Υποθέτω πως υπάρχει Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, για να μας θυμίζει πως υπάρχει -ή υπήρχε τουλάχιστον κάποτε- και η Ποίηση στη ζωή αυτή, ενώ η επιλογή της 21ης Μαρτίου, της ημέρας της εαρινής ισημερίας, έχει να κάνει με το γεγονός πως, στο μυαλό των περισσότερων ανθρώπων, η ποίηση έχει συνδυαστεί με την άνοιξη, τα λουλούδια, τα […] Διάβασε τη συνέχεια
Είμαι πολύ ευάλωτη γεμάτη ενσυναίσθηση Του κόσμου η τοξικότητα δεν είναι μια ψευδαίσθηση. Όπου βρεθείς κι όπου σταθείς σε πνίγει μια τοξίνη Κι ο κόσμος αδιαφορεί κάθεται και τα ξύνει. Διάβασε τη συνέχεια
Πιτσιρίκο, γεια σου. Σ’ αυτήν τη χώρα δεν ξεμένει κανείς από έμπνευση. Έτσι κι ο φίλος μου, Βάρνας Κώσταλης, μου εμπιστεύτηκε ένα ποίημα και το μοιράζομαι μαζί σας, πριν εξαϋλωθώ στο φως: Το φως που καίει (τα μυαλά μας) Ο οδηγητής: Δεν είμαι εγώ σπορά της τύχης Στον δρόμο της χαμοζωής Είμαι τικ τοκ ώριμο […] Διάβασε τη συνέχεια
’’Μπήκα στο ξύλινο άλογο μ’ ένα σπαθί κι έναν καθρέφτη.’’ [στίχος του Γ. Ρίτσου από τα ‘’Μονόχορδα’’] Σπαθί χωρίς καθρέφτη, επίθεση τυφλή. Το πολύ πολύ ν’ αλώσεις καμιά Τροία, τα δάκρυα μιας Εκάβης, κάποιου γερο-Πριάμου τη χαμένη δόξα, ένα παιδί κουρέλι, μιας Ανδρομάχης θρήνους, μια πολυμήχανη σκιά, μιαν άγονη αυταπάτη. Διάβασε τη συνέχεια
Ένας αητός επέταξε στα πέρατα του κόσμου Με διπλωμένα τα φτερά γι’ αυτό και τον εφάγαν Μες στο μεταλλικό πουλί τον τσάκωσεν ο Χάρος Βρήκε ένα πέρασμα μικρό ‘κεί κάπου στο Κρεμλίνο Και τον λεβέντη θέρισε, ανάξιος, μπαμπέσης Διάβασε τη συνέχεια
Γεια σου, Πιτσιρίκο! Επειδή η ποιητική μου φιλοδοξία δε βολεύεται με τη σύγκριση, έστω και την υπερκέραση ελασσόνων ποιητών -βλέπε: Δροσίνη, Πολέμη κλπ, όπως σχολίασες καλοπροαίρετα-, αναγκάζεται να ξεδιπλώσει την τέχνη της σε άλλες ποιητικές φόρμες και να αναμετρηθεί με τους μεγάλους ποιητές. Διάβασε τη συνέχεια
Αδέρφι πιτσιρίκο και λοιπά αδέρφια του blog, ώρα καλή και διπλοχαιρετώ σας. Μετά κόπων και βασάνων κατάφερα να εκδώσω τελικά την ποιητική συλλογή μου, και έχω ήδη ξεκινήσει το μακρύ ταξίδι των πωλήσεων, εδώ στους πολυσύχναστους δρόμους του Ηρακλείου. Διάβασε τη συνέχεια
Αίσθηση έχει προκαλέσει η αποκάλυψη πως ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης τηλεφώνησε στην πρόεδρο του δικαστηρίου και στην εισαγγελέα και τους ζήτησε να καταδικάσουν τα ηγετικά στελέχη της Χρυσής Αυγής ως ένοχους για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης. Διάβασε τη συνέχεια
Αγαπημένε μου Πιτσιρίκο, εκνευρισμό έχουν προκαλέσει στην κυβέρνηση της ΝΔ και προσωπικά στον Κυριάκο Μητσοτάκη οι μεγαλειώδεις απεργίες της ΑΔΕΔΥ και της ΓΣΕΕ τις προηγούμενες ημέρες. Διάβασε τη συνέχεια
Λίγες βδομάδες έμειναν και στις 7 Ιούλη οι Έλληνες θα κάνουμε πρωθυπουργό τον Κούλη Διάβασε τη συνέχεια
Μαμά δε φοβάμαι πια. Μόνο δε θέλω τη ζωή αυτή να ζήσω. Σιχαίνομαι την τόση φασαρία να δεχτώ. Διάβασε τη συνέχεια
Το τέλος του καλοκαιριού Ως ρίμα αποστηθίζεται η ζωή στα πρωινά μας χείλη κι έτσι όπως σμίγεις με νερό, τις προσευχές ακούω των βράχων. Διάβασε τη συνέχεια
Κατά την ταπεινή μου γνώμη, ποτέ άλλοτε ένα ποίημα δεν αφορούσε σε τέτοιο βαθμό μια ολόκληρη κοινωνία -την ελληνική κοινωνία-, όσο αυτό το ποίημα του Κωνσταντίνου Π. Καβάφη: Διάβασε τη συνέχεια
Πιτσιρίκο, μου χεις δώσει έμπνευση να γράψω ποίηση, δεν ξέρω πώς και γιατί, οπότε απλώς θα σου γράφω όταν έχω έμπνευση. Πριν 3 μέρες λοιπόν πέθανε η γιαγιά μου, μάνα του πατέρα μου, αφού πρώτα είχε πεθάνει ο παππούς μου και μετά ο πατέρας μου. Αυτή η γιαγιά έχασε γιο και άντρα και έφτασε τα […] Διάβασε τη συνέχεια
Αγαπητέ πιτσιρίκο, Εμείναμε απ’ έξω. Αυτοί μέσα, εμείς απ’ έξω. Διάβασε τη συνέχεια
Γεια σου πιτσιρίκο, Θυμάμαι παλιά πόσο είχα γοητευτεί από έναν Άραβα ποιητή που έγραφε ότι πρέπει να αγοράσουμε μια καταιγίδα από τον αντιπρόσωπο του χειμώνα. Διάβασε τη συνέχεια
Φίλε Πιτσιρίκο, μακριά καθώς βρίσκομαι, περιδιαβαίνω το internet και διαβάζω σχόλια για τα διάφορα και τα αδιάφορα. Διάβασε τη συνέχεια
Ξέρω πως συνήθισες τις σφαλιάρες. Ξέρω πως συνήθισες την ταπείνωση. Ξέρω πως συνήθισες τον εξευτελισμό. Ξέρω πως δεν έχεις συνείδηση. Ξέρω πως δεν έχεις αξιοπρέπεια. Θέλω να σε ενημερώσω, όμως, πως δεν είσαι παράδειγμα προς μίμηση. Είσαι παράδειγμα προς αποφυγή. Διάβασε τη συνέχεια
Με αφορμή τη συμπλήρωση 25 χρόνων από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, θυμήθηκα ένα μάλλον σκωπτικό ποίημα του Μάνου Χατζιδάκι. Διάβασε τη συνέχεια
