Περί πανδημίας
Αγαπημένε μου Πιτσιρίκο, παραθέτω μερικές σκόρπιες σκέψεις για τα τελευταία γεγονότα στα γρήγορα και ασυνάρτητα.
Θα πεθάνουμε όλοι; Στο τέλος ναι, τώρα; Δεν ξέρω, αλλά σίγουρα θα πεθάνουν πολλοί. Μεταξύ αυτών και κόσμος που προσπαθεί να προσέχει, αλλά τι να το κάνεις που πολλοί δεν προσέχουν και τα συστήματα υγείας είναι αυτά που είναι.
Η μέθοδος για να πειστεί ο Έλληνας να εφαρμόσει κάτι που χρειάζεται είναι να του το απαγορεύσεις ή να του το στερήσεις. Αν αύριο έβγαιναν και έλεγαν πως απαγορεύεται να φοράς μάσκα σε δημόσιους χώρους και πως το εμβόλιο θα είναι διαθέσιμο αποκλειστικά και μόνο για το υγειονομικό προσωπικό, θα φορούσαν μάσκες μέχρι και στην τουαλέτα και θα ζητούσαν μανιωδώς το εμβόλιο.
Reverse psychology.
Ο κόσμος δεν είναι χαζός, λέει κάποιος. Φαντάζομαι πως όχι. Αφού έμαθαν ιατρική, λοιμωξιολογία, επιδημιολογία, παθολογία, εντατικολογία και πνευμονολογία στο Facebook είναι σίγουρα πιο έξυπνοι από εμένα, τον Μπούλη και τον Ηλία που σπουδάζαμε τόσα χρόνια και καταφέραμε να κάνουμε μόνο μια ειδικότητα. Σκέφτομαι να σταματήσω τελείως το επάγγελμα, πού να τα βάλεις με τέτοιες διάνοιες…
Το άτοπο του να συγχέει κανείς τις πολιτικές αποφάσεις και τα οικονομικά συμφέροντα με την ιατρική επιστήμη -αυτή που δεν τους υπακούει- είναι εμφανές.
Το γεγονός πως η εξουσία και οι κυβερνήσεις αφήνουν τον κόσμο στο έλεος της τύχης με ιατρικές ερμηνείες και θεωρίες αμφιβόλου υπόστασης δεν χρειαζόταν την πανδημία για να γίνει ξεκάθαρο· το βλέπει κανείς στην καθημερινή του ζωή.
Στα δικά μας, η αντιπολίτευση του κ*λου αγγίζει νέα επίπεδα γελοιότητας· σε λίγο θα πούνε πως ο Μητσοτάκης φταίει για τους νεκρούς στην Ιταλία και στις ΗΠΑ.
Φαντάζομαι πως, αν ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία θα είχε εξαφανίσει τον κορονοϊό με έναν νόμο, όπως έκανε με τα μνημόνια. Τόσα χρόνια στην κυβέρνηση, όμως, η φυγή των ιατρών και η υποβάθμιση του ΕΣΥ δεν φρέναρε πουθενά.
Συζητώντας για το κατά πόσο πρέπει να προσέχει κανείς ή όχι, τα πράγματα είναι απλά: Βλέπεις μια σκοτεινή σπηλιά και δέκα τύποι σου λένε πως είναι άδεια. Ένας λέει πως υπάρχει μεγάλη πιθανότητα εκεί μέσα να είναι μια αρκούδα, καθώς στην γύρω περιοχή έχουν βρει 2.000 πτώματα με δαγκωνιές από αρκούδα, 100 την ημέρα τις τελευταίες ημέρες.
Μπαίνεις;
Άντε και να πεις πως τρέχεις πιο γρήγορα από την αρκούδα και θα φτάσεις στο σπίτι πριν σε πιάσει, παραμένει το ρίσκο να βρίσκεται η μάνα και ο πατέρας σου έξω, και η αρκούδα να σου τους φάει.
Μπαίνεις;
Ε, μπες αφού θέλεις, τι να κάνω τώρα;
Απλά, δίπλα στους δικούς σου γονείς μένουν και οι δικοί μου.
Μόλις διάβασα το κείμενο του Ηλία και τους προβληματισμούς για την έγκριση fast track, για την ηλικία και τα υποκείμενα νοσήματα.
Από την μια το πρόβλημα, και το έχουμε ζήσει όσοι έχουμε δουλέψει στα ελληνικά νοσοκομεία, είναι πως ακόμα και προφανής διαλογή ασθενών για ΜΕΘ δεν γίνεται. 95 ετών και με χίλια υποκείμενα νοσήματα μπορεί να καταλήξει στην ΜΕΘ γιατί πέφτουν τα τηλέφωνα.
Από προσωπική εμπειρία ξέρω πως μερικές φορές οι συνάδελφοι υπερβάλλουν πραγματικά και καταλήγουν σε θεραπευτική εμμονή. Έχασα πρόσφατα τον θείο μου, έμεινε πολλές εβδομάδες στην ΜΕΘ όχι μόνο χωρίς πιθανότητα ανάνηψης αλλά και -στην απίθανη περίπτωση να συνερχόταν- χωρίς καμία πιθανότητα για ποιότητα ζωής.
Οι συνάδελφοι, με την λογική του ότι ο θείος ήταν 65 χρονών, πάλευαν με τον θάνατο στα μαρμαρένια αλώνια. Μόνο ταλαιπωρία για αυτόν, για τους συγγενείς και ένα κρεβάτι λιγότερο για κάποιον που μπορεί να το χρειαζόταν πραγματικά. Χωρίς φακελάκια και χωρίς μέσα και παρεμβάσεις όλα αυτά.
Η πραγματικότητα μας χαστουκιζει στο πρόσωπο. Όταν τα επείγοντα, οι κλίνες και οι ΜΕΘ γεμίζουν σε κάθε κύμα δημιουργώντας αυτή την κατάσταση που οδηγεί σε αύξηση των θανάτων από άλλα νοσήματα, το εμβόλιο είναι η μόνη λύση.
Όχι για να γλιτώσουμε από τους θανάτους από covid-19, αλλά από την συμφόρηση του συστήματος που προκαλεί ο ιός αυτός.
Για άσε την γρίπη να πάρει φόρα χωρίς εμβόλιο και θα τα πούμε.
Θα γεμίζουν τα νοσοκομεία με εμπύρετα και πνευμονίες. Ένας στους χίλιους θα πεθαίνουν από γρίπη, αλλά οι άλλοι πού θα βρίσκουν κρεβάτι;
Έζησα την Η1Ν1 και δεν προλαβαίναμε στα επείγοντα, γέμιζαν οι παθολογικές και οι πνευμονολογικές. Πόσοι θα πέθαναν τότε από άλλες νόσους εξαιτίας της συμφόρησης αυτής, ποιος ξέρει;
Για την ανικανότητα, τοπική και παγκόσμια, δεν έχω τίποτα να σχολιάσω. Είναι η ζωντανή απόδειξη του πόσο ψηλά φτάνει η βλακεία συνδυασμένη με την διάθεση να πατάς πτώματα και να φιλάς κατουρημένες ποδιές.
Όλος ο κόσμος ένα χωριό, λένε οι Ιταλοί. Παντού τα ίδια και η ζωή μας εξαρτάται από αυτούς τους ανίκανους φασίστες. Με τις υγείες μας.
Αυτά, έτσι στα γρήγορα, πριν πάω την βόλτα μου στις ερημιές που με τριγυρίζουν. Να προσέχετε πολύ γιατί οι άλλοι δεν προσέχουν για εσάς.
Την αγάπη μου από την άκρη του κόσμου
Βασίλης
(Φίλε Βασίλη, πολύ ωραία τα έγραψες. Βασίλη, με κούρασαν όλα αυτά περί του κορωνοϊού, όπως και οι καυγάδες που προκαλούν ανάμεσα σε επιστήμονες αλλά και πολίτες. Εγώ δεν μπορώ να τσακώνομαι για έναν ιό. Οπότε, έχω αράξει σε ένα νησί που δεν έχει ούτε ένα κρούσμα για πολλές μέρες -και όπου γίνονται καθημερινά rapid tests που είναι όλα αρνητικά- και περιμένω να περάσει όλο αυτό. Κάποια στιγμή θα περάσει. Ή θα περάσει με εμβόλιο ή θα περάσει με τον ιό να εξασθενεί και να εξαφανίζεται. Καταλαβαίνω πως η γρήγορη λύση είναι το εμβόλιο αλλά θα πρέπει να είνα ΤΟ εμβόλιο, όχι ένα εμβόλιο. Γιατί αν είναι “ένα εμβόλιο”, δεν θα αλλάξει απολύτως τίποτα. Οι ΜΕΘ θα συνεχίσουν να είναι γεμάτες. Και χωρίς να βάζω στο μυαλό μου συνωμοσίες, δεν ξέρω τι είδους εμβόλιο είναι αυτό που βγαίνει σε μερικούς μήνες -ενώ ξέρουμε πως ένα εμβόλιο θεωρείται “ασφαλές” μετά από δέκα χρόνια- και δεν το ανακοινώνουν γιατροί αλλά τα χρηματιστήρια. Θα συμφωνείς, υποθέτω, πως είναι κάπως περίεργο αυτό. Πολλά είναι τα περίεργα και τα κουραστικά αυτή την εποχή, οπότε έχω μπει στη φούσκα και περιμένω να τελειώσουν. Σήμερα πήγαμε στην θάλασσα και μετά ψήσαμε στο σπίτι ενός φίλου δίπλα στην θάλασσα. Πρέπει να παραβιάσαμε πολλούς από τους περιοριστικούς όρους σήμερα αλλά είμαι σε ένα νησί που δεν υπάρχει ούτε ένα κρούσμα. Καταλαβαίνω την ανάγκη για τα μέτρα αλλά υπάρχει και η λογική. Η λογική λέει πως τα νησιά που δεν έχουν κανένα κρούσμα -και στα οποία απαγορεύονται οι μετακινήσεις από άλλα μέρη- δεν χρειάζονται lockdown, μάσκες, πρόστιμα και όλα αυτά. Είναι γελοίο σε ένα νησί χωρίς κανένα κρούσμα, να φοράνε οι άνθρωποι μάσκες στον δρόμο. Βέβαια, όταν επιστρέψαμε στο σπίτι, είδα πως η Ελλάδα είχε σήμερα ρεκόρ θανάτων. Δεν μπορώ να κάνω κάτι για αυτό, αν και θα ήθελα να μπορώ. Δεν είμαι γιατρός, ούτε είμαι πολιτικός για να φτιάξω ΜΕΘ. Επίσης, δεν τους ψήφισα εγώ αυτούς, όπως δεν ψήφισα και τους προηγούμενους, και τους προ-προηγούμενους κλπ. Βασίλη, είναι τυχεροί αυτοί που μπορούν αυτό το διάστημα να είναι κάπου στη φύση, μακριά από τον ιό και την παράνοια που έχει προκαλέσει. Εγώ αισθάνομαι τυχερός. Κι εσύ είσαι τυχερός. Να περάσει αυτό το πράγμα, γιατί μας έχει βάλει σε διαδικασίες σκέψης και πράξης, που δεν τις είχαμε φανταστεί ποτέ. Αν συνεχιστεί για καιρό αυτό το πράγμα, θα αρρωστήσουν οι ψυχές και τα σώματα πολλών ανθρώπων. Άσε που θεωρώ πως το πρόβλημα δεν είναι ο κορωνοϊός αλλά η φτωχοποίηση. Τέλος πάντων, να έρθει το καλοκαίρι, να πάει ο ιός στον διάολο και εμείς να πάμε για μπάνια, μπύρες και μουσικές. Να είσαι καλά, Βασίλη. Την αγάπη μου.)
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.