Εν τω μεταξύ, στον υπόλοιπο κόσμο…

Ενώ οι Έλληνες έχουν βγάλει πάλι τις σημαίες και τις εικόνες -και φαντασιώνονται πως είναι πολεμιστές του Μεγαλέξανδρου, ενώ είναι απλά κότες και χάπατα-, είχαμε δυο ειδήσεις που οι Έλληνες μάλλον αγνόησαν ή δεν έμαθαν ποτέ:

Η πρώτη είδηση είναι πως, σύμφωνα με την Oxfam, το 82% του πλούτου που δημιουργήθηκε πέρυσι σε παγκόσμιο επίπεδο κατέληξε στα χέρια του 1% των πλουσιότερων ανθρώπων του πλανήτη.

Σύμφωνα πάντα με την έκθεση της Oxfam, 3,7 δισεκατομμύρια άνθρωποι, το φτωχότερο 50% του παγκόσμιου πληθυσμού, δεν είχε το παραμικρό όφελος από την παγκόσμια ανάπτυξη της περασμένης χρονιάς.

Οι γυναίκες είναι αυτές που πληρώνουν ακόμα περισσότερο από τους άνδρες την ανισότητα που όλο και αυξάνεται.

Είναι προφανές πως ζούμε σε έναν κόσμο, όπου ανταμείβονται οι πλούσιοι και όχι αυτοί που δουλεύουν.

Είναι γνωστή η φράση του Προυντόν πως «αν ο πλούτος ήταν προϊόν εργασίας, τότε οι πλουσιότεροι άνθρωποι στον κόσμο θα ήταν οι εργαζόμενοι».

Βέβαια, ο πλούτος είναι προϊόν εργασίας. Εργασίας των άλλων, όμως.

Η άλλη είδηση είναι πως η Amazon άνοιξε στο Σιάτλ των ΗΠΑ το πρώτο αυτοματοποιημένο σούπερ μάρκετ στον κόσμο, χωρίς την παρουσία ανθρώπου στα ταμεία.

Τι σημαίνει αυτό;

Σημαίνει τρία πράγματα:

1. Ότι γίνεται.
2. Ότι δεν χρειάζονται άνθρωποι στα ταμεία.
3. Ότι θα χαθούν και άλλες θέσεις εργασίας.

Δεν είναι κάποιο μυστικό πως η αυτοματοποίηση και η εξέλιξη της τεχνολογίας εξαφανίζουν εκατομμύρια θέσεις εργασίας που δεν πρόκειται να υπάρξουν ποτέ ξανά.

Ζούμε στην μετά εργασία εποχή, όπου εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι θα αποδεσμευτούν από τη μισθωτή εργασία.

Πώς; Με το βασικό εισόδημα. Άλλος τρόπος -για την ώρα- δεν υπάρχει.

Η αποδέσμευση από τη μισθωτή εργασία θα δημιουργήσει έναν νέο τύπο ανθρώπου.

Αυτός ο άνθρωπος θα έχει πολύ ελεύθερο χρόνο, για να επιμορφωθεί και να σκεφτεί.

Τι κάνει αυτός που σκέφτεται;

Αμφισβητεί.

Άρα, αυτός ο νέος τύπος ανθρώπου θα φέρει απρόβλεπτες εξελίξεις στις κοινωνίες του κόσμου.

Όσοι δεν μπορούν να φανταστούν έναν κόσμο που οι άνθρωποι δεν θα δουλεύουν, θα πρέπει να το ξανασκεφτούν.

Ειδικά, αν είναι Έλληνες.

Αυτό που λέμε “αρχαίος ελληνικός πολιτισμός” -και πάνω στον οποίο είναι βασισμένος ο δυτικός πολιτισμός- δεν δημιουργήθηκε από ανθρώπους που δούλευαν όλη μέρα.

Οι δούλοι δούλευαν.

Οι ελεύθεροι πολίτες φιλοσοφούσαν. Και δημιουργούσαν.

Καθόλου περίεργο λοιπόν ότι διασώζονται μέχρι σήμερα τα ονόματα και το έργο των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων και όχι τα ονόματα των δούλων.

Άρα, είναι ανεπίτρεπτο να λες πως είσαι Έλληνας και να μην μπορείς να αντιληφθείς πως υπάρχει ζωή -και πολύ καλή ζωή- και χωρίς δουλειά.

Μια ματιά γύρω σου, μπορεί να σε πείσει.

Αδυνατώ να αντιληφθώ γιατί οι σύγχρονοι Έλληνες είναι κολλημένοι στο Μεγαλέξανδρο, στις Μακεδονίες του παλιού καιρού, στα ονόματα, στις Παναγιές, στα σύνορα, στους συμβολισμούς, στα ιερά, και σε όλα αυτά που εμένα μου φαίνονται βλακώδη.

Μου φαίνονται ακόμα πιο βλακώδη, τώρα που μας έχουν πάρει τη χώρα και η Ελλάδα είναι πια και επίσημα ένα προτεκτοράτο.

Ο Ελληνισμός -για μένα- δεν είναι τίποτε άλλο από πνεύμα.

Ένα πνεύμα που αποδείχτηκε εξαιρετικά ανθεκτικό στο πέρασμα των αιώνων, αλλά σήμερα δεν ζει και δεν αναπνέει πια στην Ελλάδα.

Θα μπορούσε κάποιος να πει πως οι Έλληνες είναι ένας λαός με Μνήμη που τιμάει τους προγόνους του.

Ανοησίες. Οι Έλληνες έχουν μνήμη χρυσόψαρου. Και ψηφίζουν σαν ζητιανάκια τον κάθε νέο απατεώνα που θα τους τάξει κάτι.

Αν πραγματικά έχεις Μνήμη, δεν περιμένεις να περάσουν 77 χρόνια από το τέλος του ελληνοϊταλικού πολέμου, για να μαζέψεις τα κόκαλα των χιλιάδων Ελλήνων στρατιωτών που είναι ακόμα σκόρπια στα βουνά της Αλβανίας.

Δεν γίνεται να ενθουσιάζεσαι κάθε φορά που κάποιος αρχαιολόγος υποστηρίζει πως βρήκε τον τάφο του Μεγαλέξανδρου και να μην έχεις θάψει ακόμα τους νεκρούς προγόνους σου που πολέμησαν και σκοτώθηκαν για την πατρίδα.

Άρα, υποκρισία.

Σε έναν κόσμο που είναι γεμάτος προκλήσεις, ανισότητες και πολλά νέα στοιχεία, οι Έλληνες αποδεικνύονται φοβικοί, τρομοκρατημένοι, προληπτικοί και πεπεισμένοι πως όλοι συνωμοτούν εναντίον τους.

Αυτό εμένα μου λέει πως οι Έλληνες αμφιβάλλουν πολύ για το αν είναι Έλληνες.

Φαντάζεται κάποιος τον Μεγαλέξανδρο, τον Αριστοτέλη ή τον Σωκράτη να αναρωτιούνται αν είναι Έλληνες;

Όχι, βέβαια. Δεν τους απασχόλησε ποτέ το θέμα.

Κολλημένος στο παρελθόν και στα ένδοξα μεγαλεία των προγόνων είναι αυτός που δεν έχει κάτι δικό του να παρουσιάσει.

Και καταντάει γραφικός.

Τα συλλαλητήρια για την ονομασία της ΠΓΔΜ είναι μια ανοησία.

Μια επαναλαμβανόμενη ανοησία.

Δεν έχω κάτι να σας πουλήσω. Ούτε ψάχνω για ψήφους.

Οπότε, μπορώ να το πω ελεύθερα.

Όπως θα έκαναν οι αρχαίοι μας πρόγονοι. Και ο Μεγαλέξανδρος.

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.