Χαικού
Αγαπημένε πιτσιρίκο, είπα να κάνω χαϊκού την γκρίζα υγρασία που με κουκούλωσε. Η πηγή της έμπνευσης είναι προφανής… Διάβασε τη συνέχεια
Αγαπημένε πιτσιρίκο, είπα να κάνω χαϊκού την γκρίζα υγρασία που με κουκούλωσε. Η πηγή της έμπνευσης είναι προφανής… Διάβασε τη συνέχεια
Καλημέρα, πιτσιρίκο, με ένα χαϊκού του Κομπαγιάσι Ίσσα. Έναν λιτό ύμνο στην τεμπελιά και τη χαλάρωση. Ο πίνακας που πάει πακέτο, ”Ο ποιητής ξαπλώνει”του Μαρκ Σαγκάλ. Κοιμήθηκα τη μισή μέρα. Κανένας δε με τιμώρησε! Μερόπη (Αγαπητή Μερόπη, θυμήθηκα ένα χαϊκού του Γιώργου Σουρή: Δεν έχω κέφι για δουλειά, πάλι με δέρνει τεμπελιά και κάθομαι στο […] Διάβασε τη συνέχεια
Γεια σου, πιτσιρίκο. Καλή χρονιά με χαϊκού του Ματσούο Μπασό [1644 – 1694] Η βελανιδιά δεν ενδιαφέρεται για άνθη κερασιάς. Μερόπη (Αγαπημένη Μερόπη, καλή χρονιά με δυο χαϊκού του Βλαντισλάφ Χρίστοφ για τις κερασιές: Άνθισε η κερασιά κι αμέσως στην κορφή της ένα κοράκι. Αχ γιατί να μην είμαι παιδί να ξαναδίνω τ’ άνθη της […] Διάβασε τη συνέχεια
Παρατηρώντας τη σύγχυση που υπάρχει στους ανθρώπους και στις κοινωνίες, σκέφτομαι πως αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο ότι προσπαθούμε να εξηγήσουμε την εποχή που ζούμε με όρους που δεν υπάρχουν πια. Διάβασε τη συνέχεια
Γεια σου, πιτσιρίκο! Δεν πήγα στα εγκαίνια του Μετρό, αλλά τα έργα της πόλης μου τα τιμώ. Με στίχους. Είσαι το καμάρι της καρδιάς μου σαλονικιώτικο όμορφο Μετρό κι αν ζω στην ξελογιάστρα την Αθήνα εσένανε, μετρώ ξαναμετρώ. Μετρώ ξαναμετρώ καθυστερήσεις εργολαβίες που φούσκωσαν με δις χρυσοπληρώθηκαν και με το παραπάνω μα λέξη δεν μπορεί […] Διάβασε τη συνέχεια
Το κομπολόι με τις λέξεις έσπασε και άντε να τις μαζεύεις τώρα. Να τις ξαναδένεις σε νόημα, να παίζουν τον χρόνο στα δάχτυλα.- άστε τες να νιαουρίζουν στην ποδιά σου. Διάβασε τη συνέχεια
Στο φως μιας εθνικά περήφανης μέρας ένα ‘’βέβηλο’’ ποίημα του Αρχίλοχου του Πάριου, λυρικού ποιητή του 7ου αι. π.Χ., σε μετάφραση Θ. Σταύρου. Διάβασε τη συνέχεια
Δεν υπάρχει τίποτα άλλο που μπορώ να κάνω. Περπατώ και συνεχίζω. Χαϊκού του Santōka Taneda [1882 -1940] φιλιά Μερόπη (Αγαπημένη Μερόπη, περπάτα. Περπατάμε. Θυμήθηκα ένα χαϊκού που είχε μελοποιήσει ο Γιώργος Ζαμπέτας: Και περπατώ, χρόνια περπατώ κλαίω και γελώ, πεινώ, διψώ και ζω. Να είσαι καλά. Φιλιά!) Διάβασε τη συνέχεια
Γεια χαρά φίλε πιτς, Εμπνευσμένος από τα χαϊκού της Μερόπης, μια μικρή προσθήκη και από μένα: Την χρονιά των βομβών έβλεπα ακόμα τα λουλούδια να ανθίζουν η γεύση της στάχτης παρέμενε στο στόμα μου. Την αγάπη μου σε όλους. Μ. (Αγαπητέ Μ., παραθέτω κι εγώ ένα χαϊκού, που είχε γράψει ο Νίκος Γκάτσος παρέα με […] Διάβασε τη συνέχεια
Γεια σου, πιτσιρίκο! Όπως έγινε αντιληπτό, έχω πάθει μια μίνι [;] χαïκουίτιδα. Μοιάζει το πιο εύκολο, μα είναι το πιο δύσκολο είδος ποίησης [αν θέλει να είναι ποίηση, δηλαδή… Αλλιώς …τέτοια ποιήματα σου φτιάχνουμε εκατό την ώρα]. Διάβασε τη συνέχεια
Χρόνο τον χρόνο η μάσκα του πιθήκου φανερώνει τον πίθηκο. χαϊκού του Ματσούο Μπασό [1644 – 1694] φιλιά Μερόπη (Αγαπημένη Μερόπη, θυμήθηκα ένα χαϊκού του Καβάφη: Ιδανικές φωνές κι αγαπημένες κλειστές κάμαρες αρωματισμένες Επέστρεφε συχνά και παίρνε με. Φιλιά!) Διάβασε τη συνέχεια
Φθινοπωρινό φεγγαρόφωτο- ένα σκουλήκι σκάβει σιωπηλά μέσα στο κάστανο. Διάβασε τη συνέχεια
Φθινοπωρινό βράδυ. Δεν είναι εύκολο να ‘σαι άνθρωπος. Χαϊκού του Κομπαγιάσι Ίσσα [Kobayashi Issa 1763-1827] Φιλιά Μερόπη (Αγαπημένη Μερόπη, Πού να μαζεύεις τα χίλια κομματάκια του κάθε ανθρώπου. Χαϊκού του Γιώργου Σεφέρη Να είσαι καλά. Την αγάπη μου.) Διάβασε τη συνέχεια
‘’Τη μνήμη όπου και να την αγγίξεις πονεί.’’ Γ. Σεφέρης ‘’…Η μνήμη, κύριο όνομα των θλίψεων, ενικού αριθμού, μόνον ενικού αριθμού και άκλιτη. Η μνήμη, η μνήμη, η μνήμη.’’ Κική Δημουλά ‘’Δὲ χρειάζεται νὰ θυμηθεῖς. Το ξέρουμε.’’ Γ. Ρίτσος ‘’…Θλιβερό γερασμένο μηρυκαστικό τ’ αναμασάει η ξεδοντιασμένη μνήμη…’’ Τάσος Λειβαδίτης ‘’Φοβήθηκα τη μνήμη και την σκότωσα’’ […] Διάβασε τη συνέχεια
Γεια σου, πιτσιρίκο! Μαθήματα Γραμματικής. Μάθημα δεύτερον! Κατόπιν απαιτήσεως ενός αγράμματου θαυμαστή μου και του παρα-μορφωμένου καύσωνα, είπα να συνεχίσω τα μαθήματα με τα ποσοτικά επιρρήματα. Διάβασε τη συνέχεια
Αγαπημένε μου Πιτσιρίκο, χθες μνημόνευσα τον Γκιμπράν, του οποίου μου είχε δωρίσει μία συλλογή ένας αποτυχημένος σφοδρός έρωτας της ζωής μου (εκείνος είχε λήξει σύντομα και ανώδυνα τουλάχιστον). Όχι ότι θυμάμαι τίποτα από τα ποιήματα, γιατί από τον έρωτα τα θυμάμαι όλα, αν και θυμάμαι ότι μου άρεσε πολύ όταν διάβαζα. Διάβασε τη συνέχεια
Υποθέτω πως υπάρχει Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, για να μας θυμίζει πως υπάρχει -ή υπήρχε τουλάχιστον κάποτε- και η Ποίηση στη ζωή αυτή, ενώ η επιλογή της 21ης Μαρτίου, της ημέρας της εαρινής ισημερίας, έχει να κάνει με το γεγονός πως, στο μυαλό των περισσότερων ανθρώπων, η ποίηση έχει συνδυαστεί με την άνοιξη, τα λουλούδια, τα […] Διάβασε τη συνέχεια
Είμαι πολύ ευάλωτη γεμάτη ενσυναίσθηση Του κόσμου η τοξικότητα δεν είναι μια ψευδαίσθηση. Όπου βρεθείς κι όπου σταθείς σε πνίγει μια τοξίνη Κι ο κόσμος αδιαφορεί κάθεται και τα ξύνει. Διάβασε τη συνέχεια