Οδηγός επιβίωσης στη Γερμανία (για υποψήφιους μετανάστες και όχι μόνο)

Γεια σου πιτσιρίκο, μετά το πολύ ωραίο βίντεο του Δημήτρη από το Βερολίνο και το κείμενο του Ορέστη αποφάσισα να γράψω έναν αναλυτικό οδηγό για το πώς τα κατάφερα στη Γερμανία.

Ό,τι δεν γνωρίζω καλά μπορεί να το συμπληρώσει κάποιος άλλος φίλος από τη Γερμανία. Ελπίζω να βοηθήσω όσους σκέφτονται να κάνουν το μεγάλο βήμα και όσους βρίσκονται ήδη εδώ και ψάχνουν τρόπο να χτίσουν μία καλύτερη ζωή.

Στη Γερμανία ήρθα τον Αύγουστο του 2014 και η μόνη προετοιμασία που είχα κάνει ήταν να πάρω το Β1 στα γερμανικά.

Έχοντας παρατήσει τη σχολή Πολ. Έργων Υποδομής των ΤΕΙ Αθηνών, ήμουν 30 χρονών ανειδίκευτος εργάτης.

Το πρώτο πράγμα που χρειάζεται να κάνει κάποιος που έρχεται Γερμανία για δουλειά, είναι να δηλωθεί σε κάποια διεύθυνση (Anmeldung).

Ευτυχώς, λόγω της Γερμανίδας φίλης μου, για μένα αυτό δεν ήταν πρόβλημα.

Για κάποιον που δεν έχει γνωστό που να μπορεί να τον δηλώσει στο σπίτι του αυτό θα είναι πρόβλημα. Πάρα πολύ δύσκολα θα σου νοικιάσει κάποιος σπίτι χωρίς να έχεις εργασία.

Και εδώ είναι το αστείο της υπόθεσης. Για να βρεις εργασία στη Γερμανία, πρέπει να έχεις σπίτι και για να βρεις σπίτι πρέπει να έχεις συμβόλαιο από εταιρία.

Υπάρχουν δύο επιλογές σε αυτή τη περίπτωση. Ή θα πρέπει κάποιος να βρει εργασία σε ελληνικό εστιατόριο που να του παρέχει σπίτι, όπως είπε και ο Δημήτρης, που σημαίνει 6 μερες την εβδομάδα σχεδόν όλη μέρα δουλειά (τρελή εκμετάλλευση), ή θα βρει κάποια πανσιόν που θα του νοικιάσει συνήθως κάποιο άθλιο δωμάτιο και θα πληρώνει περίπου ενοίκιο ένα εξωφρενικό ποσό της τάξης των 900 €/μήνα.

Καθώς το Anmeldung δεν ήταν πρόβλημα για μένα, ήθελα να αποφύγω και τους ‘Ελληνες και να βελτιώσω τα γερμανικά μου -το Β1 που κάνει κάποιος στην Ελλάδα δε φτάνει με τίποτα-, αποφάσισα να με εκμεταλλευτούν οι Γερμανοί.

Ο γρηγορότερος δρόμος για να βρει δουλειά κάποιος εδω χωρίς ειδικότητα και καλά γερμανικά είναι οι Leihfirma/Personaldienstleister (γραφεία ενοικιάσεως προσωπικού).

Εργάστηκα για δύο χρόνια σε δύο διαφορετικά γραφεία. Το πρώτο με έστειλε σε 3 διαφορετικές εταιρίες.

Στην πρώτη δούλεψα για μια μέρα γιατί γέμιζα παλέτες με διαφημιστικά φυλλάδια των σούπερ μάρκετ.

Στη δεύτερη ήμουν εργάτης αποθήκης και έμεινα 10 μήνες. Εκείνο το διάστημα έβγαλα και δίπλωμα για κλαρκ και πήρα αύξηση στο μισθό μου 30 λεπτά την ώρα.

Και στην τρίτη εργάστηκα σε ένα εργοστάσιο χημικών και γέμιζα το μηχάνημα της παραγωγής με ταμπλέτες για πλυντήρια πιάτων και ρούχων.

Το δεύτερο γραφείο με έστειλε μόνο στην Daimler όπου δούλεψα και εκεί εργάτης αποθήκης για ένα χρόνο.

Όλες οι παραπάνω δουλειές έχουν βάρδιες. Ο μισθός για αυτές τις δουλειές εξαρτάται από το κρατίδιο που βρίσκεται κάποιος, αλλά συνήθως είναι ο βασικός ή αρκετά χαμηλός.

Ξεκίνησα με 8.5 €/ώρα και έφτασα μέχρι τα 13,62 €/ώρα. Κάποιες εταιρίες πληρώνουν 25% εξτρά μετά τις 8 το απόγευμα ή αν εργαστείς Σάββατο.

Πόσα παίρνει το γραφείο για εμάς; 24-40 €/ώρα. Παίρνεις αυτά που σου δίνουν και τα άλλα πάνε στη τσέπη τους.

Αν είσαι καλός, μπορεί η εταιρία που σε έχει νοικιάσει να σου προσφέρει απευθείας συμβόλαιο ώστε να φύγεις από το γραφείο.

Αυτό συνέβη σε μένα στη πρώτη αποθήκη που δούλεψα, αλλά αποφάσισα να απορρίψω τη πρότασή τους.

Υπάρχουν εταιρίες που πραγματικά σε δελεάζουν με παραπάνω μισθό.

Γλιτώνουν τα του γραφείου, οπότε έχουν χρήμα να σε δελεάσουν, και εταιρίες που απλά επειδή ξέρουν πως είσαι μετανάστης χωρίς καλά γερμανικά, σου δίνουν τα ίδια με το γραφείο και σου λένε πως, αν δεν αποδεχτείς το συμβόλαιο τους, μάλλον δε θα σε χρειάζονται σε λίγο καιρό και θα σε διώξουν.

Αυτό ακριβώς έγινε και με μένα. Αφού τους απέρριψα, μετά από 2 μήνες με έδιωξαν, και έπρεπε το γραφείο να μου βρει αλλού δουλειά.

Τα γερμανικά μου τα βελτίωσα ελάχιστα εκείνο το διάστημα. Αυτές οι δουλειές είναι για όλους εμάς τους μετανάστες. Ελάχιστους Γερμανούς θα βρει κάποιος, εκτός αν έχουν κάποια θέση μάνατζερ.

Δούλευα με Τούρκους, Κούρδους, Ιρακινούς, Βούλγαρους, Ρώσους, Πολωνούς, Αλβανούς, Νιγηριανούς, Ιταλούς, Έλληνες, Ισπανούς, Αφγανούς και ό,τι φυλή σας έρχεται στο μυαλό, που είτε μιλούσαν γερμανικά σαν εμένα, είτε λίγο καλύτερα αλλά με προφορά και κάνοντας λάθη στη γραμματική.

Δουλεύοντας 1,5 χρόνο, είχα κουραστεί ψυχολογικά όσο δεν πάει.

Δεν έβλεπα κάποιο μέλλον και δεν είχα ελπίδα για κάτι καλύτερο. Σκεφτόμουν μέχρι και την επιστροφή Ελλάδα.

Τότε αποφάσισα να εκμεταλλευτώ όσο μπορώ το “σοσιαλιστικό” σύστημα της Γερμανίας και να βρω τρόπο να αποκτήσω κάποια ειδικότητα.

Δουλεύοντας δύο χρόνια πλήρες ωράριο, γνώριζα πως είχα κατοχυρώσει πλήρη δικαιώματα στον εδώ ΟΑΕΔ (Arbeitsamt).

Δεν είμαι σίγουρος αλλά νομίζω πως και με ένα χρόνο κατοχυρώνει κάποιος τα ίδια δικαιώματα. Αν γνωρίζει κάποιος, μπορεί να με διορθώσει.

Το Arbeitsamt έχει προγράμματα Berufliche Ausbildung/Umschulung στα οποία μπορεί να επιδοτήσει ανέργους για να πάρουν κάποια ειδικότητα.

Σε στέλνει σε ιδιωτικά ΙΕΚ με δικά του έξοδα για να μάθεις μία τέχνη, και επιμηκύνει το επίδομα ανεργίας μέχρι να τελειώσει κάποιος τη σχολή.

Οι σχολές αυτές έχουν μηδαμινή αξία σαν χαρτί. Αυτό που έχει τεράστια αξία στη Γερμανία είναι να δώσει κάποιος μετά εξετάσεις στο IHK (εμπορικό επιμελητήριο) και να τις περάσει.

Αναγνωρίζονται σε όλη τη Γερμανία και ανοίγουν όλες τις πόρτες.

Βέβαια, δε δίνει σε όλους αυτή την δυνατότητα το Arbeitsamt.

Κάνει επιλογή, που σημαίνει πως πρέπει να τους πείσει κάποιος πως αξίζει να επενδύσουν πάνω του.

Έβαλα λοιπόν μπροστά το πλάνο μου.

Μπορεί να μην είχα γράψει στη ζωή μου ούτε μία γραμμή κώδικα, αλλά είχα αποφασίσει να εργαστώ στην ανάπτυξη εφαρμογών.

Οι λόγοι που με οδήγησαν σε αυτό το επάγγελμα ήταν πολλοί.

Σχεδόν τα πάντα είναι στα Αγγλικά, πολύ καλά εισοδήματα, τεράστιο έλλειμμα developer στη Γερμανία, δυνατότητα εργασίας εξ αποστάσεως και φυσικά μου αρέσει να περνάω χρόνο στον υπολογιστή και να σπάω το κεφάλι μου με προβλήματα.

Για να δείξω στο Arbeitsamt πως πραγματικά ενδιαφέρομαι για το επάγγελμα αλλά και για να αποκτήσω τις πρώτες γνώσεις στο αντικείμενο πριν καν φύγω απο τη δουλειά μου, είχα γραφτεί στο πρόγραμμα web developer που προσφέρει το Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (https://elearningekpa.gr/courses/web-developer).

Το πρόγραμμα διαρκεί 6 μήνες και στο τέλος απονέμεται Πιστοποιητικό Εξειδικευμένης Επιμόρφωσης, το οποίο εδώ μου το μετέφρασαν σαν Fachausbildung.

Για να δικαιούται κάποιος όλα τα επιδόματα που ανέφερα και επίδομα ανεργίας, πρέπει φυσικά να τον απολύσουν, να μην παραιτηθεί δηλαδή, και να γίνει η απόλυση με υπαιτιότητα του εργοδότη.

Αν, για παράδειγμα, απολυθεί κάποιος με δική του ευθύνη, συνήθως τρώει μία ποινή 3 μηνών, κατά τη διάρκεια των οποίων δε δικαιούται κανένα επίδομα.

Το επίδομα ανεργίας στη Γερμανία ανέρχεται περίπου στο 66% του μισθού που είχε κάποιος πριν απολυθεί και διαρκεί κανονικά ένα χρόνο. Αν σε αυτό το χρόνο κάποιος δεν ακολουθεί τις “εντολές” του Arbeitsamt, τρώει διάφορες ποινές. Μπορεί δηλαδή να του κόψουν το επίδομα για καποιους μήνες.

Μετά τον ένα χρόνο, αν κάποιος δεν έχει βρει ακόμα εργασία τότε το επίδομα του μειώνεται στα 500 ευρώ.

Θα σκεφτεί κάποιος, και πώς πληρώνεις το ενοίκιό σου στη Γερμανία με 500 ευρώ;

Όταν κάποιος φτάσει να παίρνει τόσο χαμηλό επίδομα, δικαιούται Wohngeld. Επίδομα στέγασης.

Με λίγα λόγια, σου πληρώνουν και το ενοίκιο. Οι πιέσεις, όμως, που σου ασκούνται τότε για να βρεις εργασία είναι τεράστιες και οι ποινές μοιράζονται πολύ πιο εύκολα.

Έτσι λοιπόν μίλησα με το γραφείο που εργαζόμουν και τους εξήγησα πως ξεκινάω μια σχολή εξ αποστάσεως για web developer και δε μπορω πλέον να δουλευω βάρδιες.

Τους ζήτησα να μου κάνουν απόλυση με δική τους υπαιτιότητα, για να δικαιούμαι αμέσως επίδομα ανεργίας και να μη μείνω ξεκρέμαστος.

Δεν αντιμετώπισα κάποιο πρόβλημα σε αυτό και μου έδωσαν την απόλυση (Kündigung), με αιτιολογία πως απλά δε μπορούσαν να μου βρουν πλέον δουλειά.

Εδώ κάποιοι θα αναρωτηθούν τι όφελος έχει η εταιρία να με αφήσει να φύγω έτσι και γιατί δε μου δημιούργησε πρόβλημα.

Είναι απλή η απάντηση. Όπως είπε και ο Δημήτρης από το Βερολίνο, αν δε μου έδιναν την απόλυση, θα μπορούσα να ξεκινήσω τις αναρρωτικές και να με πληρώνουν χωρίς να εργάζομαι.

Ο Γερμανός εργοδότης ξέρει πως θα βρει το μπελά του, αν πάει πολύ κόντρα σε έναν υπάλληλο.

Με τη βεβαίωση στα χέρια μου πως λαμβάνω μέρος στο πρόγραμμα web developing απο το Καποδιστριακό μεταφρασμένη στα γερμανικά, το απολυτήριο ενιαίου λυκείου, το πτυχίο των Αγγλικών, το Β1 και το βιογραφικό μου, πήγα στο πρώτο ραντεβού με το Arbeitsamt.

Εκεί ο υπάλληλος μου είπε, με πολύ ωραίο τρόπο, πως, σύμφωνα με το βιογραφικό μου, τα τελευταία 2 χρόνια έχω εργαστεί στη Γερμανία κυρίως σε αποθήκες, οπότε πρέπει να ξεκινήσω να κάνω αιτήσεις για δουλειά σε αποθήκες.

Με πολύ ωραίο τρόπο του είπα κι εγώ πως δεν ήρθα στη Γερμανια για να δουλεύω σε αποθήκες. Εχω τελειώσει ενιαίο λυκειο (Abitur), κάνω εξ αποστάσεως μαθήματα web developing και ενδιαφέρομαι να εργαστώ σε αυτόν τον τομέα.

Του ζήτησα να με βοηθήσει να μάθω καλύτερα γερμανικά ώστε να μου είναι πιο εύκολη η επικοινωνία μου.

Ήταν κάθετος πως μιλάω αρκετά καλά γερμανικά για να βρω εργασία στη Γερμανία, προφανώς και εννοούσε σε αποθήκες, και δεν υπάρχει περίπτωση να μου επιδοτήσουν μαθήματα γλώσσας.

Το δεύτερο που προσπάθησα ήταν να μου επιδοτήσει κάποια σχολή ιδιωτικη (ΙΕΚ) για application developer (Fachinformatiker Anwendungsentwickler mit IHK Abschluss). Και πάλι ήταν αρνητικός.

Μετά από το debate που είχαμε, κατέληξε να μου δώσει ένα μήνα να χαλαρώσω και από εκεί και πέρα τρεις μήνες περιθώριο να κυνηγήσω, με το λιγότερο 10 αιτήσεις το μήνα, είτε να βρω εργασία σαν web developer, είτε να βρω κάποια εταιρία που να μου πληρώσει αυτή (Ausbildung) το εδω ΙΕΚ για application developer.

Στο τέλος κάθε μήνα θα έπρεπε να του στέλνω συμπληρωμένο έγγραφο με τις εταιρίες που έκανα αίτηση, στοιχεία επικοινωνίας τους, για να με ελέγχει, και το αποτέλεσμα.

Μετά το τετράμηνο θα έπρεπε να ρίξω τος απαιτήσεις μου και να αρχίσω να ψάχνω εργασία και σε αποθήκες.

Στους μήνες που ακολούθησαν έκανα περίπου 60 αιτήσεις για δουλειά σαν web developer και για Azubi (μαθητής με έξοδα εταιρίας), πέρασα 4 συνεντεύξεις και ολες είχαν αρνητικό αποτέλεσμα.

Τα κανονικά Ausbildung, αυτά δηλαδή που πληρώνει κάποια εταιρία το ΙΕΚ και σου δίνει και ενα μικρό μισθό το μήνα (γυρω στα 800 ευρω) διαρκούν 3 χρόνια, θελουν Β2 στα γερμανικά και είναι για πιτσιρικάδες που μόλις έχουν τελειώσει το σχολείο ή για νεαρούς.

Πολύ δύσκολα θα πληρώσει εταιρία αλλοδαπό με σπαστά γερμανικά 32 χρονών για κάποια ειδικότητα.

Επίσης, με 3 μήνες μαθήματα web developing, οι γνώσεις που είχα ήταν ελάχιστες για να με προσλάβουν σαν προγραμματιστή.

Παρένθεση: Στη Γερμανία, πέρα απο τα Ausbildung, υπάρχει και το Duales Studium, το οποιο πάλι στο πληρώνουν εταιρίες που θέλουν να επενδύσουν πάνω σου αλλα είναι κανονικές σπουδές και οχι ΙΕΚ και θέλει επίπεδο γλώσσας C1.

Αυτά εξηγούσα στο Arbeitsamt όλο αυτό το διάστημα αλλά δεν άκουγε κανείς.

Δε ξέρω για ποιο λόγο, αλλά μετά την πάροδο των 4 μηνών δεν με ενόχλησε κανείς για ξεκινήσω τις αιτήσεις στις αποθήκες, οπότε κι εγώ συνέχισα να κάνω αιτήσεις εκεί που ήθελα. (Τότε πήγα και την ταξιδάρα στην Κούβα, πιτσιρίκο – 1,2,3,4)

Κάποια στιγμή, προς το τέλος του πέμπτου μήνα, με πήρε τηλέφωνο ο υπάλληλος του Arbeitsamt και με ρώτησε εαν ενδιαφέρομαι να πάω σε ένα σχολείο το οποίο θα με αξιολογούσε για το αν είμαι ικανός να βγάλω σχολή application developer.

Μου είπε πως δεν είναι υποχρεωτικό να πάω και πως, αν το αποφασίσω, η διάρκεια του σχολείου θα είναι 6 μήνες, ενώ το επίδομα ανεργίας μου θα έπαιρνε επιμήκυνση για όσους μήνες θα λάμβανα μέρος σε αυτό το πρόγραμμα.

Έτσι κι έγινε. Ξεκίνησα λοιπόν να πηγαίνω κάθε μέρα 8 το πρωί με 4 το απόγευμα στο σχολείο https://www.biwe-bbq.de/ueber-uns/vor-ort/mannheim

Το σχολείο αυτό δε μου προσέφερε πολλά. Απευθυνόταν κυρίως σε παιδιά που ήταν αδύναμα στα μαθήματα όταν πήγαιναν σχολείο και είχαν βγάλει σαν να λέμε μόνο το γυμνάσιο.

Οι περισσότεροι ήθελαν να αποκτήσουν ειδικότητα Κομμωτή, Αποθηκάριος, χειριστής μηχανημάτων κλπ.

Μου έδωσαν να γράψω ένα τεστ μαθηματικών τη πρώτη μέρα και είχε ασκήσεις που λυνόντουσαν με απλή μέθοδο των τριών.

Μετά από δυο εβδομάδες, είχα γίνει βοηθός της μαθηματικού, και βοηθούσα τα υπόλοιπα άτομα με απλές ασκήσεις, ενώ για ένα δίωρο τη μέρα μου έδινε ασκήσεις επιπέδου πανελληνίων, για να με προετοιμάσει σε περίπτωση που χρειαστεί να γράψω κάποιο πιο δύσκολο τεστ, για να μπω σε σχολή προγραμματιστών (ευτυχώς δε χρειάστηκε).

Στους 3 μήνες έγινε ραντεβού του Arbeitsamt με την καθηγήτρια των μαθηματικών, παρουσία μου, η οποία τους είπε πως δεν υπάρχει λόγος να χάσω άλλους 3 μήνες εκεί και να με στείλουν σε ΙΕΚ για να βγάλω τη σχολή που θέλω.

Αυτο που έπρεπε να κάνω τώρα ήταν να βρω IEK που να κανει ειδικοτητα Fachinformatiker Anwendungsentwickler, με τελικες εξετάσεις στο ΙΗΚ.

Η σχολή που βρήκα λέγεται GFN –https://www.gfn.de/– και η ειδικότητα μου διαρκει 2 χρόνια, εκ των οποίων οι 9 μήνες είναι πρακτική την οποία θα έπρεπε να βρω μόνος μου.

Για να με δεχτούν, έγραψα ένα τεστ με ασκήσεις παρατηρητικότητας. Εδώ τα μαθήματα ξεκινούσαν στις 8 το πρωί και τελείωναν στις 5 το απόγευμα.

Αφού φτιάξαμε το συμβόλαιο με το ΙΕΚ πήγα στο Arbeitsamt για να παρω το Bildungsgutschein (κουπόνι εκπαίδευσης, ετσι το λεει το google :D).

Το ΙΕΚ κόστιζε για 2 χρόνια 25000€, ενώ εγώ θα συνέχιζα να παίρνω το επίδομα ανεργίας μέχρι και 1 μήνα μετά την επιτυχή εξέτασή μου στο IHK.

Πήρα επίδομα συνολικά 34 μήνες Χ 828€ = 28152€. Μαζί με το ΙΕΚ, κόστισα στη Γερμανία γύρω στα 53000€.

Αφού τελείωσα τη σχολή, έκανα σε ένα μήνα 48 αιτήσεις για δουλειά σαν developer, πέρασα 21 συνεντεύξεις -τηλεφωνικές και κανονικές, έκανα μέχρι και 3 σε μία μέρα- και είχα 6 προτάσεις για δουλειά στα χέρια μου.

Διάλεξα αυτή που μου φάνηκε καλύτερη και συνδύαζε οικονομικές αποδοχές, συναδέλφους και τεχνολογίες που θα μάθαινα στη δουλειά για την εξέλιξή μου.

Όταν δούλευα στα γραφεία ενοικιάσεως προσωπικού, έπαιρνα δουλεύοντας βάρδιες κατα μέσο όρο 1200€/μήνα καθαρά με 24 μέρες άδεια το χρόνο και μετά έζησα για σχεδόν 3 χρόνια με 828€/μήνα.

Ήταν δύσκολα από πολλές απόψεις. Υπήρχαν στιγμές που ήθελα να τα παρατήσω όλα και να γυρίσω πίσω στην Ελλάδα. Ένιωθα άδειος.

Περνούσαν οι εβδομάδες και ένιωθα ζόμπι. Ζωντανός νεκρός.

Μετά διάβαζα το μπλογκ του πιτσιρίκου, και έλεγα μέσα μου “μ@λάκα, μην κάνεις κάνα αστείο και γυρίσεις πίσω σε αυτή την κωμωδία. Βρες τρόπο να μείνεις μακριά από αυτό το μπoυρδέλο”.

Ευχαριστώ, πιτσιρίκο, που δε με άφησες να ξεχάσω τι σημαίνει Ελλάδα.

Να ‘ναι καλά και η κοπέλα μου που είχα και έναν άνθρωπο εδώ, αλλιώς δε ξέρω αν θα άντεχα.

Μου πήρε 3 χρόνια να βρω τον δρόμο μου στη Γερμανία -μέχρι να ξεκινήσω το ΙΕΚ-, και 5 χρόνια να ανασάνω (μέχρι που υπέγραψα το πρώτο μου συμβόλαιο σαν developer).

Θα το ξαναέκανα ευχαρίστως!

Για κάποιους με καλύτερο υπόβαθρο, θα πάρει λιγότερο. Για κάποιους άλλους, ίσως περισσότερο.

Ο πρώτος μου μισθός σαν developer είναι διπλάσιος από όταν ήμουν στις αποθήκες -και δεν είναι πολλά, υπάρχουν πολλοί που παίρνουν περισσότερα-, με 30 μέρες άδεια το χρόνο 7.5 ώρες δουλειά τη μέρα· αν και εδώ οι Γερμανοί κλέβουν, δεν μετράνε σαν ώρα εργασίας το διάλειμμα που κάνουμε. Βέβαια δε μας ελέγχει κανείς, και εμείς κλέβουμε λίγο στις ώρες.

Μπορώ να δουλεύω από το σπίτι -και προ κορόνα-, υπάρχει ελαστικότητα στο πότε ξεκινάω την δουλειά μου και πότε τελειώνω, και φυσικά μπορώ να έρθω και Ελλάδα και να δουλέψω από εκεί για 3,4,5, εβδομάδες· δυστυχώς, όχι ακόμα μόνιμα.

Στα 30 χρόνια που ήμουν Ελλάδα δε πήρα ποτέ επίδομα. Έχω κάνει 14 διαφορετικές δουλειές και τα ένσημά μου πρέπει να είναι μηδαμινά.

Έκανα πρακτική σαν Μηχανικός σε κατασκευαστική εταιρία και στην πορεία μου είχαν δώσει και συμβόλαιο μέχρι να ολοκληρωθεί το έργο, και στην ουσία πλήρωνα από την τσέπη μου τις βενζίνες του εταιρικού αυτοκινήτου για να πάω στην δουλειά γιατί η εταιρία το 2009-2010 μου έδινε έναντι.

Πήγαινα στα ΤΕΙ και, ενώ ο καθηγητής έβγαζε ανακοίνωση πως μπορούμε να γραφτούμε στο εργαστήριό του στις 8 το πρωί, ερχόταν στη 1 με καφεδάκι και τσιγάρο στο χέρι.

Η Ελλάδα είναι ωραία αν ανήκεις στην ελίτ, ή είσαι κάπως βολεμένος. Διαφορετικά είναι Σκύλλα και Χάρυβδη μαζί.

Για όλους τους υπόλοιπους η Ελλάδα είναι μόνο για διακοπές.

Αν φυσικά μπορώ να πληρώνομαι από το εξωτερικό, να πληρώνω φόρους στο εξωτερικό, να έχω ασφάλεια υγείας στο εξωτερικό και να εργάζομαι από Ελλάδα, τότε θα το ξανασκεφτώ.

Συγγνώμη, πιτσιρίκο, που το έκανα λίγο προσωπικό στο τέλος αλλά με πήραν τα συναισθήματα.

Ελπίζω να βοήθησα κάποιους. Αν κάποιος φίλος θέλει να συμπληρώσει κάτι στα της Γερμανίας που το γνωρίζει καλύτερα, ευχαρίστως.

Φιλιά από Γερμανία

Γιώργος

Y.Γ.1 Στη Βάδη-Βυρτεμβέργη οι παιδικοί σταθμοί δεν είναι δωρεάν. Πληρώνει, όμως, κάθε οικογένεια ανάλογα με το εισόδημα της. Μπορεί στον ίδιο παιδικό σταθμό μια οικογένεια να μην δίνει τίποτα και κάποια άλλη να πληρώνει 300€/μήνα.

Υ.Γ.2 Δεν έχω παιδιά και δεν γνωρίζω καλά το Kindergeld (επίδομα παιδιου).

Υ.Γ.3 Εφορία (δε γνωρίζω καλά τα Steurklasse 2,5,6)
Αν κάποιος είναι μόνος του: Steurklasse 1 (πολλές κρατήσεις).
Παντρεμένοι και εργάζονται και οι δυο με παρόμοιους μισθούς: Steurklasse 4 και οι δυο (αρκετές κρατήσεις)
Παντρεμένοι και ο ένας έχει πολυ μεγαλυτερο μισθό από τον αλλο: Steurklasse 3 ο υψηλόμισθος (λίγες κρατησεις) και Steurklasse 5 ο χαμηλόμισθος (πολλές κρατήσεις)

Υ.Γ.4 Το Βερολίνο είναι πολύ ωραίο αλλά έχει πολύ κρύο! Ελάτε Κολωνία που έχουμε DOM :D

(Φίλε Γιώργο, αυτό το κείμενο είναι και εμβληματικό, και χρήσιμο. Είναι υπέροχο που έγραψες την εμπειρία σου από την Γερμανία. Είμαι βέβαιος πως σύντομα θα είναι πολύ χρήσιμη σε πολλούς Έλληνες που ζουν εδώ, γιατί η Ελλάδα είναι ουσιαστικά ξανά σε νέα χρεοκοπία. Γιώργο, χαίρομαι που έπαιξα κι εγώ ένα μικρό ρόλο στο να μείνεις στην Γερμανία και να μην επιστρέψεις στην Ελλάδα. Μου αρέσει που ο Μητσοτάκης κάνει κάλεσμα στους Έλληνες που έφυγαν, να επιστρέψουν στην Ελλάδα. Ναι, να επιστρέψουν για να τρώνε στη μάπα τον Μητσοτάκη, τον Άδωνη, την Κεραμέως και όλους αυτούς τους άχρηστους που είναι σαν να έχουν βγει από την δεκαετία του ’50. Είμαι βέβαιος πως πολλοί Έλληνες θα ακούσουν τον Μητσοτάκη και θα επιστρέψουν σε μια χώρα που κουμάντο κάνει η Μαφία και η Αστυνομία. Γιώργο, στην Ελλάδα μόνο για διακοπές. Εκτός αν μπορεί κάποιος -όπως έγραψες κι εσύ- να πληρώνεται από μια δουλειά σε ξένη χώρα, να έχει ασφάλεια σε ξένη χώρα, και να δουλεύει από την Ελλάδα. Σε κάνα νησί, ας πούμε. Στην Κρήτη, που είναι τέλεια. Γιώργο, σε ευχαριστώ για όλα. Και για όλα τα κείμενα και τις εμπειρίες που μοιράστηκες μαζί μας. Επίσης, Γιώργο, με έχεις κάνει να γελάσω πάρα πολύ όλα αυτά τα χρόνια. Να είσαι καλά. Την αγάπη μου.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.