Όλγα ή τίποτα
Ακολουθώντας μια Γερμανίδα φίλη, βρέθηκα χτες το βράδυ στο Polis Art Café, για την παρουσίαση του πρώτου βιβλίου της Λητώς Πιτυρή «Όλγα ή ΤΙΠΟΤΑ». Ήταν μια όμορφη βραδιά. Ανάμεσα στους πολύ καλούς ομιλητές ήταν και ο Μένης Κουμανταρέας, ο οποίος έκανε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα παρατήρηση.
Αφού μίλησε για το βιβλίο και την Λητώ Πιτυρή, ο κ. Κουμανταρέας παρατήρησε πως –μετά την χρεοκοπία της χώρας- έχουν αλλάξει πολύ οι παρουσιάσεις των βιβλίων.
Πριν, στις παρουσιάσεις των βιβλίων ήταν πολιτικοί, ενώ σήμερα είναι άνθρωποι του βιβλίου, συγγενείς και φίλοι.
Πράγματι, στα χρόνια της «ευμάρειας», ήταν αδύνατον να πας σε παρουσίαση βιβλίου και να μην πέσεις πάνω σε κάνα Βενιζέλο ή σε κάνα Πάγκαλο.
Δεν γινόταν παρουσίαση βιβλίου, χωρίς να είναι στο πάνελ και στην αίθουσα το μισό ΠΑΣΟΚ.
Σήμερα, οι πολιτικοί δεν πάνε στις παρουσιάσεις των βιβλίων. Χαζοί είναι;
Ο συγγραφέας που θα καλέσει πολιτικό να μιλήσει για το βιβλίο του αντιμετωπίζει τον κίνδυνο να μείνει το βιβλίο του στα ράφια, ενώ, στη διάρκεια της παρουσίασης, μπορεί να πέσει κάνα ουρανομήκες γιουχάισμα ή να γίνει καμιά επίθεση στον πολιτικό και να χρειαστεί να επέμβουν οι σωματοφύλακές του για να τον σώσουν. (σ.σ. Αυτά δεν τα είπε ο κ. Κουμανταρέας, τα λέω εγώ.)
Το αστείο είναι πως πολλοί συγγραφείς κάνουν σήμερα τους ανίδεους και τους ανήξερους. Δεν τους γνώριζαν τους πολιτικούς. Ποτέ δεν τους συνάντησαν. Ποτέ δεν ήπιαν και δεν έφαγαν μαζί. Καλέ, τους σιχαίνονταν! Παρθένες όλοι!
Θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον να αναζητήσει κάποιος τις παρουσιάσεις βιβλίων γνωστών Ελλήνων συγγραφέων τα τελευταία 20 χρόνια και να εντοπίσει ποιοι πολιτικοί και ποιοι τηλεδημοσιογράφοι ήταν στα πάνελ.
Ο κ. Κουμανταρέας παρατήρησε ακόμα πως, μέσα στην κρίση, οι παρουσιάσεις των βιβλίων είναι πιο όμορφες και πιο ανθρώπινες, αφού υπάρχει επικοινωνία και φιλική ατμόσφαιρα ανάμεσα στους ομιλητές και στο κοινό που παρευρίσκεται στην παρουσίαση.
Σε αυτό το σημείο, ήθελα να σηκωθώ και να φωνάξω πως πάρα πολλά πράγματα είναι πολύ καλύτερα σήμερα από πριν αλλά το κράτησα για μένα.
Καλό θα ήταν να σταματήσουμε να γκρινιάζουμε διαρκώς για τα αρνητικά της «κρίσης» -που δεν είναι κρίση αλλά μια μόνιμη κατάσταση που μάλλον θα χειροτερεύει οικονομικά- και να αρχίσουμε να εντοπίζουμε τα θετικά της.
Θεωρώ πως τα θετικά είναι πολύ περισσότερα από τα αρνητικά αλλά με ένα μεγάλο και κυρίαρχο πρόβλημα: την μη απόδοση δικαιοσύνης.
Δεν με ενοχλεί καθόλου η οικονομική «κρίση»• μπορώ να ζήσω και χωρίς μισό ευρώ. Αυτό που μου ταράζει τα σωθικά είναι πως τα λαμόγια που ξέσκισαν την χώρα παραμένουν στις θέσεις τους και μας ειρωνεύονται κιόλας.
Αν αποδοθεί δικαιοσύνη, η εικόνα της Ελλάδας και η διάθεση των πολιτών θα είναι πολύ διαφορετικές από αυτό που είναι σήμερα.
Το πρώτο μυθιστόρημα της Λητώς Πιτυρή , “Όλγα ή ΤΙΠΟΤΑ” (εκδόσεις Κέδρος), αναφέρεται σε ανθρώπους που πλήττονται από την οικονομική κρίση. Άκουσα τα αποσπάσματα που διαβάστηκαν στην παρουσίαση, πρόλαβα να το σελιδοσκοπήσω, και φαίνεται ενδιαφέρον. Επίσης, η συγγραφέας είναι πολύ γλυκιά. Καλή επιτυχία.
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.