Για να αντέξει μια φιλοσοφία πρέπει να είναι καλόψυχη, ευγενική και υπέρ των ανθρώπων (σ.σ. Σε ευχαριστώ, Μπέρτραντ Ράσελ).
Υπάρχει πολύ μίσος σήμερα. Και πολλή παράνοια. Και πολλά χάπια. Και πολλά ναρκωτικά. Και πάρα πολλά χρήματα. Σε λίγα χέρια.
Αλλά τουλάχιστον να μιλάμε ελεύθερα. Χωρίς δεξιούς και αριστερούς χωροφύλακες.
Όλοι στάθηκαν στο σηκωμένο χέρι του Έλον Μασκ και στα εκτελεστικά διατάγματα και τη ρητορική του Ντόναλντ Τραμπ, αλλά λιγότεροι πρόσεξαν πως την επόμενη μέρα η επίσκοπος Μαριάν Μπούντε, στον καθεδρικό ναό της Ουάσιγκτον, είπε στον Ντόναλντ Τραμπ τις δικές της σκέψεις. Και ο Τραμπ την άκουσε, αν και δεν του άρεσαν καθόλου αυτά που είπε.
Τούτων δοθέντων, και επειδή οι ΗΠΑ είναι μακριά, εμείς θα απαιτήσουμε να αποδοθεί Δικαιοσύνη για την κρατική δολοφονία των Τεμπών, τώρα που -μετά την έκθεση του ειδικού πραγματογνώμονα- όλοι γνωρίζουμε πως έγινε προσπάθεια συγκάλυψης και σχεδιασμένη αλλοίωση του πεδίου ερευνών, και ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης είπε ψέματα;
(Είναι αστείο να ζεις σε ένα προτεκτοράτο σαν την Ελλάδα και να ανησυχείς για την Δημοκρατία στις ΗΠΑ. Πάντως, για όσους Έλληνες ανησυχούν για την Δημοκρατία στις ΗΠΑ, παραθέτω ένα απόσπασμα από το βιβλίου του αείμνηστου καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου, Σταύρου Τσακυράκη “Η ελευθερία του λόγου στις ΗΠΑ”, επισημαίνοντας πως όλα αυτά ισχύουν και σήμερα στις ΗΠΑ, αφού η ελευθερία του λόγου προστατεύεται ακόμα από το Σύνταγμα των ΗΠΑ:
“Στις ΗΠΑ, η Κου Κλουξ Κλαν μπορεί ελεύθερα να διακηρύσσει το αμόλυντο της αρίας φυλής. Προκλητικές ρατσιστικές ύβρεις, ακόμη και συμβολικές πράξεις εκφοβισμού, όπως το κάψιμο σταυρού στην αυλή του σπιτιού οικογένειας μαύρων, μένουν ατιμώρητες. Οι νεοναζί είναι ελεύθεροι να διαδηλώνουν, φορώντας φασιστικές στολές και τη σβάστικα, έξω από τις κατοικίες Εβραίων. Οι διαφωνούντες με τον πόλεμο στο Βιετνάμ μπορούσαν να περιφέρονται στα δικαστήρια με κονκάρδα που έγραφε «Γ@μώ την υποχρεωτική στράτευση» και να δηλώνουν ότι, αν στρατεύονταν, ο πρώτος που θα σκότωναν θα ήταν ο Πρόεδρος των ΗΠΑ. Ο τύπος είναι ελεύθερος να δημοσιεύει και την πιο κακόβουλη κριτική, να διαστρέφει την πραγματικότητα, να προβαίνει σε ψευδείς ισχυρισμούς, να προκαλεί την αγανάκτηση ή και την ψυχική οδύνη. Και δεν είναι μόνο ο κάθε μορφής και περιεχομένου γραπτός ή προφορικός λόγος που διεκδικεί –και συνήθως απολαμβάνει– πλήρη προστασία. Κάθε συμβολική πράξη που περιέχει μήνυμα διεκδικεί το δικαίωμα της ελευθερίας.
Όλα τα φιλελεύθερα και δημοκρατικά συντάγματα περιέχουν διατάξεις για την ελευθερία του λόγου και του τύπου. Σε όλο τον κόσμο η ελευθερία της έκφρασης έχει φανατικούς υποστηρικτές και σε όλες τις φιλελεύθερες δημοκρατίες χαίρει προστασίας. Ωστόσο, πουθενά η προστασία αυτή δεν είναι τόσο ισχυρή όσο στις ΗΠΑ. Κατά συνέπεια, η αμερικανική προσέγγιση στο θέμα αυτό μας αφορά όλους.”
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.